"...rejs Caldwella stanowił jedno pasmo pomyłek, błędów i gaf, a zakończył się roztrzaskaniem jachtu na rafie Tuwuta. (...)

Dla mnie Caldwell jest jednym z najwspanialszych żeglarzy, jacy istnieli kiedykowiek.

Ludzi, którzy wiedzą, jak bierze się wysokość słońca, jak staje się w dryf i że nie należy wciągać żywego rekina na pokład, są miliony.

Tak samo takich, którzy wiedzą, że rozsypująca się eks-szalupa jest za słaba na piekło pacyficznych cyklonów,którzy wiedzą, że nie wolno igrać z przybojem czy żeglować na ślepo wśród raf. Takich jednak, którzy nie znając nawigacji wyruszają 8,5 tys. mil do Australii samotnie, bo jest to jedyna możliwość dotarcia do dziewczyny, którą się kocha, którzy zabierają ze

sobą dwa kociaki, bo ktoś wyrzucił je po prostu na ulicę, którzy nie piszą o knagach, sztagach, refach i dejwudach, ale o słońcu, oceanicznej wodzie i miłości, jest bardzo, niestety, bardzo mało. (...) "

Andrzej Urbańczyk, "Cisze i sztormy", Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1988