Deception IV: Blood Ties to trójwymiarowa gra strategiczno-zręcznościowa, w której gracze stają po stronie sił zła. Konstruujemy skomplikowane pułapki eliminujące prawych i dobrych herosów, którzy próbują zabić główną bohaterkę, będącą córką samego Diabła. Produkcję przygotowała japońska firma Tecmo Koei. Tytuł jest czwartą odsłoną serii Deception. Jej poprzednie części ukazały się na pierwszej konsoli PlayStation w 1996, 1998 i 1999 roku. W 2005 roku na PlayStation 2 wydano również spin-off cyklu zatytułowany Trapt. Od czasu narodzin gry spod szyldu Deception trafiły w sumie do 800 tysięcy graczy na całym świecie.

Protagonistką Deception IV: Blood Ties jest Laegrinna, będąca fragmentem esencji Diabła, który przed trzema tysiącami lat został uwięziony przez 12 bohaterów. Wykorzystali oni do tego specjalną inkantację spisaną na zwoju nazwanym Świętymi Wersami. Tekst został podzielony pomiędzy herosami, a następnie dobrze ukryty. Przez stulecia Diabeł planował swoją ucieczkę i po wielu próbach udało mu się stworzyć własną „córkę” oraz służące jej trzy demony. Ich zadanie jest proste – muszą znaleźć wszystkie fragmenty wersów i uwolnić stwórcę.

Celem kampanii jest odnalezienie wszystkich zwojów z inkantacją. Gracze stają przed szeregiem misji, w których muszą pokonać wszystkich atakujących ich herosów. Każdy poziom jest trójwymiarowym sandboksem, na którym swobodnie decydujemy o rozmieszczeniu dostępnych nam na pułapek. Są one naszą jedyną formą obrony i ataku. Aby z nich skorzystać musimy zwabić w ich pobliże ścigających nas bohaterów. Przed rozgrywką wybieramy więc odpowiednie miejsce na planszy i budujemy serię połączonych ze sobą narzędzi tortur. Są one podzielone na trzy kategorie związane bezpośrednio ze służącymi nam demonami. Pierwsza grupa pułapek skupia się na zadawaniu jak największych obrażeń i bólu, są to więc np. sidła, głazy czy kolce. Druga to skomplikowane mechanizmy, przydatne przy budowaniu długich komb, są to rożnego rodzaju wyrzutnie, dźwignie itd. Trzecia kategoria skupia absurdalne pułapki upokarzające ofiarą, są to np. skórki bananów, kremowe ciasta itd.

Każdą pułapkę, widoczną w polu gry jako kolorowy marker, aktywujemy naciskając przycisk na kontrolerze. Jeżeli są one blisko siebie możemy budować długie komba. Ostatecznie jesteśmy wynagradzani za skuteczne zadanie jak największej ilości punktów obrażeń ofierze. Twórcy wprowadzili do rozgrywki także kilka bardziej zaawansowanych mechanik zabawy. Ofiary posiadają np. pancerze, które możemy szybko zniszczyć wykorzystując słaby punkt danej postaci (konkretny rodzaj obrażeń). Wykorzystując elementy otoczenia weźmiemy także jeńców.

Gracze mogą dzielić się swoimi punktami i osiągnięciami dzięki sieciowym tablicom wyników. Obie wersje gry (PS Vita i PlayStation 3) korzystają z funkcji cross-platform, pozwalającej na dzielenie się zapisanymi stanami rozgrywki. Dodatkowo na PS Vicie możemy wykorzystywać także ekran dotykowy do obsługi interfejsu. Trójwymiarowa oprawa graficzna tytułu zachowuje realistyczny styl fantasy. Otoczenie i animacje nie zachwycają jakością wykonania, ale także specjalnie nie odpychają. Podobnie jest w przypadku ścieżki dźwiękowej i muzycznej oraz nagranych dialogów postaci.