Po trwający ponad wiek rozbiciu dzielnicowym coraz większa liczba polaków zaczyna odczuwać potrzebę zjednoczenia. W tym okresie urodził się Władysław, który ze względu na swój niski wzrost zwany był Łokietkiem. Za młodu był on jednym z mniej znaczących książąt, jednak wkrótce to on staje do walki o zjednoczenie ziem polskich. Po śmierci swego brata - Leszka Czarnego, Łokietek przystępuje do walki o Kraków. Do sporu miesza się jednak także król czeski Wacław II, który zapragnął zjednoczyć Polskę ale pod swoim, czeskim berłem. Łokietek musi uciekać z kraju. Powraca dopiero po śmierci syna Wacława II, żeby przyłączyć się do powstania przeciwko rządom czeskim. Udaje mu się zająć Małopolskę, ziemię sieradzką, łęczycką, Kujawy i Pomorze. Szybko jednak traci Pomorze. Zostaje ono podbite przez Krzyżaków, poproszonych o pomoc przy okazji agresji branderburskiej. Dalsze lata panowania Władysława są bardziej pomyślne. Zajmuje Wielkopolskę i w 1320 koronuje się w Krakowie na króla Polski. W tym samym roku Polsce zostają przyznane prawa do Pomorza. Przed samą śmiercią Łokietek zawiera rozejm z Krzyżakami.Pomimo niepełnego zjednoczenia ziem polskich, panowanie Władysława Łokietka zamyka okres rozbicia dzielnicowego. Łokietek zostaje pochowany na Wawelu. W ten sposób zostaje założony kolejny wielki cmentarz królów na świecie...