"DAWID GOLDER"

             IRENA NIEMIROWSKA

           230 STRON

               STAN DOBRY, NAKLEJKA ANTYKWARIATU NA

              WEWNĘTRZNEJ STRONIE OKŁADKI TYLNEJ

             REAL FOTO 

Irène Némirovsky^[1] (ur. 11 lutego 1903 w Kijowie, zm. 17 sierpnia 1942 w Auschwitz) – francuskojęzyczna pisarka pochodząca z rodziny rosyjskich Żydów.

Irène Némirovsky tworzyła we Francji, wydając z sukcesem kilka powieści. Dwie z nich zostały wkrótce po opublikowaniu sfilmowane. Po wybuchu II wojny światowej, z powodu swojego żydowskiego pochodzenia, trafiła do niemieckiego obozu obozu koncentracyjnego, przerywając tym samym prace nad zaplanowaną na pięć tomów Francuską suitą. Ocalony rękopis dwóch ukończonych części przez lata pozostawał w rękach jej córek. Powieść ukazała się dopiero w 2004 roku, stając się we Francji wydarzeniem literackim.

Była córką bogatego bankiera Léona Némirovsky'ego (ur. 1868) i Fanny Némirovsky (1[zasłonięte]887-19). Matka nie angażowała się raczej w wychowywanie córki, powierzając ją opiekunkom. Dzięki guwernantce dobrze nauczyła się języka francuskiego; oprócz niego znała także rosyjski, polski, angielski, baskijski i fiński, rozumiała jidysz. Po wybuchu rewolucji październikowej rodzina Némirovskych wyjechała z Rosji do Finlandii, gdzie spędzili rok. Następnie trzy miesiące przebywali w Szwecji, po czym przenieśli się do Francji. W Paryżu Irène Némirovsky ukończyła studia na Sorbonie i zaczęła publikować swoje pierwsze teksty. Początkowo były to krótkie opowiadania i bajki, ukazujące się na łamach różnych pism. Jej pierwsza powieść, Le Malentendu, została wydana w 1923 roku. Trzy lata później opublikowana została powieść David Golder, która przyniosła autorce rozgłos. W 1930 książka została zekranizowana: film wyreżyserował Julien Duvivier, a w tytułowej roli wystąpił Harry Baur.