Kontynuacji słynnej gry sportowej. Podobnie jak wcześniej, bierzemy udział w serii prób mających za zadanie wykonywanie akrobacji przy użyciu tytułowych rowerów. Na uwagę zasługują wyjątkowo rozbudowane projekty plansz.
Dave Mirra Freestyle BMX 2 to oficjalna kontynuacja wydanej w 2000 sportowej gry akcji, pod wieloma względami przypominającej kultową serię Tony Hawk’s Pro Skater. Podstawowa różnica polega na tym, iż zamiast deskorolek sterujemy tytułowymi rowerami BMX, wykonując przy tym całą masę różnorakich akrobacji. Pierwsza część gry trafiła na PC oraz konsolę PlayStation. Tym razem wybór jest jednak znacznie szerszy, albowiem omawiany sequel ukazał się na PS2, Xboxa oraz Gamecube’a. Różnice między edycją PS2 a dwoma pozostałymi wersjami nie są znaczące i obejmują w głównej mierze usprawnienia wizualne.
Właściwa rozgrywka przebiega w bardzo zbliżony sposób do pierwszej części gry. Na samym początku zabawy możemy wybrać jednego z prawdziwych zawodników, bądź też stworzyć własną postać od podstaw. Każda z osób opisana została kilkoma podstawowymi parametrami, obejmującymi między innymi precyzję czy zdolność wykonywania wybranych typów akrobacji. Do pokonania jest kilkanaście zróżnicowanych i jednocześnie nadzwyczaj rozbudowanych w stosunku do pierwszej części plansz. Aby móc awansować dalej należy zaliczyć określoną ilość zadań wybranych z zaprezentowanej przez producentów puli. Poszczególne misje wymagają najczęściej wykonywania określonych trików, zdobywania wymaganej ilości punktów, czy zbierania dodatkowych bonusów, rozrzuconych w różnych miejscach mapy. W miarę zaliczania kolejnych poziomów umiejętności wybranego zawodnika rosną, dzięki czemu lepiej może radzić sobie z wykonywaniem powietrznych akrobacji. Moduł odpowiedzialny za ich odpalanie powinien być doskonale znany sympatykom pierwszej części gry.
Dave Mirra Freestyle BMX 2 posiada stosunkowo rozbudowany multiplayer dla dwóch osób (na wszystkich platformach). Zawodnicy mogą brać udział w różnych typach minigier, wymagających na przykład uzyskania większej ilości punktów, czy zebrania ikonek w określonym przez grę czasie. Oprawa wizualna prezentuje się zauważalnie lepiej od wspomnianego poprzednika, ale na rewolucyjne zmiany nie ma co raczej liczyć. Na uwagę zasługuje natomiast profesjonalny soundtrack, składający się w głównej mierze z dynamicznych rockowych utworów w wykonaniu takich zespołów jak Rage Against the Machine, czy Methods of Mayhem. W grze zawarto również dość rozbudowany edytor plansz.
