Daumier
w oczach własnych i w oczach przyjaciół
Opracował Pierre Courthion


Wydawnictwo:     PIW 1967
Wydanie:   I
Ilość stron:   322
Stan:    BARDZO DOBRY

Honoré Victoryn Daumier (ur. 26 lutego 1808 w Marsylii, zm. 11 lutego 1879 w Valmondois), francuski malarz, grafik, rysownik i rzeźbiarz. Jeden z wybitniejszych przedstawicieli realizmu XIX wieku.

Spis treści

[ukryj]

* 1 Biografia

* 2 Twórczość

* 3 Kalendarium

* 4 Wybrane dzieła

o 4.1 Grafika

o 4.2 Malarstwo

* 5 Przypisy

* 6 Linki zewnętrzne

Biografia[edytuj]

Honore Victoryn Daumier był trzecim dzieckiem Jean-Baptiste Daumiera i Cecile Catherine Philip. Ojciec był z zawodu szklarzem. W 1814 roku przeniósł się do Paryża, gdzie opublikował zbiór wierszy. Mimo pozytywnego przyjęcia, Jean-Baptiste Daumier był w końcu zmuszony do przyjęcia pracy urzędnika bankowego. Ponieważ sytuacja finansowa rodziny nie była najlepsza, 12 letni Honore przerwał naukę i został gońcem u notariusza, a następnie sprzedawcą w księgarni. Przez cały czas pobierał lekcje rysunku. W 1822 wykonał swoje pierwsze litografie i zatrudnił się w wydawnictwie specjalizującym się w grafice. Szybko osiągnął uznanie jako litograf. Współpracował z czasopismem La Silhouette. Po rewolucji 1830 roku Daumier zostaje zatrudniony przez Charlesa Philipona w tygodniku La Caricature. Jego litografie przynoszą coraz większy rozgłos. Od 1845 mieszkał na Wyspie Świętego Ludwika, w centrum Paryża. 16 kwietnia 1846 roku poślubił Marie Alexandrine Dassy. W 1848 roku wziął udział w konkursie na obraz upamiętniający zwycięstwo Republiki. Jego szkic Republika był jednym z dziewiętnastu wybranych obrazów. W roku 1848 otrzymał państwowe zamówienia na dwa obrazy religijne. W latach pięćdziesiątych coraz więcej czasu poświęcał malarstwu, rysowaniu i rzeźbieniu. Malarstwo zapewniało mu skromne i nieregularne dochody. Był zmuszony do opuszczenia Wyspy Świętego Ludwika. Ostatecznie zamieszkał w Valmondois, w domu podarowanym mu przez przyjaciela Jean-Baptiste Camille Corota. Od 1863 roku ponownie pracował w piśmie Chaivari. W roku 1872, ze względu na pogarszający się wzrok, zrealizował swoje ostatnie litografie i obrazy. Od tego czasu jego sytuacja finansowa była coraz gorsza. W 1877 zostaje mu przyznana niewysoka renta państwowa. 8 lutego 1879 dostał wylewu i umarł po trzech dniach w Valmodois.

Twórczość[edytuj]

Don Kichot (1[zasłonięte]865-18)

Należał do artystów, wykorzystujących z jak największą swobodą najróżniejsze techniki. Z jednakowym mistrzostwem wypowiadał się w litografii, rzeźbie i rysunku. Za życia artysty najważniejsze miejsce zajmowało jego dzieło litograficzne. W chwili obecnej uwagę przyciąga jednak przede wszystkim jego twórczość malarska. Daumier-litograf dał się poznać jako zjadliwy karykaturzysta polityczny i niezastąpiony badacz obyczajów swojej epoki. Jego dzieło malarskie posiadało zupełnie inny wymiar, gdyż w mniejszym stopniu skupione było na aktualnych wydarzeniach. Dążył przede wszystkim do zachowania przy życiu, odnowienia i przedłużenia tradycji.

Pierwszymi rzeźbami jakie przyniosły mu rozgłos, były popiersia-karykatury jakie wykonał na prośbę Charlesa Philipona. Popiersia znanych polityków, wykonane w glinie , wystawione były w witrynie gazety La Caricature. Najbardziej znaną rzeźbą jest posążek Ratapoil, oraz płaskrzeźba Emigranci . Mimo tak skromnego dorobku, ich wyjątkowa jakość wystarcza, by zapewnić Daumierowi odpowiednią pozycję, również jako rzeźbiarza.

Daumier był podziwiany przez bardzo wielu malarzy i rzeźbiarzy m.in: Maneta, Picassa, Pissarra, van Gogha, Toulouse-Lautreca, Auguste Rodina, Alberto Giacomettiego i wielu innych.

Kalendarium[edytuj]

* 1830 – Daumier opublikował swoje pierwsze karykatury polityczne.

* 1832 – za karykaturę Gargantua został skazany na sześć miesięcy więzienia.

* 1833 – rozpoczął długą i owocną współpracę z pismem satyrycznym Charivari.

* 1846 – 2 lutego przyszedł na świat syn Daumiera; 16 kwietnia poślubił Marie-Alexandrine Dassy, matkę dziecka.

* 1848 – szkic Republika wyznacza oficjalne rozpoczęcie przez Daumiera kariery malarskiej.

* 1853 – od tej daty Daumier utrzymywał bliskie stosunki z malarzami z Barbizon.

* 1857 – Charles Baudelaire publikuje pochwalny tekst na temat jego sztuki

* 1867 – Daumier zaczął tracić wzrok; był prawie ślepy podczas trzech ostatnich lat życia.

* 1878 – Paul Durand-Ruel zorganizował pierwszą wystawę retrospektywną twórczości malarskiej Daumiera (94 obrazy i 200 rysunków).