Dystrybutor: emi music poland
Nośnik: 1 CD

Przesyłka już od 6,49 zł.

Czym tak właściwie jest Darkel? Z czysto praktycznego punktu widzenia jest to solowy debiut Jean-Benoita Dunckela z zespołu Air. Z metaforycznego punktu jest to jakaś liczba rzeczy, osobiste wyrażenie kosmicznego zamysłu, funkowa, nowa wersja New Order, naznaczone przez J-B indie disco. Jest to także coś w rodzaju Timbaland, po ośmiu godzinach Pink Floyd lub The Troggs, z widmowym przenikaniem. "Starałem się zrobić coś wyjątkowego," mówi Dunckel. "To właśnie sedno bycia artystą, zabawy z własnym umysłem. To sztuka i muzyka."
Nazwa Darkel ma swoją historię. "Moje nazwisko znaczy w języku niemieckim 'dark - mroczny', a jego końcówkę chciałem zachować, gdyż brzmi dość tajemniczo. Jest w tym magiczny, dźwiękowy efekt." Był także inny powód, dla którego wybrał taki pseudonim - Dunckel tworzył swój album w nocy. "Chciałem znaleźć słowo, by skrystalizować przestrzeń nocy, snów." Album był nagrywany przez ponad dwa lata w studiu Dunckela w 17 departamencie na północy Paryża. Dnie były bardzo zapracowane, gdyż artysta równocześnie tworzył ze swoim partnerem z grupy Air oraz przy współpracy z Jarvisem Cockerem, Neilem Hannonem and Nigelem Goodrichem projekt Charlotte Gainsbourg.
Po 9 latach grania jako duet Air, solowa płyta ukazywała pewne problemy . "Jesteś sam, wkopany w całą sytuację. Nie ma nikogo, kto wyperswadowałby ci z głowy złe pomysły." Oprócz pomocy ze strony Eustona Jonesa przy tłumaczeniu swoich pomysłów na język angielski, oraz wkładu basistów - Laurenta Grifftona i Dayana Korolica, "Darkel" to w pełni własna praca Dunckela. "Kiedy tworzysz solowy album musisz myśleć o rytmie, produkcji, słowach" mówi J-B.
Czy solowy projekt się powiódł ? Aby odpowiedzieć na to pytanie wystarczy posłuchać utworu "TV Destroy". To energizujący hymn dla kultury pogo, przyjemny wstęp do wielu odcieni Darkela. "To jedyna taka piosenka na płycie, więc jej rosnące tempo musiało być naprawdę rosnące. Popchnąłem styl tego utworu tak daleko, jak tylko mogłem. Ludzie muszą być tym zaskoczeni i oczarowani zarazem." Do ulubionych wykonawców i piosenek Dunckela, obecnych podczas nagrywania płyty "Darkel" należą: "Jenny Come Down" The Troggs ("kocham te proste gitarowe riffy"), Talking Heads i Brian Eno. "Czujesz jakbyś krążył w płynnym dźwięku podczas słuchania jego muzyki. Jego spojrzenie było tak dziwne, tak glam rockowe. Ubóstwiam je."
"Darkel" zawiera prymitywną żyłkę swojego muzycznego pochodzenia. Te klasyczne, syntetyczne pomruki zapożyczone od Erika Satie i Ryuichi Sakamoto, wyklarowane przez ponad dekadę na płytach sprzedanych w milionach egzemplarzy (włączając "Moon Safari" z 1998, "10,000 Hz Legend z 2001 i "Talkie Walkie" z 2004, a także ścieżkę dźwiękową do filmu "Virgin Suicides" z 2000 roku) są zakorzenione głęboko w DNA Darkela. Usłyszeć je będzie można także na piosenkach takich jak "At the End of the Sky", "Some Men", "Pearl" i w fortepianowym marzeniu piosenki zamykającej płytę, "Bathroom Spirit". Ale usłyszycie także inne piosenki. "My Own Sun" to radosne elektro lat 60., Bob Dylan otoczony dodatkowymi plamami barw i z dodatkowym echem w tle. Zawiera ona także tę linijkę: "I don't need diamond rings/ to earn my angel wings" ("nie potrzebuję diamentowych pierścionków, by zyskać anielskie skrzydła"). W utworze "Earth" znaleźć można wpływ bohaterów hip-hopu, jakimi dla Dunckela są Timbaland i Babyface. "Jest to kawałek o miłości, jaką możesz poczuć do swojej własnej planety," stwierdza artysta. "Może to zabrzmieć zbyt ekologicznie, ale nie obchodzi mnie to. Kiedy pływasz w morzu jesteś na pograniczu cieczy i powietrza. To niezwykle żywe uczucie." Te same muzyczne geny są wbudowane w architekturę otwierającego płytę "Be My Friend", oraz w umiejętność wykorzystywania przez Dunckela łagodnych popowych piosenek jak "Beautiful Woman".
Szalenie popowy, popowo szalony: oto niezrównany Darkel.

1) Be My Friend
2) At the End of the Sky
3) TV Destroy
4) Some Men
5) My Own Sun
6) Pearl
7) Earth
8) Beautiful Woman
9) How Brave You Are
10) Bathroom Spirit