więcej na stronie: http://www.arte.fm/dariusz-skitek-1887/

technika: olej, gipsoryt, nr 10, sygnowany

podobrazie: papier 40 x 30 (A3)

zabezpieczenie: antyrama, passe-partout: ciemne ( w cenę transportu wliczony jest koszt oprawy )

Przedmiotem licytacji jest grafika wraz z certyfikatem:

BIO
Dariusz Skitek, rocznik 1980, miejsce rodzinne Poznań. Talenty związane ze sztukami plastycznymi
przejawiał już w dzieciństwie, kiedy to szkolił się kopiując komiksy publikowane na łamach świata młodych takie jak "Monstrum" autorstwa Tadeusza Raczkiewicza. Swojego mistrza z lat dzieciństwa miał zaszczyt poznać podczas jednej ze swoich wystaw, na której Pan Tadeusz był gościem honorowym.

W połowie lat dziewięćdziesiątych młody uczeń szkoły zawodowej zaczyna aktywnie działać w środowisku podziemia artystycznego wraz z trójką przyjaciół ( quake, eta ) zakładają grupę, która uprawiała w tym czasie szeroko pojętą sztuką ulicy , szablonem, graffiti i wlepką. Dariusz Skitek zajął się tą trzecią dziedziną. Okres największego rozwoju grupy Gang-Rena która była klejnym epizodem w jego twórczej karierze stał się czasem realizacji fascynacji sztuką o tematyce surrealistycznej, przyprawioną makabrycznym humorem przypadającej na lata 1998, kiedy to nowo upieczony absolwent technikum technologi drewna poznaje dwie bliskie sobie dusze Piotra Drojeckiego ( franka później giftera ) i Krzysztofa Tomczaka ( czakiego / napinacza ), a sam ukrywa się pod pseudonimem ( rage, później unreal ). Podczas lekcji tworzone są matryce powielane w setkach egzemplarzy na szkolnym ksero, powstają też wlepki rysowane odręcznie na papierze samoprzylepnym. Wachlarz technik używany do ich tworzenia obejmował kolaż, pastel olejną, farby plakatowe, rysunek lawowany, linoryt, ołówek o wiele innych technik. Wlepki te komentowały rzeczywistość były czasami cyniczne i kąśliwe, niepokojem i metafilozofią, czasem urokliwie naiwne. Grupa Gangrena zawiesiła swą działalność w latach 2001.

Członkowie grupy jednak nie rozeszli się. Propagowanie swojej twórczość przenieśli jej do sieci. W latach 2003 uznają technologi web 2.0 za jedno z najskuteczniejszych narzędzie propagowania swojej sztuki, powstają pierwsze konta na polskich serwisach i na zagranicznych, gdzie klimat wlepek pojawiających się we wnętrzach tramwajów został wrzucony do świata zer i jedynek. Rosnąca popularność samych serwisów jak i twórczość Dariusza Skitaka, pozostałych członków grupy dawała im złudną nadzieje że wielki świat galerii spojrzy przychylniej na ich twórczość, jednak nigdy się tak nie stało, ich groteskowy dziwny świat, nie został przyjęty w progi prestiżowych Galerii.

W 2003 zostaje przyjęty do pracowni rzemiosła artystycznego Remigiusza Korcza. gdzie poznaje
tajniki tworzenia ikon, które wypalą trwałe piętno na jego późniejszą twórczość.