Wawrzynek główkowy
Daphne cneorum
Wawrzynek główkowaty (Daphne cneorum L.) - gatunek krzewu należący do rodziny wawrzynkowatych. Występuje dziko w południowej i środkowej Europie. W Polsce (gdzie osiąga północno-zachodnią granicę zasięgu) znaleźć go można na Wyżynie Lubelskiej, Wyżynie Sandomierskiej i w Kotlinie Sandomierskiej.
Zimozielony krzew lub krzewinka, wysokości 10-50 cm.
-
-
Płożące, cienkie, szarobrunatne.
-
-
Ciemnozielone, od spodu sinozielone, lancetowate, długości 1-2 cm i szerokości 3-5 mm, skórzaste, całobrzegie, na szczycie ostro zakończone.
-
-
Różowe lub białe, wonne, długości 1,3 cm, zebrane w szczytowych główkach po 5-10 sztuk. Ze względu na długą rurkę zapylane przez długopyszczkowe trzmiele i motyle. Kwitnie w maju i czerwcu.
-
-
-
-
Widne bory sosnowe i zarośla, nasłonecznione stoki. Preferuje suche, jałowe, bogate w węglan wapnia gleby.
Roślina objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) i na obszarze Polski uznany za gatunek zagrożony wyginięciem (kategoria zagrożenia V).
Roślina ozdobna - chętnie sadzona w ogródkach skalnych. Wymaga słonecznego miejsca. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby.
|