Autorka książki z delikatnością i wrażliwością podejmuje trudną dla wszystkich tematykę dotyczącą śmierci. Uświadamia, że dziecko od najwcześniejszych miesięcy życia doświadcza straty. Już w wieku dwóch lat wie, czym jest śmierć. Oto dlaczego trzeba rozmawiać z dzieckiem o śmierci z całą otwartością i szczerością.

Unikanie tego tematu sprawia, że dziecko zaczyna wątpić w prawdomówność dorosłych albo traci wiarę w siebie. Nie wolno jednak zapominać, że dziecko jest tylko dzieckiem! Ono rozumuje po swojemu i inaczej niż dorosły przyjmuje słowa i gesty. Najpierw trzeba wysłuchać tego, co dziecko ma do powiedzenia. Dzięki temu można się przekonać, co je trapi i co może zrozumieć. Autorka wielokrotnie powtarza: kiedy dziecko traci kogoś bliskiego, rodzice powinni zapewnić je o swej miłości.