Czarny kminek (czarnuszka - Nigella sativa) wywodzi się z Azji oraz niektorych krajach Europy Środkowej. Jednak najwyższej jakości olej uzyskiwany jest z roślin rosnących na południu Egiptu z uwagi na specyficzne warunki klimatyczne i glebowe. Rośliny maja wysokość ok. 40-50 cm, ich kwiaty są bladoniebieskie lub białe z zielonymi lub niebieskimi końcowkami, czarne nasiona zgromadzone są w mieszkach. Zbiorów dokonuje się przed wschodem słońca, uzyskane nasiona są rozcierane w żarnach, a następnie poddawane tłoczeniu na zimno. Tak uzyskany olej cechuje się niezwykle wysoką zawartością nienasyconych kwasow tłuszczowych (aż do 84%).
 

 

Czarny kminek, zwany też złotem faraonów jest substancją znaną już od tysiącleci ze swych leczniczych właściwości. Egipcjanie, słynący ze stosowania wysokorozwiniętych metod leczenia, od zawsze bardzo cenili sobie małe, czarne nasiona owej rośliny. Według podań, faraon Tutenhamon był tak zafascynowany czarnym kminkiem, że jego słudzy musieli stale nosić przy sobie butelkę cennego olejku. Po śmierci faraona amfora z olejem z czarnego kminku została złożona wraz z nim do grobu.

Podobno Kleopatra i Nefretete, oprocz kąpieli w mleku, aksamitnie miękką i piękną skorę zawdzięczały właśnie czarnemu kminkowi.
 

 

We wczesnym Średniowieczu czarny kminek uprawiano w Europie Środkowej, traktując go jako przyprawę oraz środek leczniczy w medycynie ludowej. Po kilkuset latach zapomnienia czarny kminek powrocił w ostatnich latach do łask.

Głównym składnikiem oleju są wielonienasycone niezbędne kwasy tłuszczowe. Słowo„ niezbędne” oznacza tutaj nieodzowne do życia dla nas ludzi. Są one niezastąionym budulcem w naszym organizmie i odgrywają niezwykle ważną rolę przy wytwarzaniu tak zwanych prostaglandyn.