Opis książki

Ekspresjonizm i neorealizm
Kazimierz Stanisław Czachowski, pseud. Kazimierz Cz., Dionizy, K. Czach, Adam Korabski, Ludowiec (ur. 28 listopada 1890 w Łyszkowicach koło Łowicza, zm. 17 sierpnia 1948 w Krakowie) – polski historyk literatury, krytyk literacki.
Pochodził z rodziny inteligenckiej, był synem Leonarda i Heleny z Rutkowskich. Kształcił się w gimnazjach w Warszawie, Lwowie i Vevey, studiował w Szkole Rolniczej w Taborze (1[zasłonięte]908-19); w latach 1[zasłonięte]912-19 odbył studia filologiczne w Towarzystwie Kursów Naukowych w Warszawie, m.in. pod kierunkiem Bronisława Chlebowskiego. W 1917 redagował tygodnik „Lud Miechowski”; pracował następnie jako urzędnik w spółdzielni robotniczo-handlowej (do 1919), od 1929 zajmował się krytyką literacką w prasie codziennej i literackiej. W latach 1[zasłonięte]945-19 był dyrektorem Departamentu Literatury i Biura Współpracy Kulturalnej z Zagranicą w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1945 przewodniczył Oddziałowi Krakowskiemu Związku Zawodowego Literatów Polskich, w latach 1[zasłonięte]946-19 pełnił funkcję prezesa całego Związku. Od 1945 był członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Szczególnie interesował się literaturą polskiego pozytywizmu i modernizmu. Zgromadził obszerne dane dotyczące twórczości w okresie międzywojennym (w tym dane bibliograficzne), przygotował syntezę życia i twórczości Sienkiewicza, był autorem monografii wielu pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku. Prowadził studia nad W poszukiwaniu straconego czasu Prousta, Czarodziejską Górą Manna, Sagą rodu Forsytów Galsworthy’ego. Był autorem przekładu m.in. Portretu Doriana Graya Wilde’a (1928).

Uwagi:

Oprawa wytarta i zakurzona. Brzegi stron pożółkłe i zakurzone. Niektóre strony naderwane. Pieczątki i adnotacje wewnątrz.