Książka stanowi udaną próbę odpowiedzi na trudne pytanie: czy i jak możliwa jest wspólnota ludzka w świecie, którego formuła wykracza daleko poza pierwotne stosunki społeczne właściwe wspólnocie naturalnej? [...] Autorka we wspólnotowym modelu stosunków międzyludzkich, który wyrósł z doświadczeń i realiów życiowych społeczności pierwotnych, w którym wspólnota otacza swą opieką każdą osobę niezależnie nawet od tego, co ona z siebie dać może, dostrzega uniwersalny wzór, który można przenieść także na współczesne i nowoczesne społeczeństwa oparte na dominacji pośrednich i bezosobowych, głównie po prostu rynkowych stosunków. Praca cechuje się nowoczesnym spojrzeniem na proces społeczny, rozległością horyzontów, humanistyczną perspektywą w ujmowaniu człowieka, przejrzystością wywodu. Łączy perspektywę naukową z filozoficzną, rekonstrukcję z zaangażowaniem, obiektywizm z etyczną tezą.

Z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Pucka