Każdy z nas w bezkresnym ruchu wszystkich światów jest jedynie punktem zatrzymania sprzyjającym powtórnej eksplozji. Nasze wyodrębnienie pozwala się zatrzymać, lecz owo zatrzymanie się ma tylko sens zwiększonej intensywności podjętego później ruchu. Odrębne istnienie jest jedynie warunkiem komunikacji odłożonych, lecz wybuchowych. Georges Bataille, pseud. Lord Auch, Pierre Angélique, Louis Trente (ur. 10 września 1897 w Billon, Puy-de-Dôme, zm. 8 lipca 1962 w Paryżu) - pisarz i filozof francuski, autor koncepcji "literatury transgresji".Dzieciństwo spędził w Reims - był wówczas świadkiem kilku prób samobójczych matki (wszystkie nieudane). Kochał ojca, sparaliżowanego i ociemniałego w konsekwencji choroby syfilisowej (zm. w 1915 roku). Choroby nękały go przez całe życie, a wraz z nimi także ataki depresji.Mimo że nie odebrał wychowania religijnego, tuż przed I wojną światową Bataille przeżył nawrócenie religijne i w 1917 roku wstąpił do katolickiego seminarium duchownego w Saint-Fleur - miał zamiar zostać księdzem.. Jakiś czas spędził w klasztorze benedyktynów w Quarr (wyspa Wight). Ostatecznie jednak stracił wiarę i wystąpił z seminarium.W latach 1[zasłonięte]918-19 studiował w paryskiej École des Chartres - naukę ukończył napisaniem pracy poświęconej poezji XIII wieku. W roku 1920 Bataille przystąpił do ruchu surrealistycznego, choć sam uważał się za "wewnętrznego wroga" surrealizmu. Został oficjalnie wyklęty przez André Bretona, który oskarżył go o działanie na rzecz rozbicia ruchu.Bataille założył i wydawał wiele czasopism, publikując teksty na temat socjologii, religii i literatury. Na lata dwudzieste XX wieku przypada okres zainteresowania się Bataille'a psychoanalizą. Bataille jako pierwszy publikował prace Rolanda Barthesa, Michela Foucault i Jacques'a Derridy. W 1934 roku poznał Pierre'a Klossowskiego,dzieląc z nim zainteresowania psychoanalizą i estetyką. W 1935 roku razem z André Bretonem powołał do życia antyfaszystowską grupę Contre-Attaque. Pragnąc badać przejawy sacrum w życiu społecznym, w 1939 roku razem z Michelem Leiris, Rogerem Caillois i Julesem Monnerotem powołał do życia Collège de Sociologie, ściśle związane ze stowarzyszeniem sekretnym (skupiającym zafascynowanych obrzędem ofiary z człowieka) publikującym periodyk Acéphale - "czasopismo o inspiracjach nietzscheańskich".W latach 1[zasłonięte]922-19 Bataille pracował jako bibliotekarz w paryskiej Bibliothèque Nationale. To właśnie na lata wojenne przypadają prace nad - zrodzoną z "mistycyzmu ateistycznego" - Summą ateologiczną (Somme athéologique). Jako znany bywalec agencji towarzyskich oraz kronikarz paryskiego życia nocnego musiał się jednak pożegnać ze stanowiskiem - zrezygnował w 1944 roku z powodu zapadnięcia na gruźlicę; dwa lata później przeprowadził się do Vézelay.W latach okupacji nieustannie podróżował pomiędzy Paryżem i prowincjonalnymi miasteczkami francuskimi - to właśnie podczas tych podróży stworzył większość swych najbardziej znanych dzieł. W 1946 roku założył czasopismo Critique. Ponieważ w związku z utratą pracy został pozbawiony środków do życia, w 1947 roku przyjął stanowisko wykładowcy w Collegè Philosophique, podjął też pracę redaktora w paryskim wydawnictwie Editions de Minuit. W latach 1[zasłonięte]949-19 pracował jako bibliotekarz w Carpentras (Prowansja), od 1951 roku w Orleanie. W 1961 roku Pablo Picasso, Max Ernst i Joan Miró urządzili aukcję swych obrazów, przeznaczając zyski na rzecz Bataille'a.Bataille był dwa razy żonaty: jego pierwszą żoną była aktorka Silvia Maklès (rozwiedli sie w 1934 roku), znana z filmów Renoira i Carné (później Silvia poślubiła francuskiego psychoanalityka Jacques'a Lacana); w 1946 roku poślubił Dianę de Beauharnais.
