ZASTOSOWANIE

Korzeń cykorii podróżnika zawiera bardzo duże ilości inuliny (49%) tj. substancji podobnej do skrobi, rozpuszczającej się w gorącej wodzie i o właściwościach antyseptycznych. Surowiec ten zawiera także związki gorzkie, cholinę, cukry redukujące, tłuszcze, garbniki, substancje śluzowe, gorzki sok mleczny oraz mikroełementy i witaminy B, C, P, PP. Napar z korzenia cykorii stosuje się w stanach nieżytowych żołądka i dwunastnicy - pobudza je do wydzielania soków trawiennych, a woreczek żółciowy do sprawnego funkcjonowania zapobiegając osadzaniu się w nim  złogów, kamieni żółciowych. Surowiec działa też moczopędnie, czyści krew i wzmaga przemianę  materii.

Dodając do korzenia cykorii korzeń mniszka lekarskiego i koper włoski (w równych częściach) otrzymuje się napar o mocniejszym i skuteczniejszym działaniu.

Przy bezsenności i lękowych zrywach w czasie zasypiania niektórzy fitoterapeuci zalecają picie odwaru cykoru podróżnika (1 łyżeczkę rozdrobnionego korzenia zalewamy zimną wodą, następnie podgrzewamy aż do zagotowania, odstawiamy pod przykryciem do naciągnięcia. Po przecedzeniu należy pić na czczo trzy czwarte szklanki i taką samą ilość przed spaniem).

Dla ożywienia ubezwładnionych części ciała stosuje się nacieranie nalewką - tynkturą z korzenia cykorii dwa do trzech razy w ciągu dnia. Nalewkę cykorii sporządza się zalewając jedną część korzenia cykorii 5 częściami spirytusu 70% na okres 10 dni. Dla tak wielu cennych właściwości, od bardzo dawna stosuje się cykorię jako domieszkę do kawy zbożowej. Dawniej przygotowywano także cykorię w specjalnych opakowaniach. W niektórych krajach, u nas częściowo, uprawia się specjalnie wyhodowaną cykorię korzeniową na wielką skalę.

Przechowywać w suchym miejscu.