Głównym rejonem Meksyku, w którym uprawia się tytoń jest stan Veracruz, w południowo-wschodniej części kraju graniczącej z Zatoką Meksykańską. Tam właśnie znajduje się bujna, osławiona Dolina San Andres, znana z żyznej, wulkanicznej gleby, z klimatem przypominającym nieco słynny rejon Vuelta Abajo na Kubie. Słowem, w San Andres istnieją idealne warunki do uprawy tytoniu. Tam powstają najlepsze meksykańskie cygara. Lecz o Meksyku jako producencie cygar wciąż wiemy niewiele i, co gorsza, w tym kontekście traktujemy go po macoszemu.
Najbardziej znanym meksykańskim tytoniem jest San Andres Negro (znany także jako San Andres Morron) – stosowany w produkcji wielu innych cygar jako wypełniacz i wrapper. Inne odmiany tytoniu – jak chociażby meksykańska Sumatra czy Connecticut – również są z powodzeniem uprawiane w tym szczególnym zakątku świata. Dzięki temu Meksyk stał się głównym dostawcą tytoniu dla producentów cygar z innych krajów, zwłaszcza Dominikany. Meksykański wrapper maduro wykorzystują inne marki na całym świecie do produkcji własnych cygar. Powszechnie znany i ceniony wrapper posiada apetyczny kolor ciemnej czekolady. Badając wiele takich liści pokrywowych z wielu różnych cygar możemy stwierdzić, że są one dobrej jakości – występuje mało żył bądź plam z przebarwieniami. Cygara z tym wrapperem często charakteryzują się bardzo ziemistym i nieco słodkim aromatem. Także zwijacze produkowane w tym kraju należą do bardzo dobrych i silnych. Cygara z Meksyku dają też szary, lekki, popiół, który ma tendencję do szybkiego i łatwego odpadania od cygara. Natomiast niemal każde cygaro z kraju Azteków jest idealnie zwinięte, co chyba jest regułą, dając w efekcie lekki ciąg przez cały czas palenia (niestety, wiele cygar kubańskich, w tym osławiona Cohiba, nie może się równać pod względem do meksykańskich produktów).
No i smak! Odmienny od reszty świata. W język palacza uderza przede wszystkim czarny pieprz z chilli i – będące do nich w opozycji – słodkie aromaty kwiatowe, owocowe lub ziołowe. Tak więc, paląc na przykład Te-Amo na początku wyczujemy ziemiste i pieprzne smaki, charakterystyczne dla meksykańskich tytoni, które potrafią nieoczekiwanie przejść w delikatną słodycz kwiatów wymieszanych z ziołami, która po jakimś czasie potrafi nieoczekiwanie ustąpić szczypiącym w język początkowym akcentom. Niektóre z cygar Te-Amo – w zależności od kompozycji tytoni wkładkowych – mogą przez większą cześć palenia dawać całą gamę słodyczy kwiatów, słodkiego drewna lub migdałów i tylko momentami atakować nasze podniebienie ostrym ziemistym smakiem z pieprznymi uderzeniami. Po prostu cygara meksykańskie są różne, lecz ziemisty smak z wyraźnie drapiącym charakterem z pewnością odróżnia je od kubańskich cygar, zbudowanych z liści rosnących na torfowych glebach.
Oprócz dużej popularności wrappera maduro w Meksyku wytwarza się wiele cygar premium wyłącznie z tytoniu krajowego, zwanych puros, co trwa już od dziesięcioleci, od kiedy rząd meksykański przeforsował ustawowy nakaz, że wszystkie cygara produkowane w tym kraju muszą być właśnie… puros. Ustawa została cofnięta dopiero w 1996 r., dzięki czemu część meksykańskich producentów wykorzystuje do produkcji swoich oryginalnych, unikalnych mieszanek tytoń z innych krajów. I chociaż na świecie nie brakuje krytycznych słów pod adresem meksykańskich cygar, szczególnie odnoszących się do ich konstrukcji, to wydaje się, że są to opinie przesadzone, spowodowane zwykłym uprzedzeniem lub niewiedzą. A prawda jest taka, że w Dolinie San Andres naprawdę wielu producentów wytwarza świetnej jakości cygara, dzięki którym meksykański przemysł zdaje się odzyskiwać swoje dobre imię.
Z meksykańskimi cygarami jest jak z pogodą – albo się je lubi, albo nie. Nie będziemy powtarzać jak mantry, ale osobiste preferencje palacza są jednym z najważniejszych czynników wpływających na ocenę konkretnego produktu. Warto zatem samemu sprawdzić smak i aromat cygar z Doliny San Andres, zanim cudzą opinię przyjmiemy jako własną.
Generalnie uznaje się, że tytoń meksykański jest mocniejszy niż ten uprawiany na wyspach karaibskich. Nieco trudniejsze warunki klimatyczne niż na Kubie (gorący klimat, brak obfitych opadów i specyficzna gleba) wyraźnie znajdują odbicie w smaku. Z pewnością jest on bardziej skoncentrowany. Często spalony słońcem, ciemny liść tytoniu sprawia, że wytwarzane z niego cygara należą do mocnych i wyrazistych, z powodu większej ilość smoły i nikotyny w liściach.
