WALOR DOSKONAŁY JAKO PREZENT ORAZ ELEMENT DEKORACYJNY BIURA LUB POKOJU !!! 

.

CUKROWNIA WITASZYCE ZDUNY

REAL FOTO - JEDYNY EGZEMPLARZ NA SPRZEDAŻ

kliknij, aby powiększyćZdjęcia przedmiotu

Kilka słów historii ...

Początki cukrowni w Zdunach sięgają roku 1881. Wówczas to w znajdującej się pod zaborem pruskim miejscowości zawiązała się spółka "Actien Zuckerfabrik Zduny" której zadaniem była fabrykacja cukru z buraków cukrownych. W 1882 r. wybudowano pierwsze budynki zakładu, wyposażono je także w odpowiedni sprzęt. Powstała również bocznica kolejowa dzięki której do cukrowni mogły dojeżdżać transporty kolejowe. Początkowo w Zdunach produkowano tzw. cukier surowy, który przewożono następnie do innych rafinerii. W latach 1912 i 1913 nastąpiła rozbudowa fabryki. Wybuch pierwszej wojny światowej zahamował rozwój przedsiębiorstwa. Po zakończeniu działań wojennych właścicielami cukrowni nadal byli Niemcy. W 1924 r. zakład przejęli Polacy, jego nowa nazwa brzmiała - Cukrownia Zduny Towarzystwo Akcyjne. W 1929 r. zdunowską cukrownię zakupiła cukrownia "Witaszyce". Zakład zatrudniał wówczas 170 pracowników stałych oraz ok. 1250 sezonowych. Brak zbytu i nieekonomiczny eksport spowodował, że w 1934 r. zarząd w Witaszycach podjął decyzję o likwidacji przedsiębiorstwa w Zdunach. Część wyposażenia zamierzano wywieźć do Witaszyc, część złomować. Zdunowianie zawiązali komitet strajkowy i postanowili walczyć o swój zakład. Około 300 osób zajęło teren, kilkunastu pracowników zdecydowało się na strajk głodowy. W rezultacie na kampanię 1934/1935 uruchomiono cukrownię. Podczas II wojny światowej cukrownia w Zdunach nie osiągała znaczących wyników. Latem 1944 r. hitlerowcy rozpoczęli przebudowę cukrowni na fabrykę kauczuku, który miał być wykorzystywany w przemyśle zbrojeniowym. Inaugurację pracy nowego zakładu zaplanowano na 26 stycznia 1945 r. W tym dniu jednak Zduny zostało wyzwolone przez żołnierzy Armii Czerwonej. Dawni pracownicy cukrowni bardzo szybko przystąpili do przystosowania zakładu do przerobu buraków i produkcji cukru. Na przełomie listopada i grudnia 1945 r. przeprowadzono pierwszą po wojnie kampanię. Po wojnie cukrownia w Zdunach przeżywała okres swojej świetności. W 1948 r. okazała się najlepszym tego typu zakładem w okręgu poznańskim. W latach 1948 - 1995 cukrownia była zakładem państwowym. Wielokrotnie modernizowanym i przebudowywanym. Każdego roku, podczas kampanii cukrowniczych zatrudniano ponad 360 osób. Poza kampanią - 160. W 1995 r. cukrownia przekształcona została w spółkę akcyjną, właścicielem 51 % akcji została Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa. Zakład przeżywał w tym czasie trudny okres. Wzrastało zadłużenie, pracownicy nie otrzymywali na czas wynagrodzenia, cukrownia nie mogła samodzielnie przeprowadzać kampanii. By doprowadzić do restrukturyzacji i prywatyzacji cukrowni zaczęto poszukiwać inwestora zagranicznego. Okazał się nim niemiecki koncern cukierniczy Pfeifer & Langen KG z Kolonii. Pakiet socjalny z niemieckim inwestorem parafowano 2 września 1999 r. W lipcu 2001 r. doszło do sprzedaży 51 % akcji zakładu. Od tego momentu Pfeifer & Langen prowadził politykę stopniowego wygaszania produkcji w Zdunach. Ostatnia, trwająca kilkanaście dni kampania odbyła się w październiku 2003 r.