Bardzo dobra “szwedzka” płyta kapeli z Warmii, Kujaw i Mazowsza. Dlaczego „szwedzka”? Ano dlatego, że bezpośrednio odpowiedzialną za jej powstanie jest pochodząca z tego kraju grupa The Bones i jej brudny punk’n’roll. Wprawdzie muzycy jako źródło swych inspiracji podają Motörhead, Social Distortion, Turbonegro, Ramones i Misfits, ale ten sam zestaw kapel wymieniają także grajkowie The Bones, więc nic dziwnego, że przyrządzony przez nich koktajl ma smak bardzo podobny. Debiutantami instrumentaliści grupy nie są, bo ich rodowody sięgają takich formacji jak Schizma, 666 Aniołów czy The Robotix i te wcześniejsze kontakty z różnymi wcieleniami szatana wyłażą tutaj na światło dzienne. Jest furia, czad, punk-rock miesza się z hardcorem a psychobilly z wampirycznym gotykiem, a wszystko to w akompaniamencie, całkiem zgrabnych melodyjek, które szybko zapadają w pamięć. Jedna z nich „Sun city rockers” wydaje mi się brzmieć nawet dziwnie znajomo, choć niestety amnezja nie pozwala mi stwierdzić z czyją twórczością kawałek ten wywołuje skojarzenia. Faktem pozostaje, że przebój z niego jak się patrzy i jako ilustracja do automobilowych pojedynków na kalifornijskim hajłeju nadaje się doskonale. Materiał łapie za serce od pierwszego do ostatniego taktu, bo po pierwsze obok takiej dawki wściekłego rock’n’rolla trudno przejść obojętnie, a po drugie, bo podobnego grania między Bałtykiem, a Tatrami zwyczajnie brakowało. Nigdy tylko nie zrozumiem, dlaczego jakaś głupia moda karze umieszczać bonusowe nagrania po dłuższej chwili ciszy (w tym wypadku bardzo długiej), bo tego covera wersji Motörhead z polskim tekstem zespół naprawdę nie musiał się wstydzić i śmiało mógł się on znaleźć wśród opisanych utworów. (Andrzej Kuspiel)