Notatka historyczna W 1859 roku, Joseph Schachtel założył niewielką fabrykę porcelany w oddalonej o ok. 10 km od Wałbrzycha miejscowości Zofiówka (Sophienau). Do opalania dwóch pieców, korzystał z surowców pochodzących z pobliskich lasów i kopalni. Początkowo zatrudniał 40 pracowników, którzy wytwarzali cybuchy do fajek i inne drobne, niedekorowane artykuły. Sytuacja zmieniła się w 1875 roku, kiedy zatrudniony został malarz porcelany, aby sprostać zapotrzebowaniu amerykańskich importerów na dekorowane naczynia, wazy i zastawy stołowe. Ponadto fabryka, jako jedna z pierwszych, rozpoczęła produkcję porcelany elektrotechnicznej. Już w 1877 roku dostarczała duże ilości dzwonków do telegrafów dla Rzeszy Niemieckiej i poczty tureckiej, a wybudowana w 1880 roku linia kolejowa dodatkowo poprawiła sytuację fabryki. Po doprowadzeniu linii kolejowej, znacznie wzrosły szanse rynkowe fabryki, która w 1877 roku zatrudniała 220 pracowników, a w 1904 roku ich liczba wzrosła do ok. 350, zaś w 1930 było ich już 500 na 750 mieszkańców. Pomimo skupienia się na produkcji wyrobów elektrotechnicznych, fabryka podtrzymała także produkcję tradycyjnych naczyń stołowych, co pozwoliło jej przetrwać okres kryzysu w latach następnych. W 1913 roku zmarł Max Schachtel i jedynym właścicielem fabryki został Eugen Schachtel. W 1916 roku z przyczyn ekonomicznych, przedsiębiorstwo przekształciło się w spółkę akcyjną Porzellanfabrik Charlottenbrunn vorm. Joseph Schahchtel. Od kwietnia 1919 roku fabryka powróciła do swej starej nazwy Porzellanfabrik Joseph Schachtel AG, a w 1922 roku została włączona do koncernu Strupp z Meiningen / Turyngia. Związek z silnym finansowo koncernem, zapewnił fabryce większe możliwości rozwojowe, co zaowocowało przejęciem ok. 80% rynku porcelany technicznej w Niemczech. Po II Wojnie Światowej fabryka kontynuowała produkcję porcelany technicznej. Ostatni niemiecki dyrektor zakładu w Zofiówce, po wydaleniu w 1950 roku znalazł zatrudnienie w nowo powstałej fabryce Porzellanfabrik Krister w Landstuhl / Nadrenia-Palatynat. W takiej samej sytuacji znalazło się wielu fachowców i byłych pracowników tej fabryki porcelany, którzy znaleźli zatrudnienie w innych fabrykach Zachodnich i Wschodnich Niemiec.