Podczas wojny secesyjnej w USA, cała amerykańska przedwojenna flota wojenna i większość floty handlowej znalazła się pod kontrolą Unii (stanów północnych). Północ ponadto zastosowała blokadę morską portów Południa (Plan Anaconda). Wskutek tej dysproporcji, jedyną możliwością Konfederacji na morzu było prowadzenie wojny rajderskiej – zwalczanie handlu morskiego Unii. W tym celu przebudowywano kilka statków na okręty wojenne, nazwane krążownikami (ang. cruiser), a emisariusze Konfederacji podjęli starania w celu zakupu okrętów za granicą. Oprócz tego, władze Konfederacji werbowały kaprów.

Opowieść o CSS "Alabama", to historia okrętu Skonfederowanych Stanów Ameryki, który podczas swojej służby siał strach i przerażenie wśród statków Unii. Podczas służby "Alabama" zatopiła 66 statków, wartych ówczesne 6,5 miliona USD, co uczyniło ją najskuteczniejszym krążownikiem konfederackim, mającym znaczący wpływ na komunikację morską Unii.