Oryginalne Japońskie wydanie nowego CRYSTAL VIPER -Possession z dwoma bonus trackami idealny stan nowa płyta

Miałem plan. Wspaniały, misternie utkany plan zjechania nowego albumu naszego czołowego towaru eksportowego z dziedziny heavy metalu od góry do dołu i z powrotem. No i jak to często w przypadku planów bywa - nie wypalił. Mimo początkowego zawodu i lekkiego rozczarowania Possession okazała się być płytą zaledwie minimalnie słabszą od poprzedniej, ale w dalszym ciągu bardzo dobrą i w dalszym ciągu na wysokim europejskim poziomie. Crystal Viper nie zawiódł, a liczne głosy o totalnym upadku są mocno przesadzone i naciągane.

Najnowszy album miał być według zapowiedzi odświeżeniem stylu i wprowadzeniem nowych elementów. Miał być cięższy, mocniejszy, ale w kwestii brzmienia wyszło chyba odwrotnie. Płyta jest zbyt ugłaskana, nie tak kopiąca po tyłku jak poprzedniczka. Owszem, ma swój klimat, ale w porównaniu do Crimen Excepta, która była cholernie ciężka, mroczna, posępna i pachniała siarką, tu jest raczej klimat biesiadny. Mimo wszystko, kompozycyjnie płyta jak najbardziej się broni, a wszystkie kawałki zapadają w pamięć. Kilka wręcz zachwyca melodiami, do których Crystal Viper nas przez lata przyzwyczaił. Prym wiedzie tu oczywiście niesamowity jak zawsze głos Marty, budujący te melodie z niesamowitą lekkością. Jej charakterystyczna barwa i częste wycieczki w bardzo wysokie rejestry mogą kłuć w uszy, ale moim zdaniem są to jej atuty. Sprawiają, że jest rozpoznawalna, ma swój styl no i możliwości technicznych nikt jej także nie może odmówić.

Kawałki są zróżnicowane, od powolnych, balladowych jak Prophet Of The End, do którego powstał teledysk, przez utrzymane w średnich tempach, kroczące, jak You Will Die You Will Burn oraz Why Can’t You Listen? z dobrym tłem organowym i wspaniałymi, niewyobrażalnie wysokimi wokalizami Marty w końcówce, aż do zabójczo szybkich petard w stylu Mark Of The Horned One oraz Julia Is Possessed, gdzie mamy wolniejsze zwrotki i podkręcenie tempa w refrenach. Ciekawie wypadł kawałek Fight Evil With Evil z gościnnym udziałem Harry’ego Conklina z legendarnego Jag Panzer. To nie jedyny gość na tej płycie. W Julia Is Possessed pojawia się Sataniac z niemieckiego Desaster. Na deser dostajemy jeszcze cover jednego z największych hitów formacji Riot, czyli Thundersteel, który wypadł nienajgorzej, jednak oryginał jest nie do pobicia.

Pomijając kwestię zbyt łagodnego i wymuskanego brzmienia oraz przesadnego chwilami słodzenia, nie da się płycie Possession nic zarzucić. To płyta idealna do auta, do tła pod dobrą książkę, na imprezę oraz do słuchania w skupieniu. W żadnej z tych opcji muzyka nic nie traci, a każde kolejne przesłuchanie wzbudza apetyt na więcej. Po kilkunastu przesłuchaniach wszyscy powinni już nucić te numery razem z Martą.

(recenzja pochodzi ze strony www.metalzine.com)