Piękny i rzadki follis (40 nummi) Konstantyna IV wybity w stolicy bizantyńskiej Sycylii - Syrakuzach między 668 a 681 r. (Sear 1209):

Aw. Konstantyn IV stojący na wprost w hełmie i zbroi, trzymający włócznię w prawej ręce;

Rw. duże M [oznaczenie nominału: 40 "nummi"] między całymi postaciami en face panujących z Konstantynem IV jego braci: Herakliusza (z lewej) i Tyberiusza (z prawej), poniżej skrót mennicy: S(i)C(i)L(ia).

Waga: 5, 82 g

Oferowana moneta stanowi znakomity przykład bizantyńskiego mennictwa VII w., kiedy często współrządziło kilku cesarzy (cesarz dopuszczał do udziału we władzy braci lub synów), zaś młodszych współwładców przedstawiano zwykle na rewersie w całych postaciach. Tendencję tę widać również na tym follisie, gdzie na awersie ukazano niemal całą postać Konstantyna IV, zaś na rewersie dwóch jego braci: Herakliusza i Tyberiusza, których do współrządów dopuścił jeszcze ich ojciec (panujący w latach 641-668 Konstans II), zaś jesienią 681 r. zostali zdetronizowani przez Konstantyna IV, by wkrótce wskazać na następcę swego syna - Justyniana II  - ostatniego przedstawiciela dynastii herakliańskiej.

Monety syrakuzańskie mają swój odrębny styl, niespotykany w brązach Konstantynopola