Coaching transformacyjny jako droga ku synergii
Autor: Lidia D. Czarkowska (red.)
Wydawca: | Poltext |
Typ okładki: | okładka miękka |
Liczba stron: | 270 |
Wymiary: | 16.5x23.5cm |
ISBN: | [zasłonięte]978-8361-306-3 |
EAN: | 978[zasłonięte][zasłonięte]56130 |
Data wydania: | 2[zasłonięte]014-03 |
Coaching transformacyjny jest to proces osobistej przemiany i dotyczy tego, kim klient jest, a nie tego, co robi. Nie jest to praca na płytszych poziomach neurologicznych piramidy Batesona-Diltsa, czyli praca nad zmianą zachowań, rozwojem wybranych kompetencji, ani też nad przepracowywaniem ograniczających przekonań klienta. Coaching transformacyjny dotyczy całej jego osoby, jego tożsamości oraz wizji i misji, dlatego też jest to szczególny rodzaj coachingu, w którym rola coacha polega na byciu świadkiem zachodzącego procesu, a nie aktywatorem zmiany. W tym znaczeniu transformacja wydarza się sama – kiedy klient jest na nią gotowy. Coach swoją obecnością tworzy przestrzeń, a jako towarzysz buduje coachingową relację opartą o zaufanie, w którą poprzez pytania wnosi uważność i poszerza świadomość klienta. Poprzez odkrywanie prawdy o sobie, następuje integracja na głębszym poziomie tego, co początkowo jawi się jako dysharmonia a nawet sprzeczność. Niniejsza książka prezentuje szeroki wachlarz koncepcji teoretycznych oraz modeli i narzędzi wspierających transformacyjny wymiar pracy coachingowej, a także opisy przypadków zastosowania transformacji ludzi i zespołów w praktyce.
dr Lidia Czarkowska, dyrektor Centrum Coachingu, Akademii Leona Koźmińskiego
Wspólnym motywem przewodnim tekstów zebranych w tym tomie jest transformacyjna rola coachingu. Łączy je różnorodna w swoich źródłach refleksja nad praktyką coachingu jako narzędziem zmiany osobistej. Zaprezentowane zostały tu różne paradygmaty i modele coachingu w działaniu oraz kilka studiów przypadków z własnej praktyki autorów. Wielość przedstawionych podejść koncepcyjnych, od psychologii zorientowanej na proces aż do grafologii, daje ciekawy obraz rozległości i transdyscyplinarnego charakteru dziedziny coachingu. Ta wielość posiada też zaletę wynikająca z cybernetycznego prawa koniecznej różnorodności – poszerzając repertuar metod, metafor i ram dla coachingu, zwiększamy możliwości zmiany. Autorów i redaktorów tomu interesuje wielość prowadząca do synergii, większej skuteczności i samoświadomości, również samoświadomości zawodowej coacha.
dr hab. Adam Skibiński, prof. US, kierownik Zakładu Psychologii Języka i Komunikowania się, Instytut Psychologii, Uniwersytet Szczeciński