Ten film miał ponownie katapultować Stevena Soderbergha na szczyt. Po debiucie uznanym obrazem Kłamstwa, seks i kasety video reżyser nie potrafił się odnaleźć, kręcąc filmy teoretycznie ambitne, ale nie lubiane przez krytykę ani nie odwiedzane przez widzów. Dopiero dzięki temu filmowi podreperował swoją markę... Podczas ucieczki z więzienia George Clooney i pomagający mu z zewnątrz Ving Rhames ładują do bagażnika panią szeryf w krótkiej spódniczce (wspaniale ubrudzone nogi podczas ładunku), graną przez Jennifer Lopez. Clooney zarabia na życie rabując banki, ale czyniąc to równie w równie kulturalny sposób jak wiele lat przed nim Dillinger. Na przykład podczas jednego z nich grzecznie pyta kasjerkę: „To pani pierwszy napad?”. W filmie, podobnie jak w późniejszej znakomitej rozrywce zrobionej przez Soderbergha, Ocean’s Eleven, scenariusz wypchany jest po brzegi znakomitymi skeczami. Jedna z zabawniejszych sytuacji ma miejsce, gdy Clooney zagląda do portfela Lopez i znajduje tam zdjęcie starszego mężczyzny (jej ojca), ale wydaje mu się, że to jej chłopak, co komentuje kwaśno „Może jestem za młody?”. W charakterystycznych epizodach występują aktorskie tuzy jak Dennis Farina czy Nancy Allen. Fanom kina oglądanie tych odwołań, jak i całego filmu sprawi dużą przyjemność.