Trzeci kolor na palecie barw Closterkellera to „Violet” - płyta przełomowa, dobrze wyprodukowana (Andrzej Puczyński, Izabelin Studio) i w opinii wielu fanów najważniejsza. Ten longplay jest najbardziej eklektycznym w dorobku formacji – rozwijając się i modyfikując stylistykę zespół nie odżegnuje się od dotychczasowej alternatywnej zadziorności i specyficznego, zimnofalowego nerwu. Na program płyty składają się przeboje – wciąż aktualny protest song „W moim kraju”, „Babeluu” (kandydat do Bursztynowego Słowika na festiwalu w Sopocie) i „Agnieszka” (główna nagroda przyznana Anji Orthodox za scenariusz do teledysku na festiwalu Yach Film). Tutaj także znalazł się sztandarowy utwór polskiego rocka gotyckiego - „Violette”. Na płycie słychać głosy wspierających zespół Fiolki Najdenowicz i Zbyszka Bieniaka (ex- Oddział Zamknięty, Collage). „Violet” znalazł się w pierwszej dziesiątce krajowych płyt 1993 według czytelników pisma Tylko Rock, był także pierwszą płytą omówioną w cyklu „Historia pewnej płyty” poświęconym najważniejszym polskim płytom w Trójce. Do płyty dołączona została krótka historia zespołu autorstwa Pawła Brzykcy (Teraz Rock).

1. To on - znowu następny
2. W moim kraju
3. To muzyka
4. Babeluu
5. Kołysanka dla Adasia (bonus)
6. Walet Pik
7. Salome
8. Kolana i już
9. Agnieszka
10. A nadzieja
11. Supernova
12. Jihad
13. Hassan i Sabbah (bonus)
14. Video - film
15. Dwa oblicza Ewy
16. Violette
17. Noc w haremie (bonus)