Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

circa 1910 rok N.B.W- NORBLIN BUCH WERNER - VERIT

02-02-2014, 21:53
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Najwyzsza cena licytacji: zł      Aktualna cena: 900 zł     
Użytkownik GOLDEZRA
numer aukcji: 3896880585
Miejscowość Warszawa
Licytowało: 1    Wyświetleń: 58   
Koniec: 02-02-2014 21:00:00
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha

 

Gwarantujemy oryginalność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów.
Do każdego przedmiotu zakupionego na naszych aukcjach wystawiamy paragon fiskalny, na życzenie fakturę VAT marża , kupujący jest zwolniony z opłat PCC 2%.
W razie pytań jesteśmy dostępni pod numerem telefonu +48 604 [zasłonięte] 99 44 oraz poprzez email: [zasłonięte]@ezra.pl.

Wszystkie wystawiane przedmioty można oglądać i odbierać w naszej siedzibie:
Galeria Dzieł Sztuki "EZRA" 04-950 Warszawa ul. Patriotów 77

Puchar - szklanka z uchwytem zdobionym orłami
Norblin, Br. Buch i T. Werner

Opis:

Unikalny puchar deserowy - szklanka na kompot lub ponch został wykonany około 1910 roku w Warszawskim Towarzystwie
Fabryk Metalowych pod nazwą ''Norblin, Bracia Buch i T. Werner'',
opatrzony sygnaturą N.B.W.  VERIT (widoczne na załączonych fotografiach).
Oryginalny wkład wykonany ze szkła kryształowego , szlifowanego. Podstawka - koszyk z uchwytem został wykonany z białego metalu platerowanego srebrem.
.
Na życzenie wystawiamy certyfikat.
W razie pytań proszę o kontakt +48 [zasłonięte] 44 11.
W sprawie pytań dotyczących wysyłki proszę o kontakt 784 [zasłonięte] 753

Stan zachowania widoczny na załączonych fotografiach.


  Waga  
             ~ 260 g
  Wysokość
             ~ 9 cm
  Średnica wylewki
             ~ 7 cm  


Towarzystwo Akcyjne „Norblin, Bracia Buch i T. Werner” w Warszawie
W 1893 r. Ludwik Norblin był jednym ze współzałożycieli nowej spółki pod nazwą: Towarzystwo Akcyjne Fabryk Metalowych pod firmą „Norblin, Bracia Buch i T.Werner” w Warszawie, z siedzibą przy ul. Żelaznej 51 (statut spółki zatwierdzono 12 kwietnia 1893 r., otwarcie operacji nastąpiło 1 lipca 1893 r.). Kapitał zakładowy spółki wynosił 1,5 mln rubli i podzielony był na 1500 akcji, po 1000 rubli każda. Jedna trzecia część akcji (tj. 500 szt. o wartości pół miliona rubli) należała do Ludwika Norblina; dotychczasowy wspólnik – Teodor Werner posiadał także 500 akcji, natomiast stryjeczny brat Ludwika Norblina – Adam Norblin – 84 akcje, a pozostałe należały do spokrewnionych i skoligaconych z rodzinami Norblinów i Wernerów: Karola Temlera, Aleksandra Temlera (po 166 szt.) i Kazimierza Szwede (84 szt.). Dyrektorem naczelnym nowego przedsiębiorstwa został Stanisław Ignacy Norblin (1[zasłonięte]859-19). Po sześciu latach odnotowano częściowe rozproszenie akcji: Ludwik Norblin posiadał w 1899 r. 413 akcji, pozostałą część odstąpił członkom rodziny.
W oparciu o kapitał Norblina i Wernera w dalszym ciągu następował rozwój zakładów, zwiększała się mechanizacja produkcji, moc zainstalowanych silników parowych wynosiła w 1893 r. 80 KM, by w ciągu dziesięciolecia wzrosnąć do 300 KM; zatrudniano 400 robotników, a wartość produkcji szacowano na 1,2 mln rubli (1893 r.). W latach 90. XIX w. spółka wybudowała walcownię metali kolorowych, w której produkowano: blachę mosiężną i srebrną, drut mosiężny, miedziany i srebrny, rury miedziane i mosiężne ciągnione bez szwu. Przedsiębiorstwo zaliczane było do grupy sześciu największych w branży metalowej na terenie Królestwa Polskiego (obok firm „Lilpop, Rau i Loewenstein”, „K.Rudzki i S-ka”, „Warszawska Fabryka Machin”, „Scholtze, Repphan i S-ka”, „Towarzystwo B.Handke”), realizowała zamówienia rosyjskich ministerstw marynarki i komunikacji, dostarczała wyroby także na rynek krajowy. Zakłady norblinowskie od 1895 r. zmonopolizowały wytwarzanie rur miedzianych w Królestwie Polskim, włączyły się do kartelu dwu rosyjskich walcowni i uczestniczyły w każdej partii zamówień.
Sieć sklepów firmowych działała w Królestwie Polskim oraz w kilkunastu największych miastach cesarstwa rosyjskiego (Petersburg, Moskwa, Odessa, Charków, Kijów, Ryga, Tyflis, Saratow, Elisawietgrad, Wilno, Mińsk), natomiast przedstawicielstwo handlowe funkcjonowało w Teheranie. Produkty użytkowe srebrne i platerowane (galanteria i sztućce), prezentowano i nagradzano na targach i wystawach w Paryżu, wielokrotnie w Petersburgu, Kijowie, Odessie, Niżnym Nowgorodzie. W 1896 r. norblinowskie wyroby platerowane wyróżniono najwyższym odznaczeniem rosyjskim – prawem wybijania herbu cesarskiego – dwugłowego orla (przywilej nie obejmował sreber wykonywanych pod firmą Wernera).
Początek XX w., do wybuchu I wojny światowej to okres dalszego rozwoju zakładów. Wprowadzano ulepszenia organizacyjno-techniczne, oparte na wzorach zachodnich, zainstalowano m.in. walcarkę skośną do rur, ciągarki do cienkiego drutu, prasę hydrauliczną, piece Morgana do topienia miedzi. Około 1908 r. w zakładach norblinowskich opracowano nowy stop cynowy o nazwie verit, wykorzystywany także przez niemiecką wytwórnię Württembergische Metallwarenfabrik. Moc zainstalowanych silników wzrosła z 300 KM w 1904 r. do 800 KM w 1908 r., by w chwili wybuchu I wojny św. osiągnąć moc 950 KM. Wartość produkcji osiągnęła w 1908 r. 1,5 mln rubli, a w 1914 r. 2,1 mln rubli. Zatrudnienie w 1914 r. wynosiło 600 robotników.
Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych pod firmą „Norblin, Bracia Buch i T.Werner” rozwijała się dynamicznie, z przerwą w okresie I wojny światowej; w II Rzeczypospolitej była jednym z największych polskich przedsiębiorstw metalowych. Fabryką kierował wówczas inż. Stefan Przanowski – znany przemysłowiec, minister przemysłu i handlu.


circa 1910 rok N.B.W- NORBLIN BUCH WERNER - VERIT
ZAPRASZAMY NA POZOSTAŁE AUKCJE
Pokaż wszystkie aukcje

Y 1108 nk. 264