Edward Gustav Becker (1[zasłonięte]819-18). Był twórcą przemysłu zegarmistrzowskiego na Dolnym Śląsku, swoją fabrykę wybudował w Świebodzicach. Praktykował za młodu u najlepszych zegarmistrzów w Europie, między innymi w Wiedniu, w Frankfurcie n/M, Dreźnie, Monachium i Berlinie. W Austrii, a dokładnie we Wiedniu w latach 1[zasłonięte]841-18, pracował jako pomocnik genialnego zegarmistrza Ph. Happachera, gdzie nabrał praktyki w konstrukcji oraz produkcji zegarów wahadłowych o napędzie obciążnikowym. Po odbyciu tej praktyki uznał swoją wiedzę i doświadczenie za wystarczające, by móc rozpocząć samodzielną działalność. Był już mistrzem zegarmistrzostwa. W stosunkowo młodym wieku, mając 28 lat przybył do Świebodzic. Był to rok 1847 . I 1 kwietnia tego właśnie roku w gazecie “Freiburger Amtsboten” (Nr 15, R. 6) pojawiła się reklama nowo otwartego zakładu zegarmistrzowskiego Gustava Beckera. W ciągu kilku lat, po pokonaniu wielu trudności Gustav Becker uruchamia fabrykę zegarów, której otwarcie datuje się na 2 maja 1850 r.

Po 2 zakład zegarmistrzowski GUSTAV BECKER otrzymał oficjalne wsparcie finansowe rządu i króla Fryderyka Wilhelma IV, co przełożyło się natychmiast na zwiększenie się produkcji. Do 1863 roku produkowano ponad 10 tysięcy zegarów, następne pięć lat przynosi dalsze 15 tysięcy sztuk wyprodukowanych zegarów, budzików i zegarków.

W 1875 roku, na jubileusz 25-lecia istnienia fabryki wyprodukowano 100-tysięczny egzemplarz zegara, a następny jubileuszowy 500-tysięczny egzemplarz zbudowano w 1885 roku.

Tenże właśnie zegar otrzymał w prezencie Bismarck. Uczczono tym samym jego 70-te urodziny. Milionowy zegar zbudowano w 1892 r

Doskonała jakość wykonania zegarów Beckera szybko znalazła uznanie na wielu wystawach zagranicznych i krajowych, zdobywając medale, m.in. w Londynie (1862), Paryżu (1867), Filadelfii (1872), Wiedniu (1873), Sydney (1879), Melbourne i Berlinie (1881), Amsterdamie (1883) oraz Antwerpii (1885).

Gustav BECKER to nietuzinkowa postać swoich czasów. To przykład przedsiębiorczości, konsekwencji w działaniu i operatywności. Niestety zmarł w wieku 66 lat 14 sierpnia 1885 roku pozostawiając po sobie ogromne dzieło w postaci fabryki zatrudniającej ponad 700 osób, produkującej zegary cieszące się uznaniem na całym świecie. Kierownictwo firmy obejmuje wówczas jego syn Paweł Albert Becker , który w 1890 założył oddział zakładu w Braunau w Czechach. Chcąc skopiować sukces mistrza , pracownicy fabryki podejmowali wielokrotnie próby usamodzielnienia się i zrzeszając się w formie spółek uruchamiali własną produkcję zegarów. W połowie lat 60 dziewiętnastego wieku powstało kilka fabryk , produkujących zegary . Z bardziej znanych ENDLER i Spółka w 1865 roku , GERMANIA w 1871 , WILLMANN i Spółka w 1872 roku czy te ż W. SABARTH w 1873. Wszystkie rozwijały myśl techniczną Gustava Beckera .

2 czerwca 1899 roku połączono kilka fabryk w jedną spółkę akcyjną o kapitale 2.700.000 marek. W skład nowej spółki weszły fabryki GUSTAV BECKER, A.WILLMANN i Spółka, CONCORDIA, GERMANIA , KAPELL i Spółka oraz CARL Bdhm.

Dopiero takie znaczące wydarzenia jak I Wojna Światowa pozbawiła zakłady rynki zbytu. Produkcję trzeba było przestawić na potrzeby wojska. Jednakże fabryka przetrwała ten okres czasu w dobrej kondycji i zaraz po wojnie odnowiła stare kontakty i rynki zbytu. Jednakże, w tym czasie pojawia się już ostra konkurencja ze strony wytwórców włoskich i japońskich oraz.... konkurencja krajowa . Bardzo silny ośrodek zegarmistrzowski lokuje się w Górach Szwarcwaldu i skutecznie konkuruje na terenie Europy z zakładami Beckera.

Co by nie mówić o narodzie niemieckim to nie można mu odmówić praktyczności. W roku 1927 , w czasie światowego kryzysu gospodarczego, konkurujące zakłady łączą się w „ZRZESZENIE” i już wspólnie, skutecznie konkurują na coraz szerszym światowym rynku produkcyjnym. Te zakłady to znana w Polsce doskonale firma Junghans oraz Hamburg-Amerikanische Uhrenfabrik i oczywiście Becker . Zrzeszenie nosi nazwę Vereinigte Freiburger Uhrenfabrik. Firmy działają wspólnie, ale wyroby sygnują nazwami własnymi. Inne większe zakłady , które pozostają samodzielne to Freiburger Uhrenfabrik Sölch & Co. oraz Silberberg Uhrenfabrik A. Eppner & Co.

W ten sposób fabryka dotrwała do czasów II Wojny Światowej i niestety poległa na fali zmian ustrojowych.