Jacques Lecoq zajmuje miejsce paradoksalne. Do jego pracy odwołują się aktorzy, autorzy, reżyserzy, scenografowie, ale także architekci, wychowawcy, psychologowie, pisarze, a nawet duchowni – ci, którzy bezpośrednio uczyli się w Szkole lub byli uczniami jego uczniów. Jeszcze inni inspirują się jego pracą, nie znając nawet jej źródła. Sławny na całym świecie, jest stosunkowo mało znany we własnym kraju. Kto zna jego pedagogikę? Korzenie jego nauczania, jego ewolucję, zasady, wątpliwości i poszukiwania? […]
Podczas licznych rozmów książka krystalizowała się wokół zasad strukturyzujących nauczanie teatru, wywiedzionych z doświadczeń. Jacques Lecoq, stosując swój słownik zarazem obrazowy i precyzyjny, prowadzi nas krok po kroku do granic własnych poszukiwań – do wspólnych źródeł wszelkiej kreacji. Cierpliwie i wspaniałomyślnie objaśnia zakręty drogi, przeszkody, odchylenia, ślepe uliczki. Śledzi z ukrycia zafascynowany pewnymi zagadkami związku człowieka z kosmosem, z których rodzi się gra teatralna. […] Podjęta podróż nie bez humoru i delikatności prowadzi ku najwyższym szczytom teatru i ku ciągle oddalanym horyzontom, ku mądrości Ciała poetyckiego. (fragment książki)
Jacques Lecoq urodził się w Paryżu 15 grudnia 1921 roku. Początkowo pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego oraz trener. W 1945 roku wraz z Gabrielem Cousinem założył grupę teatralną, a następnie trafił do zespołu Jeana Dastégo „Aktorzy z Grenoble”. W 1948 wyjechał do Włoch, gdzie współpracował z rzeźbiarzem Amletem Sartorim oraz z Dariem Fo, Frankiem Parentim i Anną Magnani. Na prośbę Giorgia Strehlera i Paola Grassiego współtworzył szkołę mediolańskiego Piccolo Teatro. Po powrocie do Paryża, w 1956 roku, otworzył Szkołę Mimu i Teatru (aktualna nazwa: Ècole internationale de théâtre Jacques Lecoq). Równolegle powołał własny zespół, pracował w Teatrze Narodowym Popularnym oraz w telewizji. Z czasem całkowicie poświęcił się nauczaniu. W latach 1968–1988 Jacques Lecoq wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Paryżu. W 1977 stworzył w Szkole wydział scenograficzny (LEM). Był członkiem Unii Teatrów Europy. Na całym świecie prowadził staże i wykłady, prezentował także autorski spektakl Wszystko się porusza. Współpraca z Jeanem-Gabrielem Carassem, Jeanem-Claude’em Lalliasem i Jean-Noëlem Royem zaowocowała publikacją książki Ciało poetyckie oraz realizacją filmów Les deux voyages de Jacques Lecoq stanowiących zapis ponad czterdziestoletniej praktyki nauczania teatru. Niemal do ostatnich dni Jacques Lecoq prowadził zajęcia w swojej Szkole. Zmarł w Paryżu 19 stycznia 1999 roku. Szkoła funkcjonuje nadal, a kieruje nią Fay Lecoq.
