Ciśnienie krwi ulega ustawicznym zmianom zarówno długookresowym (co związane jest z wiekiem, stanem zdrowia itp.), średniookresowym (zależnie od pory doby, aktywności, stanu psychicznego, spożytych używek itp.) jak i krótkookresowym (w obrębie cyklu pracy serca). W momencie skurczu serca, kiedy porcja krwi wypychana jest z serca do aorty, w tętnicach panuje najwyższe ciśnienie wynoszące zazwyczaj u zdrowego dorosłego człowieka od ok. 90 do 135 mmHg (zazwyczaj 110–130); w chwili rozkurczu – jest najniższe, np. od ok. 50 do 90 mmHg (zazwyczaj 65–80). W praktyce medycznej, do oceny stanu zdrowia badanej osoby istotna jest wartość zarówno ciśnienia skurczowego, jak i rozkurczowego, toteż podawane są obie wartości, co zapisuje się np. 120/80 mmHg.

Systematyczne pomiary ciśnienia krwi są jedną z podstawowych metod kontrolowania stanu zaawansowania choroby osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze jak również inne choroby układu krążenia.



Średnie ciśnienie tętnicze:

* Dorosły:
o 120 mmHg – ciśn. skurczowe (SYS – Systole)
o 80 mmHg – ciśn. rozkurczowe (DIA – Diastole)
* Noworodek (do 28 dnia życia)[potrzebne źródło]:
o 102 mmHg – ciśn. skurczowe (SYS – Systole)
o 55 mmHg – ciśn. rozkurczowe (DIA – Diastole)
* Dziecko (1–8 rok życia)[potrzebne źródło]:
o 110 mmHg – ciśn. skurczowe (SYS – Systole)
o 75 mmHg – ciśn. rozkurczowe (DIA – Diastole)

Ciśnienia krwi w aorcie u płodu wynosi około 30 mmHg w 20 tygodniu ciąży i wzrasta do ok. 45 mmHg w 40 tygodniu ciąży[1]. Średnie ciśnienie tętnicze krwi u donoszonych noworodków wynosi[2]:

* skurczowe 65–95 mm Hg
* rozkurczowe 30–60 mm Hg