Tytuł Cięcie drzew i krzewów owocowych
Autor Prat J. Retournard D.
Wydawca Delta
Liczba stron 304
Wymiary 245x165mm
Okładka twarda
ISBN 83-7175-282-2
Aby
zasłużyć na smakowita nagrodę jaką są nabrzmiałe sokiem owoce pełne słodyczy
trzeba najpierw przygotować teren, wybrać odpowiednie stanowisko i całą uwagę
poświęcić zabiegom uprawowym. Ale czynnością decydującą okazuje się cięcie.
Pierwsze
cięcia sekatorem są dla ogrodnika-amatora zawsze trudne. Z upływem lat, po
opanowaniu techniki, nauczymy się ciąć bez wyrzutów sumienia. Mamy też nadzieję,
że poradnik ten rozszerzy wiedzę ogrodnika znającego swój zawód.
Autor nie
opuścił żadnego etapu formowania korony pucharowej, palmety itd., wytłumaczył
bardzo dokładnie dlaczego i w jakim miejscu należy skrócić daną gałąź, po
uprzednim ustaleniu jej rodzaju: czy jest to długopęd, sęczek czy buławka.
Piękna
książka Jean-Yves Prata o cięciu drzew i krzewów owocowych odkrywa nieznaną u
nas francuską sztukę cięcia. Rozwijano ją przez setki lat w ogrodach
klasztornych, przypałacowych i dworskich we Francji i Włoszech. Ukoronowaniem
wysiłku wielu pokoleń ogrodników stały się słynne Ogrody Wersalskie pod Paryżem,
króla Ludwika XVI, założone przez ogrodnika La Ouintine. Ogrodnik królewski nie
tylko stworzył plany ogrodów i założył je, lecz także napisał książkę, która od
długich lat jest podręcznikiem cięcia drzew w ogrodach. W XVII i XVIII wieku nie
było jeszcze towarowej uprawy drzew w polu. Uprawiano drzewa owocowe w
zamkniętych ogrodach otoczonych zazwyczaj murem lub parkanem. Znano już karłowe
jabłonie i grusze. Drzewa te, jak również brzoskwinie, morele i winorośl
rozpinano na ścianach formując sznury, świeczniki, palmety, szpalery.
Wykorzystywano energię słoneczną przechwyconą przez ścianę dla otrzymania owoców
najwyższej jakości. Przy nasłonecznionych ścianach sadzono także drzewa klimatu
śródziemnomorskiego jak figi, morele, nieszpułkę, migdały i inne. Uprawa drzew
rozpinanych wymagała określonego cięcia by utrzymać płaski kształt korony.
Sposób cięcia znano od wieków, lecz duży postęp przyniosło „cięcie na trzy
oczka" opracowany w XIX wieku przez ogrodnika Loretti. Znamy je obecnie jako
„cięcie Loretta". Jean-Yves Prat wprowadza nas krok po kroku w tajniki wiedzy
ogrodnika królewskiego La Ouintine i jego następców. Uczy budowy drzewa, pędów,
pąków, sztuki cięcia i trudnej sztuki przewidywania reakcji drzewa na cięcie. W
rozdziale o cięciu jabłoni i grusz znajdujemy opis około 40 różnych przypadków
zachowania się przyciętego pędu i sposobu dalszego postępowania. Książka ta
zawiera więcej rysunków niż stów. Rysunki są dokładne, bardzo starannie
wykonane, przemawiające do wyobraźni czytelnika. Dzięki tej staranności można
łatwo stać się mistrzem cięcia drzew. Książka jest podręcznikiem cięcia dla
amatorów uprawiających drzewa i krzewy owocowe przy domach i w ogrodach
działkowych. Opisane sposoby cięcia są zbyt pracochłonne dla sadów towarowych.
Mimo to tę piękną książkę można polecić nie tylko amatorom, lecz także
sadownikom, studentom i uczniom szkół ogrodniczych. Umożliwia ona poznanie
budowy i funkcji drzewa owocowego oraz nabycie rzetelnej wiedzy o rzemiośle
cięcia.
|