Dla tradycjonalistów:

Chrzan dziki pospolity tradycyjny

(korzenie jako pierwszy proponowane były na allegro -1998 r. zaufało wielu- zapraszam do założenia własnej uprawy)

Przedmiotem jest 10 szt. sadzonek chrzanu odmiana pospolita (bardzo ostra tradycyjna) do założenia własnego poletka chrzanowego:

PROMOCJA: dodaje 2 szt. dodakowo do zakupu dla pierwszych 3 kupujących.

- zapraszam

UPRAWA: Chrzan sadzimy w rozstawie (35cm (miedzy sadzonkami) x 65 cm (odległość międzyrzędami) .

Do uprawy chrzanu najlepsze są głęboko uprawiane, spulchnione i zasobne w próchnicę gleby piaszczyste lub piaszczysto-gliniaste. Nie udaje się na ziemiach podmokłych i nieprzepuszczalnych. Miąższ chrzanu uprawianego na zakwaszonym stanowisku ma ciemne zabarwienie. Chrzan nie jest wrażliwy na świeże wapnowanie , zabieg można przeprowadzić bezpośrednio przed sadzeniem.
Uprawa chrzanu najlepiej udaje się w drugim roku po oborniku.

Na tym samym miejscu można go uprawiać po co najmniej 4-letniej przerwie.

Dobrym przedplonem są rośliny motylkowe, natomiast ani przed ani po chrzanie nie należy uprawiać roślin kapustnych.

Chrzan swój ostry smak zawdzięcza różnym związkom siarki i należy zapewnić odpowiednią ilość tego pierwiastka.

Przed sadzeniem korzeni glebę nawozimy stosując 200 g nawozu azotowego, 200 g fosforowego i 300 g potasowego (w postaci siarczanu).
Chrzan rozmnażany jest z korzeni. Z każdego odcinka usuwamy korzonki. Dzięki temu zabiegowi wyrośnie silniejszy korzeń.
Korzenie sadzić można wiosną lub na jesieni, w rzędy co 65 cm w odległości ok 35 cm od siebie. Dla poszczególnych sadzonek przygotowuje się wgłębienia w ziemi ukośnie, na taką głębokość, aby górny czubek korzenia znalazł się około 3 cm pod powierzchnią gruntu.

Plantację należy odchwaszczać, szczególnie w początkowym okresie wzrostu, a także spulchniać.

Chrzan jest rośliną wieloletnia i dobrze zimuje w gruncie. Do spożycia najlepiej nadają się jednak korzenie roślin młodych, gdyż zebrane z rośliny dwuletniej lub starszej są łykowate i mniej delikatne.
Korzenie zbiera się jesienią gdy liście chrzanu zaczynają żółknąć lub w okresie "sezonu ogórkowego" lipiec - sierpień. Większe i bardziej dorodne przeznacza się do spożycia, natomiast mniejsze można użyć do sadzenia.

Chrzan pospolity

(Armoracia lapathifolia) dzikorosnący bez ochrony chemicznej

to zgrubiałe mięsiste kłącza (korzenie) wieloletniej byliny, ale spożywa się te co wyrosną tego roku w lipcu sierpniu a na jesieni te co wyrosną w ciągu lata), ale ważne jest że każdy korzeń jest trwały i sezon trwać może 12 miesięcy odmiana należy do rodziny krzyżowych (Cruciferae), której ojczyzną jest prawdopodobnie Azja Zachodnia i Bałkany.

Stamtąd chrzan rozprzestrzenił się w wielu krajach świata o klimacie umiarkowanym na wszystkich kontynentach. Znano go i ceniono w starożytnym Rzymie i Egipcie, a także w Europie Środkowej już w XII w.

Jest to roślina przyprawowa, rosnąca w stanie dzikim (chrzan polny) ale można również uprawiać we wlasnym gospodarstwie działce. Najlepszy jakościowo chrzan otrzymuje się tylko w dwóch pierwszych latach po założeniu plantacji. W następnych latach warzywo jest twarde i bardzo ostre w smaku.

Spożywa się wyłącznie kłącza, ale można także wykorzystywać liście, głównie do kwaszenia ogórków, kapusty, pomidorów i innych kwaszonek. Chrzan ma duże znaczenie smakowe, zawiera wiele różnorodnych składników odżywczych, ułatwia trawienie spożywanych pokarmów. Zawiera: błonnik,wapń, mangan, żelazo, cynk, fosfor, chlor, jod, witaminy: B₁, B₂, C, kwas nikotynowy był uprawiany w Europie Środkowej już w XI wieku, a pierwsze wzmianki o nim znajdujemy w starożytnym Egipcie.

Zawiera między innymi związki bakteriobójcze

Chrzan ułatwia trawienie reguluje czynności żołądka, jelit, poprawia pracę wątroby i nerek. zwiększa odporność organizmu, poprawia przemianę materii jest środkiem moczopędnym i antyszkorbutowym - polecany, przy kaszlu nieżycie oskrzeli i schorzeniach dróg moczowych, w zapaleniach korzonków nerwowych oraz w gośćcu i schorzeniach reumatycznych.

Nie wskazany- osobom cierpiącym na marskość wątroby, w ostrych stanach zapalnych przewodu pokarmowego i nerek.

Nie ma to jak we własnym zakresie przygotowany chrzan wg przepisów naszej babci:

Aby po starciu chrzan nie ściemniał i zachował walory odżywcze i smakowe, należy go zakwasić sokiem z cytryny, aby złagodzić ostry smak można dodać trochę śmietany i cukru.

Okład z utartego chrzanu stosujemy przy gośćcu stawowym i mięśniowym artretyzmie i bólach stawów, zapaleniu nerwu kulszowego i korzonków nerwowych ( zbyt długie pozostawienie okładów może spowodować jej uszkodzenie, zapalenie i pęcherze)

W tych samych dolegliwościach stosuje się także tarty chrzan jako dodatek do ciepłej kąpieli całego ciała (50-100 g chrzanu na 1/3 wanny wody)

Ciasto chrzanowe
Ciasto chrzanowe wspomaga leczenie zapalenia stawów, uśmierza bóle reumatyczne i artretyczne.:
1/2 kg mąki (może być razowa), 10 dag drobno utartego chrzanu, 1 łyżka stołowa oleju i nieco wody; wymieszać i zagnieść ciasto, tak jak na pierogi. Rozwałkować na dość duże plastry (placki) grubości 0,5-1,0 cm. ciasto położyć na bolące mięśnie, stawy, kręgosłup. Owinąć ręcznikiem i trzymać 15-20 min do odczucia pieczenia. Ciasto zdjąć, wytrzeć ciało, a zaczerwienione miejsca posmarować olejem słonecznikowym W czasie przeziębienia można również kłaść ciasto chrzanowe podobnie jak bańki, na plecach, ramionach. Należyuważać, by nie podrażnić skóry.

Syrop chrzanowy z miodem i sokiem z cytryny na grypowe dni (przepis naszych babć - pomaga )
Do 100 g świeżo utartego chrzanu dodać pół szklanki chłodnej, przegotowanej wody, wymieszać i pozostawić na pół godziny. w temperaturze pokojowej. Następnie wycisnąć dokładnie sok z cytryny przez płótno i dodać 100 g miodu pszczelego wymieszać. Pić po 1 łyżce stołowej 3- dziennie z ciepłą przegotowaną wodą, (dzieci po 1 łyżeczce ) w kaszlu, zapaleniu oskrzeli, w grypie, w nieżytach górnych dróg oddechowych oraz w celu poprawienia apetytu.

Liście chrzanu ułożone na głowie i przewiązane płócienną chustką chronią skutecznie w upalne dni przed porażeniem słonecznym. uśmierzają też ból głowy.

 Przepis wg P. Gessler

Chrzan zetrzeć na tarce o drobnych oczkach, pokropić sokiem z cytryny. W osobnej miseczce utrzeć gotowane żółtka z cukrem, dodać chrzan, śmietanę, posiekane drobno białka, doprawić solą. Chrzan domowy gotowy!

 Przepis na doslkonały chrzan domowej roboty:

Chrzan najpierw moczymy w zimnej wodzie jakieś 2 godziny, obieramy, obsuszamy ściereczką, kroimy na kawałki i mielimy w blenderze.
Już w trakcie obierania roniłam łzy, ale przy okazji pozbyłam się kataru :). Nie dałabym rady zetrzeć na tarce, jak to robiono kiedyś. Kiedy wyjmowałam chrzan z blendera, miałam okulary i maskę na buzi :)

Zalałam starty chrzan wrzątkiem, zagotowałam 200g śmietanki słodkiej 30% dodałam do całości i wymieszałam. 

Dodanie śmietanki, to moja zmiana w przepisie. Nie musimy tego robić od razu.

Na bazie takiego chrzanu można robić różne sosy, ale już bez żadnych dodatków jest pyszny, przede wszystkim nie jest gorzki, lekko słodki i mocny jak diabli :)

Pamiętajmy o jednym. Kiedy zabieramy się za tarcie chrzanu, z każdą chwilą traci on swoją moc, więc musimy się streszczać :), Bardzo polecam!

Zalewa do chrzanu 

• 4 szklanka wody,
• 2 szklanka cukru,
• 1 łyżeczka soli,
• 1 szklanka octu 10 %, lub zamienić na kwasek cytrynowy.
  Całość zagotować i gorącą zalewą zalać chrzan w trakcie tarcia.
  Można najpierw utrzeć chrzan a później zalać gorąca zalewą, przez co chrzan staje się znacznie łagodniejszy i mniej ostry.
  Tak przygotowany chrzan ma słodki smak.
  Porcja zalewy wystarczy do 1,5 - 2,0 kg oczyszczonego korzenia chrzanu

Ja,do takiego startego chrzanu dodaję cztery,pięć jajek ugotowanych na twardo,łyżkę majonezu lub śmietany,blenderem pomieszam i chrzan jest pyszny