KOLEKCJONERSKA WAZA KOLMAR- SYGNATURA 1[zasłonięte]943-19 CHODZIEŻ W CZASIE WOJNY

Bardzo ciekawa waza wyprodukowana w czasie wojny w Chodzieży- w niemieckiej fabryce, która powstała z połączenia fabryki porcelany i fajansu. Ze względu na bardzo krótki okres produkcji każdy egzemplarz ma dużą wartość kolekcjonerską.

Mamy przykład surowej estetyki narodowego socjalizmu- złocenia zostały zastąpione emaliami – zrezygnowano z drogiej i pracochłonnej dekoracji kobaltem pod szkliwem…

Zamiast tego mamy atramentową emalię, która miejscami się poprzecierała…

Ciekawa jest porcelanowa duża kulka kropla uchwytu- z paseczkiem i ładne wygodne uchwyty przyklejone do ścianek wazy.

Waza jest dość duża – ale w pokrywce nie ma wycięcia na wazówkę.

Wysokość 16 cm z pokrtywką-  bez pokrywki 8,5 cm

Średnica23,5 cm

 Od ucha do ucha 29,5 cm

Poza przetarciami paseczków porcelana w stanie idealnym… Dla miłośników Chodzieży- duża ciekawostka i rzadkość- okazja do ciekawej opowieści przy stole… mimo prostej formy- jest bardzo elegancka. Bardzo podobną formę miał fason Juwel produkowany po wojnie przez słynna fabrykę Hutschenreuther.

Chodzież (Kolmar)

 Steingutfabrik Hermann Müller u. Ludwik Schnorr (1854 - 1877 )

 -     Steingutfabrik Ehrenwerth (1877 - 1879 )

 -     H.M. & Co., Schloß Chodziesen (1880 - 1888)

 -     Ostdeutsche Steingutfabrik Heim, Pulvermacher & Cie. ( 1888 - 1891 )

 -     Ostdeutsche Steingutfabrik Hermann Heim & Cie. ( 1891 - 1895 )

 -     Annaburger Steingutfabrik AG Annaburg, Abt. Kolmar ( 1895 - 1921 )

 -     Annaburger Steingutfabrik, TA Chodzież ( 1922 )

 -     Stanisław Mańczak ( 1922 - 1934 )

 -     Spółka Dzierżawna Fabryki Fajansu S. Mańczak Sp. z o.o. ( 1934 - 1936 )

 -     Fabryka Fajansu Czesław Szrama i Wincenty Kapczyński ( 1936 - 1939 )

 -     Porzellan- und Steingutfabriken in Kolmar, Abteilung B ( 1940 - 1944 )

 -     Porcelit, Fabryka Porcelitu, PP (1945 - 1950)

 -     Chodzież Zakłady Porcelitu, PP (1951 - 1956)

 -     Chodzieskie Zakłady Porcelitu, PP (1957 - 1964)

 -     Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu, Zakład 2, PP (1964 - 1991)

 -     Porzellanfabrik Kolmar AG ( 1897 - 1901 )

 -     Porzellanfabrik Kolmar GmbH ( 1901 - 1920 )

 -     Porzellanfabrik Kolmar, t-o z o.p. ( 1901 - 1920 )

 -     Keramos, FPiWC, TA (1922 - 1924)

 -     Ćmielów, FPiWC, S.A., FP Keramos w Chodzieży (1924 - 1927)

 -     Fabryka Porcelany i Wyrobów Ceramicznych w Ćmielowie, Chodzież ( 1928 - 1939 )

 -     Porzellan- und Steingutfabriken in Kolmar, Abteilung A ( 1940 - 1945 )

 -     Chodzież Fabryka Porcelany, PP ( 1945 - 1950 )

 -     Chodzieskie Zakłady Porcelany, PP ( 1950 - 1964 )

 -     Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu, PP, Zakład 1 ( 1964 - 1992 )

 -     Zakłady Porcelany i Porcelitu Chodzież S.A. ( 1992 - )

Notatka historyczna

Powstanie fabryki fajansu w Chodzieży datuje się na rok 1852 (lub 1854), kiedy to dwaj kupcy: Hermann Müller i Ludwik Schnorr założyli manufakturę w odkupionym od hrabiego Königsmarck spalony budynek dawnego zamku Grudzińskich.

 W 1877 roku fabrykę wykupił inny kupiec, Ehrenwerth, który już w 1879 roku ogłosił upadłość, a fabrykę przejęła Kasa Pożyczkowa w Chodzieży.

Ok. roku 1883 fabrykę odkupił Hermann Heim, jednak w 1895 roku znana wytwórnia fajansu Annaburger Steingutfabrik AG nabyła akcje fabryki i uczyniła z niej zakład siostrzany.

W roku 1921 manufakturę odkupił poznański złotnik i przedsiębiorca Stanisław Mańczak, który w 1934 roku zmuszony został do ogłoszenia bankructwa, a fabryka trafiła w ręce najpierw Spółki Dzierżawnej Fabryki Fajansu Stanisława Mańczaka, a następnie Zarządu Gminy w Chodzieży (luty 1935 - maj 1936).

W 1936 roku nowymi właścicielami fabryki fajansu zostali jej udziałowcy: Czesław Szrama oraz Wincenty Kapczyński, których działalność przerwał wybuch II Wojny Światowej.

Niemieccy okupanci połączyli fabrykę fajansu z fabryką porcelany i utworzyli jedną wytwórnię pod nazwą Porzellan- und Steingutfabrik in Kolmar. Od 1942 roku fabryka zaprzestała produkcji fajansu zastępując go porcelitem. w 1945 roku wycofujący się Niemcy podpalili fabrykę, jednak pracujący w niej robotnicy uratowali przed ogniem budynki, maszyny i urządzenia. Dzięki temu fabryka rozpoczęła produkcję już w kwietniu 1945 roku.

Od roku 1945 do lutego 1949 r. obie chodzieskie fabryki funkcjonowały pod zarządem jednej dyrekcji, a od marca 1949 już jako samodzielne przedsiębiorstwa. Fabryka fajansu otrzymała nazwę: Zakłady Porcelitu w Chodzieży, a fabryka porcelany: Chodzieskie Zakłady Porcelany.

W 1964 roku losy obu fabryk znów się ze sobą splotły. W październiku 1964 roku nastąpiło połączenie obu fabryk w jedno przedsiębiorstwo pod nazwą Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, a od 1 stycznia 1973 roku weszły w skład nowo powołanego do życia kombinatu Zjednoczone Zakłady Ceramiki Stołowej "Cerpol" z siedzibą główną w Wałbrzychu (jako jeden z trzynastu zakładów).

Zakład porcelitu wyłączony został z produkcji w 1991 roku.