Dzbanek Weisswasser i 4 filiżanki do mokki Chodzież 1[zasłonięte]945-19- stylizowane na secesję –pięknie złocone na bardzo ładnych bogato złoconych podstawkach.

Wymiary:

Filiżanki 4  szt- wysokość 5,2 cm średnica 6,8 cm od brzegu do ucha 8,3 cm

Podstawki  5 szt. średnica 11 cm

Dzbanek  Weisswasser 0,6l – wysokość 22 cm, średnica 8 cm od dzióbka do ucha 17 cm- z ładną secesyjna bordiura przy kołnierzu złocony  z ładnej porcelany  z lat 80tych

Sygnatura chyba z lat 80tych… nie jestem pewien- bo dokładnie takiej nie znalazłem.

Piękna polska porcelana z doskonałej polskiej fabryki. Sprzedaję piękną porcelane niemiecka- ale jestem pełen podziwu dla wzornictwa i jakości polskiej porcelany. Możemy być dumni- Była jedna z najlepszych w Europie- czyli na świecie…

Te piekne delikatne filiżanki zrobione są z najlepszej cienkościennej delikatnej porcelany. Złocenia SA wykonane złotem najwyższej próby i Maja patynę starego złota  - taka jaka znajdziemy tylko na najdroższej porcelanie niemieckiej. Piękne secesyjne lamówki otaczające miseczkę- wyżłobione wyciśnięte w masie- cudowne delikatne złocone dwustronnie uchwyty… Cudo. Polecam gorąco!!!

Chodzież (Kolmar)

Steingutfabrik Hermann Müller u. Ludwik Schnorr (1854 - 1877 )

- Steingutfabrik Ehrenwerth (1877 - 1879 )

- H.M. & Co., Schloß Chodziesen (1880 - 1888)

- Ostdeutsche Steingutfabrik Heim, Pulvermacher & Cie. ( 1888 - 1891 )

- Ostdeutsche Steingutfabrik Hermann Heim & Cie. ( 1891 - 1895 )

- Annaburger Steingutfabrik AG Annaburg, Abt. Kolmar ( 1895 - 1921 )

- Annaburger Steingutfabrik, TA Chodzież ( 1922 )

- Stanisław Mańczak ( 1922 - 1934 )

- Spółka Dzierżawna Fabryki Fajansu S. Mańczak Sp. z o.o. ( 1934 - 1936 )

- Fabryka Fajansu Czesław Szrama i Wincenty Kapczyński ( 1936 - 1939 )

- Porzellan- und Steingutfabriken in Kolmar, Abteilung B ( 1940 - 1944 )

- Porcelit, Fabryka Porcelitu, PP (1945 - 1950)

- Chodzież Zakłady Porcelitu, PP (1951 - 1956)

- Chodzieskie Zakłady Porcelitu, PP (1957 - 1964)

- Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu, Zakład 2, PP (1964 - 1991)

- --------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Porzellanfabrik Kolmar AG ( 1897 - 1901 )

- Porzellanfabrik Kolmar GmbH ( 1901 - 1920 )

- Porzellanfabrik Kolmar, t-o z o.p. ( 1901 - 1920 )

- Keramos, FPiWC, TA (1922 - 1924)

- Ćmielów, FPiWC, S.A., FP Keramos w Chodzieży (1924 - 1927)

- Fabryka Porcelany i Wyrobów Ceramicznych w Ćmielowie, Chodzież ( 1928 - 1939 )

- Porzellan- und Steingutfabriken in Kolmar, Abteilung A ( 1940 - 1945 )

- Chodzież Fabryka Porcelany, PP ( 1945 - 1950 )

- Chodzieskie Zakłady Porcelany, PP ( 1950 - 1964 )

- Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu, PP, Zakład 1 ( 1964 - 1992 )

- Zakłady Porcelany i Porcelitu Chodzież S.A. ( 1992 - )

Notatka historyczna

Powstanie fabryki fajansu w Chodzieży datuje się na rok 1852 (lub 1854), kiedy to dwaj kupcy: Hermann Müller i Ludwik Schnorr założyli manufakturę w odkupionym od hrabiego Königsmarck spalony budynek dawnego zamku Grudzińskich.
W 1877 roku fabrykę wykupił inny kupiec, Ehrenwerth, który już w 1879 roku ogłosił upadłość, a fabrykę przejęła Kasa Pożyczkowa w Chodzieży.

Ok. roku 1883 fabrykę odkupił Hermann Heim, jednak w 1895 roku znana wytwórnia fajansu Annaburger Steingutfabrik AG nabyła akcje fabryki i uczyniła z niej zakład siostrzany.

W roku 1921 manufakturę odkupił poznański złotnik i przedsiębiorca Stanisław Mańczak, który w 1934 roku zmuszony został do ogłoszenia bankructwa, a fabryka trafiła w ręce najpierw Spółki Dzierżawnej Fabryki Fajansu Stanisława Mańczaka, a następnie Zarządu Gminy w Chodzieży (luty 1935 - maj 1936).

W 1936 roku nowymi właścicielami fabryki fajansu zostali jej udziałowcy: Czesław Szrama oraz Wincenty Kapczyński, których działalność przerwał wybuch II Wojny Światowej.

Niemieccy okupanci połączyli fabrykę fajansu z fabryką porcelany i utworzyli jedną wytwórnię pod nazwą Porzellan- und Steingutfabrik in Kolmar. Od 1942 roku fabryka zaprzestała produkcji fajansu zastępując go porcelitem. w 1945 roku wycofujący się Niemcy podpalili fabrykę, jednak pracujący w niej robotnicy uratowali przed ogniem budynki, maszyny i urządzenia. Dzięki temu fabryka rozpoczęła produkcję już w kwietniu 1945 roku.

Od roku 1945 do lutego 1949 r. obie chodzieskie fabryki funkcjonowały pod zarządem jednej dyrekcji, a od marca 1949 już jako samodzielne przedsiębiorstwa. Fabryka fajansu otrzymała nazwę: Zakłady Porcelitu w Chodzieży, a fabryka porcelany: Chodzieskie Zakłady Porcelany.

W 1964 roku losy obu fabryk znów się ze sobą splotły. W październiku 1964 roku nastąpiło połączenie obu fabryk w jedno przedsiębiorstwo pod nazwą Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, a od 1 stycznia 1973 roku weszły w skład nowo powołanego do życia kombinatu Zjednoczone Zakłady Ceramiki Stołowej "Cerpol" z siedzibą główną w Wałbrzychu (jako jeden z trzynastu zakładów).

Zakład porcelitu wyłączony został z produkcji w 1991 roku.