Powieść historyczna, wykorzystująca najbardziej sensacyjne wątki wydarzeń związanych z pierwszym w Polsce stowarzyszeniem literackim Sodalitas Litteraria Vistulana i galerią tworzących je postaci: Jerzym Morsztynem, niedoszłym zabójcą papieża Kallimachem oraz Konradem Celtis - niemieckim poetą i założycielem grupy. Autor, zgodnie z kalendarium dotyczącym Nadwiślańskiego Towarzystwa Literackiego, umieścił akcję powieści w roku 1489, który to rok jest lustrzanym odbiciem innego "osiemdziesiątego dziewiątego roku" - późniejszego o pięćset lat. Dzięki zrekonstruowanej z detalami architekturze starego Krakowa wchodzimy w obręb nieistniejącej już od dawna przestrzeni i zabudowy, wraz z imponującymi murami i basztami ówczesnej stolicy Polski. Wszystko to sprawia, że książka staje się niejako powieścią z podwójnym kluczem: kluczem do znanego nam czasu i nieznanego miejsca.