CHEMICZNA ANALIZA POWIETRZA W ZAKŁADACH PRZEMYSŁOWYCH
E.A. Pieriegud
E.W. Gierniet
Wydawnictwo: WNT, 1967
Oprawa: twarda płócienna
Stron: 456
Stan: bardzo dobry, nieaktualne pieczątki
Nakład: 2210 egz.
W książce opisano metody sanitarno-chemicznej analizy powietrza w zakładach przemysłowych ze szczególnym uwzględnieniem metod oznaczania substancji szkodliwych, dla których ustalone są najwyższe, dopuszczalne stężenia
w powietrzu pomieszczeń przemysłowych Książka jest przeznaczona dla chemików zatrudnionych w laboratoriach analitycznych zakładów przemysłowych, stacjach sanitarno-epidemiologicznych i instytutach naukowo-badawczych
SPIS TREŚCI
Przedmowa Wstęp
Pobieranie próbek (uwagi ogólne)
I. Gazy i pary
Oznaczanie par benzyny i benzyny łąkowej
dwuwinylu (1,3-butadienu)
krotonylenu (dwumetyloacetylenu)
benzenu
izopropylobenzenu
toluenu
dwutolilometanu
ksylenu.
dowthermu
styrenu
a-metylostyrenu
izoprenu
cykloheksanu
naftalenu
tetraliny
terpentyny
cyklopentadienu
dwucyklopentadienu
związków chloroorganicznych (metoda grupowa)
dwuchloroetanu
czterochlorku węgla
chlorku winylu.
chlorku metylenu
fosgenu
chloroprenu.
dwuchlorohydryny
epichlorohydryny
chlorobenzenu.
chlorku benzylu
chlorku benzoilu
fenylochloroformu (chlorku benzylidynu).
dwuchlorobenzenu i trój chlor obenzenu.
chlorostyrenu
trójchloronaftalenu
«-bromonaftalenu
bromku metylenu i bromoformu
insektycydów chloroorganicznych
Jieksachloranu
polichloropinenu
insektycydów fosforoorganicznych
związków fluoroorganicznych (metoda grupowa)
amin alifatycznych (metoda grupowa).
dwumetyloaminy
dwuetyloaminy
sześciometylenodwuaminy i etylenodwuaminy
aniliny.,.
dwumetyloaniliny
toluidyny
ksylidyny
pirydyny
tolilenodwuaminy
p-aminoanizolu
dwumetylobenzyloaminy
pikolin (mieszaniny izomerów).
kaprolaktamu
nitroparafin
czteronitrometanu
nitrobenzenu
p-chloronitrobenzenu
m-dwunitrobenzenu
chlorodwunitrobenzenu.
2,4-dwunitrotoluenu
trójnitrotoluenu
heksogenu
dwunitrofenolu.
3,5-dwunitro-o-krezolu (preparat M-125)
p-nitroanizolu
nitrocykloheksanu
.azotanu izopropylowego
aldehydu mrówkowego.
aldehydu octowego.
aldehydu krotonowego.
akroleiny (aldehydu akrylowego).
acetonu
metyloetyloketonu
metylopropyloketonu i metyloheksyloketonu
acetofenonu
dwumetyloformamidu
furfurolu
2-metylofuranu
kamfory
cykloheksanonu
oksymu cykloheksanonu.
4-metylodwuhydropiranu.
czterohydrofuranu
a-naftochinonu
eteru etylowego
tlenku etylenu
dioksanu.
dwumetylodioksanu
eteru chlorodwumetylowego
estrów (metoda grupowa)
octanu metylu
akrylanu metylu.
akrylanu butylu
eteru metylohydroksyetylowego.
tereftalanu dwumetylowego
eteru dwuepoksypropylowego glikolu etylenowego
fosforanu trójkrezylowego
nitryli (metoda grupowa).
nitrylu akrylowego
nitrylu adypinowego
cyjanku allilu
sześciometylenodwuizocyjanianu
toluilenodwuizocyjanianu
cyjanku benzylu.
alkoholi (metoda grupowa).
wyższych alkoholi (metoda grupowa)
alkoholu metylowego
alkoholu etylowego
dwumetylowinylokarbinolu
alkoholu allilowego
alkoholu furfurylowego
fenolu
bezwodnika maleinowego
bezwodnika ftalowego
bezwodnika masłowego
jednokarboksylowych kwasów tłuszczowych (metoda grupowa)
kwasu octowego
kwasu masłowego
kwasu chloropelargonowego
nadtlenków organicznych, ,
nadtlenku benzoilu
związków krzcmoorganicznych (metoda grupowa)
trójchlorosilanu
trójetoksysilanu
dwuchloro-P-fluorofenylometylosilanu
trójchlorochlorometylosilanu i dwuchlorofenylometylosilanu
czteroetylku ołowiu
karbonylku niklu
tiofenu.
dwusiarczku węgla
siarkowodoru
dwutlenku siarki
kwasu siarkowego.
par rtęci
amoniaku
hydratu hydrazyny, hydrazyny i jej pochodnych
ozonu
dwutlenku azotu
tlenku węgla
tlenku węgla i węglowodorów za pomocą analizatora konduktometrycznego
arsenowodoru
fosforowodoru
fluorowodoru
chlorowodoru
cyjanowodoru
fosforu
chloru
jodu
II. Pyły i aerozole
Sumaryczne oznaczanie dwutlenku krzemu i krzemianów
Oznaczanie wolnego dwutlenku krzemu w obecności krzemianów w pyłach przemysłowych
pyłu w powietrzu z zastosowaniem filtrów A dwunitrotiocyjanobenzenu
dwuhydroksydwufenylopropanu
poroforu 5 (n-metylouretanobenzenosulfonohydrazyd)
poroforu 57 (dwunitryl kwasu azoizomasłowego)
kwasu aminopelargonowego
kwasu aminoenantowego
glinu
berylu
pięciotlenku wanadu.
wolframu i jego związków
germanu.
cyrkonu
tlenku żelazowego
tlenku cynkowego
tlenku kadmowego.
kobaltu i jego związków
tlenków i soli manganu
cyklopentadienolotrójkarbonylku manganu trójchlorofenolanu miedziowego
molibdenu i jego związków
niklu i tlenku niklu
ołowiu i jego związków
siarczku ołowiawego
talu
tantalu i jego związków
dwutlenku telluru
tytanu i jego związków
czterochlorku tytanu
toru
uranu
selenu
dwutlenku selenu
pięciotlenku fosforu
trójtlenku i pięciotlenku arsenu
chromu
wodorotlenków metali alkalicznych
chlorku etylortęciowego
sublimatu (par i pyłów)
fluorków
Dodatek
1. Najwyższe, dopuszczalne stężenia szkodliwych gazów, par, pyłów i innych aerozoli w powietrzu otaczającym stanowiska pracy w zakładach przemysłowych.
2. Najwyższe, dopuszczalne stężenia substancji szkodliwych w powietrzu na terenach zamieszkałych
3. Tablica współczynników dla sprowadzenia objętości powietrza do warunków normalnych
4. Najwyższe dopuszczalne stężenia substancji szkodliwych dla zdrowia ludzkiego (w mg/l) w powietrzu otaczającym stanowiska robocze (wg PN-56/Z-04030)
5. Najwyższe dopuszczalne stężenie szkodliwych substancji w powietrzu otaczającym stanowiska pracy, zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 21.VIII. 1959r.
6. Wykaz Polskich Norm na metody oznaczeń stężeń substancji szkodliwych w powietrzu.
Literatura cytowana
Literatura dotycząca analizy powietrza
Literatura dotycząca najwyższych, dopuszczalnych stężeń
Skorowidz rzeczowy
