CHEMIA TECHNOLOGIA LAKI PIGMENTY FARBY BARWNIKI

21-06-2012, 21:35
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2409293932

Miejscowość Kraków

Koniec: 19-06-2012 20:00:00

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, KSIĄŻKA MOŻE POSIADAĆ STARE NIEAKTUALNE PIECZĄTKI LUB INNE ZNACZNIKI WŁASNOŚCIOWE) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

Mgr inż. AUGUST DOBRO WOLSKI
CHEMIA I TECHNOLOGIA LAKÓW I PIGMENTÓW
WARSZAWA 1953 PAŃSTWOWE WYDAWNICTWA TECHNICZNE
Opiniodawca prof. inż. Edmund Trepka
Redaktor naukowy mgr Czesław Dragan
Redaktor naukowy PWT mgr inż. Stanisław Pietras

W książce omówiono teoretyczne podstawy i technologią wytwarzania laków i pigmentów oraz własności i praktyczne ich zastosowanie w różnych dziedzinach przemysłu. Podano również recepturę fabryczną wytwarzania niektórych laków i pigmentów.
Praca przeznaczona jest dla inżynierów i techników, zatrudnionych w przemyśle barwników oraz dla studiujących. Mogą z niej również korzystać fachowcy zatrudnieni w przemysłach pokrewnych.

SPIS TREŚCI

Wstęp................., , , , St5
Rozdział I. O barwie................ 9
Barwa a budowa chemiczna........... 9
Barwa a postać fizyczna.............' 14
Rozdział II. Surowce i półprodukty do wyrobu laków i pigmentów ... 21
Surowce nieorganiczne............... 21
Półprodukty organiczne.............. 27
Nitrozwiązki................. 30
Aminy.................| 32
Kwasy sulfonowe.............. 35
Związki wodorotlenowe.............. 40
Związki chlorowcowe............... 43
Kwasy karboksylowe i naftole AS........... 44
Arylidy acetylooctowe.............. 48
Pirazolony................. 49
Środki dyspersyjne i zwilżające .......... 51
Rozdział III. Uwagi ogólne o lakach i pigmentach........ 52
Rozdział IV. Laki i pigmenty syntetyczne.......... 56
Barwniki nitrozowe................ 57
Barwniki nitrowe................ 59
Barwniki azowe................t 62
Dwuazowanie i związki dwuazoniowe........... 63
Sprzęganie................t 73
Pigmenty azowe................ 77
Pigmenty pochodne ß-naftolu . .......... 78
Laki barwników azowych rozpuszczalnych w wodzie..... 93
Laki barwników azowych nierozpuszczalnych i trudno rozpuszczalnych
w wodzie................ 102
Laki barwników zasadowych............. 111
Barwniki zasadowe............... 112
Barwniki trójfenylometanowe............ 112
Barwniki dwufenylometanowe............ 118
Zasadowe barwniki ksantenowe........... 119
Barwniki azynowe............... 120
Inne barwniki zasadowe............. 121
Laki barwników zasadowych trwałe na światło........122
Laki barwników zasadowych mniej trwałe na światło...... 131
Laki osadzone na ziemiach chłonnych.......... 131
Laki strącane szkłem wodnym, arseninem i fosforanem sodowym . . 135
Laki strącane kazeiną lub albuminą.......... 136
Laki strącane mydłami tłuszczowymi i żywicznymi...... 136
Laki strącane taniną.............. 137
Laki strącane tamolem i katanolem.......... 139
Laki strącane barwnikami kwasowymi......... 140
Laki sulfonowanych barwników trójfenylometanowych .... .141
Laki barwników ksantenowych kwasowych..... 145
Laki chinolinowe............ . . 149
Barwniki antrachinonowe......... . . 150
Laki zaprawowych barwników antrachinonowych . . ! . 159
Laki kwasowych barwników antrachinonowych ...... 156
Barwniki kadziowe jako pigmenty........ 158
Barwniki kadziowe pochodne antrachinonu........159
Pigmenty indygoidowe..........( 167
Pigmenty ftalocyjaninowe.......... . . . . 1Q
Ftalocyjaniny metaliczne (Fc. M.).........! ! 173
Ftalocyjanina bezmetaliczna (Fc. B.)....... . . . 180
Chlorowana ftalocyjanina miedziowa (Ch. Fc. M.) ... ..." 181
Inne barwniki ftalocyjaninowe......... 183
Laki mieszane.............. ' 135
Rozdział V. Laki pochodzenia roślinnego i zwierzęcego...... 190
Barwniki pochodzenia roślinnego.........[ 190
Barwniki pochodzenia zwierzęcego.......... 194
Rozdział VI. Aparatura i uwagi o procesach technologicznych . . . 197
Strącanie laków i pigmentów...........! ! 198
Uwagi o procesach technologicznych......... .215
Suszenie laków i pigmentów.......... 221
Mielenie i wykańczanie laków i pigmentów......... 228
Rozdział VII. Badania kontrolne laków i pigmentów....... 248
Badania pigmentów w postaci proszku.......... 249
Badania pigmentów i laków utartych z pokostem....... 263
Rozdział VIII. Analiza i identyfikacja laków i pigmentów...... 277
Rozdział IX. Zastosowanie laków i pigmentów........ 297
Pigmenty stosowane w przemyśle farb i lakierów.......298
Pigmenty stosowane w przemyśle poligraficznym....... 301
Pigmenty stosowane w przemyśle papierniczym........ 303
Pigmenty stosowane w przemyśle skórzanym........ 304
Pigmenty stosowane w przemyśle gumowym ........ 305
Pigmenty stosowane w przemyśle mas plastycznych....... 308
Pigmenty stosowane w przemyśle włókienniczym....... ' 308
Trwałość najczęściej stosowanych laków i pigmentów...... 310
Bibliografia................... 324
SPIS TABLIC
1. Własności strącanego wodorotlenku glinowego w zależności od użytej sody 25
2. Częściej stosowane zasady do barwników lodowych....... 35
3. Schemat sulfonowania naftalenu............ 38
4. Częściej stosowane naftole AS............ . 47
5. Trwałości związków dwuazoniowych........... 69
6. Laki fanalowe................. 128
7. Skład farb ściennych i wapiennych..........! 134
8. Ważniejsze produkty i ich ilości potrzebne do wytrącenia brawników za-zadowych................... 140
9. Barwniki do laków mieszanych............ 186
10. Charakterystyka młynów Hardinga z separacją powietrzną .... 233
11. Charakterystyka dezintegratora Stedmana...... ... 238
12. Charakterystyka sit................ 253
13. Zestawienie wyników badania laków i pigmentów metodą kroplową . . 280
14. Podział laków i pigmentów na grupy na podstawie zachowania się podczas redukcji................... 288
15. Trwałość laków i pigmentów na różne czynniki........ 311
16. Zakres stosowania laków i pigmentów.......... 316

WSTĘP

Właściwe nawet najbardziej pierwotnej istocie ludzkiej poczucie piękna oraz naturalne dążenie do upiększania swej osoby, przedmiotów i otoczenia było przyczyną, że człowiek przedhistoryczny szukał wokół siebie środków, którymi by mógł przyozdobić swe ciało, ubiór, broń czy też swe . schronienie. Obserwując przepych barw występujących w naturze, żywe i piękne kolory kwiatów, bogate upierzenie ptaków, delikatne kolory futer zwierzęcych — człowiek pierwotny zapragnął upodobnić się do nich i wykorzystując jedyne dostępne mu środki zaczął zbierać barwne grudki gliny, aby po roztarciu z wodą pomalować nimi swe ciało w zygzaki i trójkąty. Odkrycia archeologiczne udostępniły współczesnym częstokroć nadzwyczaj trafne w ruchu i harmonijne w barwie rysunki naszych praprzodków na ścianach jaskiń służących im za schronienie. Czerwone, brunatne i niebieskie glinki były jedynymi farbami dostępnymi dla człowieka jaskiniowego i pozostały nimi przez wiele tysięcy lat, aż do czasu, gdy pomysłowość ludzka, dźwignia postępu, znalazła sposoby wytwarzania barwników żywych, trwałych i różnorodnych w kolorze. Przez długi jeszcze okres czasu kolorowe minerały utarte na drobny proszek dostarczały farb artystom Egiptu, Chin, Indii, Meksyku, Peru, Grecji i Rzymu; farby te dziś jeszcze możemy podziwiać na sarkofagach mumii egipskich, na freskach Pompei czy też na rysunkach zdobiących poematy indyjskie i perskie.
Z biegiem czasu nauczono się wykorzystywać substancje barwne, występujące w niektórych roślinach i drobnych żyjątkach, i zaczęto stosować je do barwienia tkanin. Purpura tyryjska, zawarta w pewnej odmianie mięczaka występującego na wybrzeżach Morza Śródziemnego, stała się jednym z najcenniejszych i najbardziej poszukiwanych barwników świata starożytnego. Szereg ekstraktów z drewna niektórych odmian drzew rosnących na Bliskim i Dalekim Wschodzie dostarczał pierwszym farbiarzom na świecie barwników brunatnych, czerwonych, żółtych i niebieskich.
Wszystkie te barwniki jako rozpuszczalne w wodzie znalazły zastosowanie przy barwieniu tkanin, podczas gdy malarstwo ścienne i zdobnictwo, wymagające barwideł nierozpuszczalnych, nadal opierały się głównie na sproszkowanych minerałach barwnych takich, jak malachit, azu-ryt, realgar, aurypigment, lapis lazuli i inne. Niekiedy pojawiały się nowe barwniki otrzymywane sztucznie, lecz sposób ich sporządzania stanowił pilnie strzeżoną tajemnicę, którą wynalazca częstokroć zabierał
ze sobą do grobu. Tak było z cynobrem, który na długo przed pojawieniem się w Europie był znany alchemikom arabskim, a wzmianki o nim spotykamy w zapiskach arabskich z ósmego i z dziewiątego wieku naszej ery.
Wieki średnie nie przyniosły na tym polu prawie żadnych zmian. Okres odrodzenia rozszerzył nieco zakres i ilość stosowanych barwników roślinnych, lecz dopiero początek wieku XVIII przyniósł nowe odkrycia z dziedziny barwników nierozpuszczalnych. W 1704 r. Niemiec Diesbach znalazł sposób wytwarzania błękitnego barwnika z soli żółtej (żelazocy-janek potasowy) otrzymywanej z krwi i odpadków pochodzenia bydlęcego oraz z siarczanu żelazawego. Barwnik ten produkowany w coraz większych ilościach znalazł szerokie zastosowanie pod nazwą błękitu pruskiego. Odkrycie żółcieni kadmowej przez Stromeyera w 1817 r., a ultramaryny przez Guimeta w 1824 r., rozszerzyło ilość stosowanych dotychczas barwideł. Lecz pełny i nadzwyczaj szybki rozwój osiągnęła produkcja substancji barwnych dopiero z chwilą zainteresowania się produktami otrzymywanymi przy suchej destylacji węgla. Odkrycie przez Perkina w 1856 r. pierwszego barwnika syntetycznego — moweiny, zainteresowało szereg badaczy tą tak pociągającą i rokującą olbrzymie nadzieje dziedziną nauki, jaką z biegiem czasu stała się chemia barwników. Od tej chwili odkrycia sypią się jedne po drugich. Fuksyna, indulina, cała grupa barwników trójfenylometanowych, pierwsze barwniki azowe, nigrozyny itp. zostały otrzymane po raz pierwszy w ciągu kilku lat następnych, a rozpracowanie przez Hofmanna i Mansfielda i uruchomienie na skalę techniczną produkcji prostych związków, powstających przy suchej destylacji węgla, stworzyło podstawy do rozwoju przemysłu barwników. Smoła pogazowa stała się podstawowym materiałem, z którego otrzymano setki związków chemicznych, przerabianych z kolei na tysiące różnych barwników. Surowiec ten, stosunkowo łatwo dostępny wszędzie, gdzie istniały pokłady węgla kamiennego i gdzie rozwinął się przemysł koksowy, dotychczas nie znajdował żadnego zastosowania. Jest rzeczą zrozumiałą, że zanim opracowano oparte na naukowych metodach sposoby wyodrębniania i oczyszczania poszczególnych produktów suchej destylacji węgla, otrzymywane barwniki częstokroć nie odznaczały się zbytnią żywością i trwałością. Dlatego też w pierwszych latach po ukazaniu się w handlu barwników syntetycznych wielu farbiarzy przekładało barwniki pochodzenia roślinnego nad produkty syntezy chemicznej. Szybkie jednak doskonalenie metod produkcji, podnoszenie jakości gotowych barwników, rozszerzanie asortymentu i obniżanie ceny wpłynęło na coraz szersze ich stosowanie. Zarówno kwitnąca i przynosząca poważne dochody uprawa, jak i przerób roślin farbiarskich, przede wszystkim marzanny farbiarskiej i indyga, nie mogły wytrzymać konkurencji przemysłu barwników i zaczęły w szybkim tempie chylić się ku upadkowi.
Wśród rozlicznych typów barwników, produkowanych obecnie, pokaźną grupę stanowią laki i pigmenty organiczne, które w wielu przypadkach współzawodniczą z dużym powodzeniem z barwidłami nieorganicznymi, a nawet je pod niektórymi względami przewyższają. Rozwój ich postępował równolegle z rozwojem innych barwników organicznych, dość
wcześnie bowiem nauczono się przeprowadzać niektóre barwniki stosowane do barwienia tkanin w postać nierozpuszczalną. Jedne z pierwszych zostały wprowadzone na rynek laki otrzymywane z barwników zasadowych strącanych za pomocą arseninu sodowego. Odznaczały się one żywą barwą, były jednak mało odporne na działanie światła, a ponadto wykazywały częstokroć silne działanie toksyczne, co było przyczyną wielu śmiertelnych zatruć. Dlatego też rychło zakazano ich stosowania pod odpowiedzialnością prawną. W tym samym czasie rozwinęła się produkcja barwników azowych; nauczono się przeprowadzać je w laki, które co prawda nie odznaczały się tak wielką żywością barw jak laki z barwników zasadowych, lecz przewyższały je odpornością na światło, a ponadto były nieszkodliwe dla zdrowia. Równoczesne odkrycie szeregu pigmentów azowych, częstokroć o doskonałych własnościach barwnych i malarskich, rozszerzyło wydatnie ilość barwin dostarczanych odbiorcom.
W tym też czasie wprowadzono laki ołowiowe barwników ksante-nowych, odznaczające się żywą, czerwoną barwą. Prace nad znalezieniem sposobów strącania barwników zasadowych w postaci nietrują-cej oraz bardziej odpornej na działanie światła niż laki arsenowe doprowadziły do zastosowania taniny, ekstraktów garbników, różnego typu mydeł żywicznych i tłuszczowych, kazeiny oraz środków syntetycznych, takich jak tamol i katanol. W końcu w roku 1914 został zgłoszony przez Immerheisera i Beyera patent na otrzymywanie trwałych laków za pomocą kwasów fosforomolibdenowego i fosforowolframowego. Duże zapotrzebowanie w czasie I wojny światowej na wolfram i molibden — dwa metale potrzebne do produkcji wysokowartościowych gatunków stali, powstrzymało rozwój produkcji tych laków. Jednak po ustaniu działań wojennych pokazały się one na rysunkach światowych w pokaźnych ilościach, jakkolwiek cena ich była dość wysoka.
W roku 1928 został zgłoszony w Anglii przez Danubridge'a, Dreschera i Thomasa patent na otrzymywanie błękitnego pigmentu zawierającego w cząsteczce miedź. Dzięki wspaniałym własnościom barwniki tego typu, noszące nazwę barwników ftalocyjaninowych, szybko zdobyły uznanie i rozwinęły się w pokaźną grupę obejmującą pigmenty niebieskie i zielone o różnych odcieniach. Przed II wojną światową zostały opracowane metody przeprowadzania tych pigmentów w związki rozpuszczalne, które znalazły zastosowanie jako barwniki włókiennicze. W ostatnich też czasach coraz większe zastosowanie jako pigmenty znajdują znane od dawna barwniki antrachinonowe i pochodne indyga syntetycznego.
Poza badaniami mającymi na celu otrzymanie nowych związków chemicznych, mogących znaleźć zastosowanie jako laki lub pigmenty, w ostatnich czasach wkłada się wiele wysiłku w udoskonalenie metod otrzymywania barwników dawno znanych oraz w poprawianie ich właściwości barwnych i odporności na czynniki zewnętrzne. Dzięki zastosowaniu do badań nowoczesnych metod fizyko - chemicznych ustalono szereg nieznanych dawniej parametrów wpływających na jakość otrzymywanych produktów. Znajomość czynników kształtujących cechy pigmentów pozwoliła na zmodyfikowanie i ulepszenie starych metod produkcyjnych, co w konsekwencji doprowadziło do wydatnego uszlachetnienia znanych i stosowanych od dawna barwników.
Wskutek ogromnego rozwoju wszystkich dziedzin techniki oraz powstania nowych materiałów, takich jak masy plastyczne i włókna syntetyczne, jak również wprowadzenia nowych metod barwienia, producenci pigmentów zostali zmuszeni do opracowania specjalnych typów barwników o wąskim zakresie zastosowania. Od metody otrzymywania, a często jedynie od sposobu wykończenia zależy, czy dany barwnik będzie mógł być zastosowany jako pigment do barwienia celulozy w masie, czy też jako barwina do lakierów samochodowych albo jako barwnik do farb graficznych. Dlatego też większe fabryki pigmentów wypuszczają często na rynek szereg gatunków tego samego barwnika, różniących się nie składem chemicznym, lecz jedynie pewnymi cechami fizycznymi warunkującymi ściśle określone ich zastosowanie.
Takie zróżnicowanie produkcji stawia wysokie wymagania pracownikom naukowym oraz inżynierom i technikom ruchu, którzy muszą łączyć duży zasób wiadomości teoretycznych z umiejętnością stosowania ich w praktyce oraz stale śledzić nowe osiągnięcia w tej dziedzinie.

BIBLIOGRAFIA

1. Agranlenko N. P., Agranienko S. A., Pokrowskaja Ł. A.: Prołzwodstwo nitrołakow i nitroemalej. Goschimizdat, 1948.
2. Bielenkij E. F., Ryskin J. W.: Chimja i tiechnołogja pigmientow. Goschimizdat, 1949.
3. Bierezin B. J.: Poligraficzeskije matieriały. Gizlegprom, 1948.
4. B. I. O. S. Final Report Nr 20, 259, 960, 961, 987, 1141, 1143, 1548.
5. Bloc A., Genin G.: Encyclopédie Technologique du Caoutchouc, Revue Générale du Caoutchouc, Paris.
6. Bock L.: Herstellung von Buntfarben. W. Knapp, Halle, 1927.
7. Bodenbender: Zellwolle Kunstspinnfasern. G. Bodenbender, Berlin, 1941.
8. Böhm J.: Zagadnienie budowy związków dwuazowych w świetle prac Graczewa. Wiadomości Chemiczne, styczeń — luty, str. 23, 1950.
9. Brewster R. Q.: Organie Chemistry. Prentic^Hall Inc. N. Y., 1948.
10. Bucherer H. T.: Lehrbuch der Farbenchemie. O. Spamer, Leipzig, 1914.
11. Chemia i technika, tom V i IX, PWT, Warszawa, 1951.
12. Curtis C. A.: Künstliche organische Pigmentfarben.
13. Dauter W.: Nowoczesny druk pigmentowy. Przemysł Włókienniczy, marzec, 1951.
14. Ellis C: The Chemistry of Synthetic Resins. Reinhold Publ. Corp., N. Y., 1935.
15. Farben für die Farblack Industrie. I. G. Farbenindustrie A. G., Frankfurt a.M.
16. F. I. A. T. Final Report Nr. 1040 i 1313, tom II i III.
17. Fierz-David H. E.: Künstliche organische Farbstoffe. J. Springer. Berlin. 1926.
18. Fierz-David H. E., Blangey L.: Grundlagende Operationen der Farbenchemie, Springer, Wien, 1947.
19. Friedlaeneder P.: Fortschritte der Teerfarbenfabrikation. J. Springer, Berlin, 1877 - 1942.
20. Fox M. R.: Vat Dyestuffs and. Vat Dyeing. Chapman Hall. London.
21. Green A. G.: The Analysis of Dyestuffs. Ch. Griffin Comp., London, 1920.
22. Groggins P. H.: Unit Processes in Organic Synthesis. Mc. Graw Hill-Bock Comp., N. Y. and London, 1947.
23. Gebr. Hartmann: Das Offsetfarben - A. B. C. Halle — Amendorf.
24. Hargreaves: The Analisis of Organic Pigments, Journ. of the Oil and Colour Chem. Assoc. Nr 382, 1952.
25. Heaton N. Outlines of Paint Technology, Ch. Griffin & Comp., London, 1947.
26. Hirsch M.: Die Trockentechnik. J. Springer, Berlin, 1932.
27. Holleman A., Richter F.: Chemia Organiczna. Ministerstwo Przemysłu i Handlu, Warszawa, 1947.
28. Kasatkin A. G.: Osnownyje processy i aparaty chimiczeskoj tiechnołogii. Goschimizdat, 1950.
29. Kieser A. J.: Handbuch der chemisch-technischen Apparate. J. Springer, Berlin, 1939.
30. Kirk R. E., Othmer D. F.: Encyklopedia of Chemical Technology. Interscience Publ., N. Y., 1947 - 1950.
31. Klinów I. J.: Korrozja chimiczeskoj apparatury i korrozjonno-stojkije matieriały. Goschimizdat, 1950.
32. Lunge-Berl: IV Band. E. Eibner — Untersuchung und Beurteilung der Körperfarben, 1923.
33. Łastowskij R. P.: Tiechniczeskij analiz w proizwodstwie promieżutocznych produktów i krasitielej, Goschimizdat, 1949.
34. Matthias B.: Chemisch-technische Arbeitsgänge und Apparaturen. Bodenbender, Berlin, 1945.
35. Mayer F.: Chemie der Organischen Farbstoffe. J. Springer, Berlin, 1934.
36. Ministerstwo miestnoj prom. RSFSR: Sbornik matieriałow po minieralnym pig-mientam i organiczeskim krasitielam. Gizmiestprom, Moskwa, 1947.
37. Müller E.: Neuere Anschaungen der Organischen Chemie. J. Springer, Berlin, 1940.
38. Naske C: Zerkleinerungs-Vorrichtungen. Otto Spamer, Leipzig, 1921.
39. Nowak L.: Surowce lakiernicze. Cz. I, PWT, Warszawa, 1950.
40> Pajewski K.: Technologia i technika malarsko-lakiernicza. T. I. PWT., Warszawa, 1951.
41. Perry J. H.: Chemical Engineers Handbook. Me Graw Hill Book Comp., N. Y. and London, 1941.
42. Pratt L. S.: The Chemistry and Physics of Organic Pigments.. J. Wiley and Sons, N. Y., 1947.
43. Riegel E. R.: Industrial Chemistry. Reinhold Publishing Corp., N, Y., 1942.
44. Ristenpart F.: Chemische Technologie der Organischen Farbstoffe. J. A. Barth, Leipzig, 1925.
45. Rowe F. M.: Colour Index Soc. of the General Offices Brandford, 1924.
46. Sapożnikow A. W.: Kraski i łąki. Transpieczat, Moskwa, 1928.
47. Saunders K. H.: The Aromatic Diazo-Compounds and Their Technical Applications. E. Arnold and Co, London, 1936.
48. Sbornik standartow i tiechniezeskich usłowij na produkcju chimiezeskoj pro-myszlennosti. Organiczeskije Krasitieli, Standartgiz, 1949.
49. Schulz G.: Farbstofftabellen. Akadem. Verlagsgesellschaft MBH, Leipzig, 1931.
50. Struszyński M.: Analiza ilościowa i techniczna. Centr. Urząd Szkol. Zawód., Warszawa, 1949—50.
51. Soltesz G. es Bokor A.: Anilinfesték könyv II. A. Magyar Spar Hasznalatâra Nyomtatvanyellito Nemzeti Nallalet, Budapest, 1950.
52. Tierenin A. H.: Fotochimia krasitielej i rodstwiennych organiezeskieh sojedi-nienij: Akadiemia Nauk SSSR, 1947.
53. Ullman F.: Enzyklopädie der technischen Chemie. Urban u. Schwarzenberg, Berlin, 1932.
54. Valenta: Die Rohstoffe der Graphischen Druckgewerbe. Halle, 1908.
55. Wagner H.: Aquarell — und Temperafarben. Chem. Zeitung, 48, 793, 1924.
56. Wagner H.: Die Körperfarben. Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft m. b. H., Stuttgart, 1928.
57. Wilson J. A.: Modern Practice in Leather Manufacture. Reinhold Publ. Corp. N. Y., 1941.
58. Woroncow J. J.: Wspomogatielnyje prociessy i apparatura anilinokrasocznoj promyszlennosti. Goschimizdat, 1949.
59. Zerr G., Rubenzamp R.: Handbuch der Farbenfabrikation. Union Deutsche Verlagsgesellschaft, Berlin, 1930.

SKOROWIDZ RZECZOWY

Adsorpcja 18, 111, 131, 133
Akwarelowe fainby 298
Albumina 111, 136, 304
Alizaryna 41, 150, 191
Anilina 33
Antozyna B, 3B, 98
Antrachinon 32, 37, 39
Arsenin sodowy 135
Arylidy acetylooctowe 48, 76, 86
Auksocbromy 10
Auramina 0, 114, 118, 134, 137, 185, 279
— G 118, 185, 189 Azotyn sodowy 23, 68, 71 Azowe barwniki 62
Banboter 201 Benzantron 161 Benzydyna 34, 89 Biel do doprawy 26
— transparentowa 24
— satynowa 26 Blanc fixe 27
Błękit alizarynowy X 155 -------kwasowy BB 156
— alkaliczny 144
— antracenowy WP 155
— fanalowy B 115 -------3B 129
Błękit heliogenowy B 18, 173, 178, 297
-------G 19, 180
-------GM 19
-------SBL 172, 183
— indantrenowy BO 161 -------GC 161
-------GCD 160
-------GGSL, GGSNL, RL 159, 165,
298
— indantrienowy GGSP 19, 159, 165
-------RS 15, 19, 160, 164, 257
-------RSPZ 19, 159, 165, 164
— metylenowy 121, 134, 140
— nilowy A 121
— „Reflex" 145, 299
— roduliny 6G 114
— spirytusowy 144
— trwały „Helio" SL 140
— rtrukusowy G, B 114
Błękit Wiktoria B 115, 134, 189
-------czysty BO 115
-------R 116, 189
— wulkanowy GG 159, 165 Bordo B 97
- BX 101
— alizarynowe B 155
- „Helio" BL 110, 231
- lakowe BN 110, 257
— naftykaminowe 83
— permanentne F 3R 85 Brazyleina 193 Brązowanie 102, 106, 108, 302 Brylantowe farby 134
Chloren barowy 23
— wapniowy 23 Chlorowanie 23
Chromatograficzna analiza 278 Chromofory 10 Chromiogeny 10 Chryzofenina 77
Ciężar właściwy 257
— nasypowy 258 Coriale 305
Czerwień alizarynowa S 156
- antolowa RLP 83, 300
- Hansa B 81
- „Helio" RMT 99
— indantretnowa G 160 -------RPK, RK 159, 160
- kwasowo-chromowa B 100
- lakowa C 106, 218 -------D 108
-------P 108
-------pigmentowa LCD 107
- litolowa 2B 105-
-------GG 105
-------3G 105
-------R 14, 103
-------RBKX 15, 104
-------RCKX 15
— para-nitroanilinowa 78
— permanentna F2R 84 Czerwień permanentna F4R 84, 85, 86
-------FRL 84
-------R 80
Czerwień pigmentowa B 78
— rodulinowa 121
— wiskozowa VG 169
— wulkanowa trwała BK 93
Dekol 51, 83, 128
Dezintergratory 237 Dioksan 291 Druk pigmentowy 308 Dwuamizydyna 34, 90 Dwuazowanie 63 — 73 Dwuchlorobenzydyna 34, 90 2-4~dwunitroanilina 72, 82 Dyzmembratory 238 Dyspergujący środek SS 51, 308
Eglantyna BBP 159
Elutriometar Kleina 255
Emetyk 139, 189
Emufox FM 51, 128, 145, 167, 170, 182
Eozyna 146
Erioglanacyna 114 143, 189
Erytroizyna AGX 146
Eukanole 304
Fade-ometr 274 Fanale extra 128
— L 128, 131
— M 123, 129 Fanale T, TX 128
— „stare" 128
— supra 128 l-fenylo-3-inetylo-5~pyraEolon 50, 77,
92, 94
Filtrowanie 206 Filtry obrotowe 211 Filtracyjne prasy 208 Fiolet fanalowy RM 130
— indantrenowy R 162
------brylantowy RR 163
----------RRP; 3B 159
------czerwonawy RH 159, 169
— krystaliczny 12, 117, 126, 130
— metylowy 116, 134, 188
— rodulinowy B 120
— trwały „Hello" AL 157
— wiskozowy 5 RA 170 Fischera sito 247 Flawina 189, 191 Floksyna P, BA 147 Fluoresceina 146
Ftalocyjantaa bezmetaliczna 171, 180 ------chlorowana 183
— miedziowa 173 ------chlorowana 181
Ftalodwunitryl 45, 174, 181 Ftalowy bezwodnik 45 Fuksyna 117, 137, 140, 188, 179
Godzina słoneczna 273 Graficzne farby 300
Heliomarina 2 GL 140 Heliotrop alizarynowy R 157 Hematoksylina 194 Hydrazyna 49
Indygo 168, 192, 299
— brylantowe B, 4B, 4G 159
— czyste BASF 159
— Jansona 168 Indygosole 158 Intensywność pigmentów 269
Kadzie 198 Karmin 195, 299 Katanol 0 111, 134, 139, Kazeina 136, 305 -Klejowe farby 131 Kolorymetr G. O. I. 267 Kołognioty 230 Koszenila 194
Kroceina brylantowa M 101 Kroplowe próby 279 Krycia siła 17, 53, 270 Kryptometr 271 Kurkumina S 95 Kwas abietynowy 137
— chlorosulfoncwy 40
— dwugallusowy 137
— gallusowy 137
— ß-hydroksynaftoesowy 46 Kwasy karboksylowe 44
— kompleksowe 123 - 127 Kwas nitrozylosiarkowy 71, 73
— ruberytrynowy 191
— siarkowy 23
— solny 22
— Tobiasa 29, 103 Kwercytron 190
Lackrottonner LCL 108
Lak 52
Laki „Geranium" 148, 187
— „Magenta" 188
— mieszane 185
— roślinne 190
— zwierzęce 194 Liczba olejowa 258, 301 Litholrottonner RB, RC 105 Lód 22, 215, 216 Luteolina 191
Makluryna 190 Mielenie 228 Mieszadła 202
— Hoescha 182, 203, 217 Mieszalniki 243 Mikroskopowa analiza 292 Młyny kulowe 231
— Rayrnonda 236
— wibracyjne 234 Moryna 190
Miillera przyrząd 241 Mydło 51, 105, 111, 137, 170
Naftole AS 46. 84, 91 Nekal BX 51, 83, 170, 308 Nitrowanie 30 Nitrowe barwniki 60 Nitrozowe barwniki 57 Nośniki 24, 131, 139, 216 Nucze 207
Odcień pigmentów 261 Odporność na kwasy 275, 302
------ lakier 260
------ olej 260
------podwyższoną temperaturę 275
------wodę 260
------ zasady 275
Olej turecki 51, 154 Olejne farby 299 Oleum 23, 37 Oranż alizarynowy A 155
- „Helio CAG 96, 231
- indantrenowy brylantowy RK 159
- - złocisty G 159, 161
- kroceinowy 4GB 96
- litolowy trwały RN 82
- permanentny G ex. 92
- RO 99
- II 98
Pasty wodne 245
Pęcznienie premutoidalne 165, 178
Pigmentchlorin GG 62
Pirydyna 74
Plastyczne masy 308
Podajniki 240
Podnośniki 212
Pompy membranowe 213
- odśrodkowe 214 Ponso 2 G 96, 147
- 2 R 97
- 5 R 101 Popiół 290 Przemywanie pigmentów 219
Quebracho 139
Rarrinetyna 191
Redukcja 32, 298
Rodamina B, 17, 119, 137, 140, 188
- 3B 119
- 6G 119, 134
Róż bengalski 3B 147, 187 ------GTO 147
- Helio trwały RL 159
- indantrenowy brylantowy BP, RP 159, 169
Rubin litolowy BK 82, 109
------BN 109
------GK 109
- permantny FBH 85
Safirol alizarynowy B 157 Saframina 120, 279 Sandmayera reakcja 44 Ścienne farby 133 Separator powietrzny 234 Sepia 195, 299 Setoglaucyna O 114 Siarczan glinowy 23 Sita — normy 253
— obrotowe 242 —' wibracyjne 242
Sitowa analiza 254 -Smoła pogazowa 28 Soda amoniakalna 23 Sól kuchenna 23
— niuansowa 79 Spektrofotometr 268 Spiekanie amin 40 . Sprzęganie 73 Stapianie 41
Substraty — patrz nośniki
Sudan III 102
Sulfon 70
Sulfonowanie 36
Sümlaz 122, 139
Suszenie 221
Suszarnie komorowe 222
— owiewowe 223
— próżniowe 225
— rozpryskowe 227
— tunelowe 223
— Venuleth 226
Szkarłat litolwy trwały B 82 ----------RN 80, 82, 218
— pigmentowy 3B 100 Szkło wodne 61, 111, 135
Tamol NNO 51, 134, 111, 139, 158, 170,
Tanina 111, 117, 140
Tartrazyna O 94
Tekstura 257
Temperowe farby 298
Tintometr Lovibonda 268
Tioflawina 114, 121, 185, 189
Tolidyna 34, 90
Topienia temperatura 279
Trójwalcówka 265
Trwałość na światło 272
Walce zębate 240
Wapienne farby 131, 133, 199
Wapniowanie 39
Weld 191
Wezuwina G 122
Wielkość ziarna pigmentu 250
Woda 21, 216
Wodne farby 288
Wodorotlenek sodowy 23
Współczynnik załamania światła 53
Wulkanowe barwniki 306
Zaponechtblanu HFL 184 Zieleń brylantowa 114, 125
- heliogenowa G 172, 181 ------GG 172, 183
- indaiitrenowa brylantowa B 163 ----------- 2 G 163
Zieleń kwasowa GB 143
-------GV 142
------F extra 143
- lakowa PLX 59, 61, 150, 189
- malachitowa 113, 128, 188
- naftolowa B 58
- pigmentowa B 11, 57, 257, 288 Żarna 213, 230
Żółcień algolowa WG 159
Żółcień chinolinowa 143, 149, 189
- fanalowa G supra 121
- Hansa lOG, 5G, G, GR, 3R 87 - 88
- Hansa R 92
- Hello trwała 6GL 159
- indantrenowa GP, G 159, 161
- Mtolowa trwała GG 62, 299
- naftolowa S 60, 121, 140, 143, 185, 189
- pigmentowa trwała G 94 ----------R 95
- światłotrwała 3G 95
- wulkanowa trwała G 90 ----------GR 90
----------R 90

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.