Przedmowa
W kleszczach rewolucji
Lui et moi
Lata dzieciństwa i młodość
Na wygnaniu
Powrót z wygnania
W obronie religji
Dyplomacja i miłość
Śmierć księcia D'Enghien
Z Paryża do Jerozolimy
In tyrannos
Epopeja chrześcijaństwa
Chrześcijańska filozofji historji
Non possumus
Rok 1814
„Samotność, ocean i on"

Marian Zdziechowski h. Rawicz (ur. 30 kwietnia 1861 w Nowosiółkach, zm. 5 października 1938 w Wilnie) – polski historyk idei i literatury, filolog, filozof, krytyk literacki i publicysta, rektor .W latach 1[zasłonięte]899-19 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W Krakowie dał się poznać jako utalentowany, natchniony i popularny wykładowca. W czasie jego wykładów największa sala UJ zapełniała się w całości studentami i gośćmi z miasta. W latach 1[zasłonięte]919-19 profesor Uniwersytetu Wileńskiego. W maju 1926 znalazł się wśród kandydatów do godności Prezydenta Rzeczypospolitej. Autor szeregu prac z zakresu filozofii religii i literatur słowiańskich. W szczególności zainteresowany polsko-rosyjskimi stosunkami kulturowymi. Znawca rosyjskiej literatury filozoficznej. Prowadził korespondencję z Lwem Tołstojem i odwiedził go nawet raz w Jasnej Polanie. Utrzymywał kontakty z wieloma znanymi rosyjskimi intelektualistami w tym z Mikołajem Bierdiajewem, Sergiejem Bułgakowem, Piotrem Struwe, Dmitrijem Mereżkowskim, Nikołajem Trubieckim. Zajmował go m.in. problem zła w ujęciu filozoficznym, w tym komunizmu w kontekście apokaliptycznym, zjawisko modernizmu w Kościele katolickim oraz źródła kryzysu kultury europejskiej.