Miska w z wytłacznym reliefem - CELADON DYNASTIA YUAN
1279 - 1368
Niesamowita ceramika - kopia najstarszej ceramiki chińskiej – celadon – naśladujący najbardziej ceniony kamień w Chinach – nefryt - o blado seledynowej barwie nefrytu / jadeitu –z dynastii Song sprzed X wieków. Niesamowit kształt- wycinek stożka- idealna geometria- kształt jak z Bauhaus- modernistyczny. Stożek wspiera się na okrągłym pierścieniu. Jakość tej ceramiki wprawia w zdumienie- jest gładka i twarda niemal jak porcelana- symetria – proporcje – doskonałe…
Świetna artystyczna kopia wykonana według tradycyjnej technologii i oryginalnych wzorów. Dla laika nie do odróżnienia od oryginału. W Chinach tej klasy ceramika jest bardzo droga. Wykonana przez słynne manufaktury z regionu Jingdezhen – stolicy chińskiej porcelany- gdzie znajdują się tysiące małych pracowni- i duże nowoczesne fabryki – produkujące najpiękniejszą porcelanę na świecie trafiła do Polski na słynną wystawę „ Historia porcelany chińskiej od X wieku do czasów współczesnych”. Dziś niektóre eksponaty z tej wspaniałej kolekcji możecie Państwo nabyć na naszych aukcjach.
Wyboru porcelany na wystawę dokonywali wybitni specjaliści i artyści… a akceptację na udział w wystawie musieli wyrazić specjaliści z Jing De-zhen Pottery Archaeological Research Institute w Jingdezhen.
Zatem każdy przedmiot jaki prezentujemy z kolekcji wystawionej na wystawie to prawdziwe ponadczasowe dzieło sztuki.
Wymiary:
Wysokość 6,8 cm
Średnica kołnierza 20 cm
Średnica podstawy 4,3 cm
Perełka każdej orientalnej kolekcji!!!
Miseczka posiada oryginalne opakowanie- skrzynkę obitą jedwabiem z motywami złotych smoków –a od środka złotym jedwabiem… Skrzynka miała kontakt z wilgocią i trochę pachnie wilgocią… ale jest niezwykłym dodatkiem …
Wystawa: Historia porcelany chińskiej od X wieku do czasów współczesnych
2[zasłonięte]005-10 (wtorek) – 2[zasłonięte]006-01 (niedziela)
Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, ul. Wodna 27 - Pałac Górków
Porcelana chińska zachwyca nas swym pięknem i zarazem kruchością oraz jednoznacznie kojarzy się nawet laikowi z Państwem Środka. Wystawa jest jedną z niewielu okazji do zapoznania się z tą ciekawą dziedziną wytwórczości chińskich rzemieślników. I choć dzisiaj oceniamy przede wszystkim walory estetyczne naczyń, warto zagłębić się w ich ciekawe dzieje.
Wystawa dostępna dla zwiedzających od 25 października 2005 r. do 15 stycznia 2006 r. Na wystawę zapraszają Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, Fundacja Patrimonium, Polsko-Chińska Fundacja Promocji Kultury i Sztuki DONG FENG.
Porcelana chińska zachwyca nas swym pięknem i zarazem kruchością oraz jednoznacznie kojarzy się nawet laikowi z Państwem Środka. Wystawa jest jedną z niewielu okazji do zapoznania się z tą ciekawą dziedziną wytwórczości chińskich rzemieślników. I choć dzisiaj oceniamy przede wszystkim walory estetyczne naczyń, warto zagłębić się w ich ciekawe dzieje.
Porcelana od wieków posiadała w Chinach wyjątkowe znaczenie pośród wszystkich artystycznych wyrobów. Produkowana była zarówno na potrzeby dworu cesarskiego i do celów ceremonialnych lub kultowych, ale również dla gospodarstw domowych do codziennego użytku. Często ze względu na swoją wartość stanowiła swego rodzaju dworską walutę służącą do kupowania stanowisk w administracji państwowej. Była także oryginalnym i cenionym instrumentem muzycznym. Dzięki tak powszechnemu wykorzystaniu na terenie Chin powstały wielkie ośrodki produkcji naczyń porcelanowych, wśród których najsławniejsze były: Hutianyao, Longquanyao, Dingyao, Yaozhuyao, Ruyao, Guanyao i Jingdezhen. Ostatni z nich za panowania Dynastii Yuan zdobył tytuł Chińskiej Stolicy Porcelany, a przedmioty pochodzące z jego pieców uznane zostały za wzór doskonałości techniki i piękna.
Większość prezentowanych eksponatów pochodzi właśnie z Chińskiej Stolicy Porcelany. W tradycyjnych chińskich gablotach można obserwować zmiany barw, wzorów zdobień i kształtów, dokonujące się na przestrzeni setek lat. Wśród wyrobów możemy podziwiać seladony o gładkich i cienkich ściankach, regularnych kształtach i wyjątkowo delikatnych brzegach z okresu Pięciu Dynastii, porcelanę Qingbai wprowadzoną za panowania Dynastii Song ([zasłonięte]960-12), a także naczynia wykonane w okresie panowania Dynastii Yuan (1[zasłonięte]279-13), kiedy ta wytwórczość uzyskała najwyższy poziom. Na wystawie obecna jest również porcelana z okresu tzw."Złotego Wieku" przypadającego za rządów Dynastii Qing (1[zasłonięte]644-19), gdy nowe techniki malarstwa naszkliwnego w połączeniu z inwencją rzemieślników zaowocowały powstaniem dzieł o niespotykanych wcześniej kształtach i kolorystyce.
Wystawa to również okazja do zaprezentowania skomplikowanego procesu ich wytwarzania. Krótkie filmy towarzyszące ekspozycji zapoznają z poszczególnymi etapami produkcji i jednocześnie pokazują jak wiele wysiłku trzeba było włożyć, aby uzyskać efekt końcowy, zachwycający ludzi na całym świecie, zarówno koneserów jak i laików.
Wystawę prezentującą historię porcelany chińskiej, ukazującą dzieje i rozwój tej sztuki od X wieku do czasów współczesnych, można od środy 4 października oglądać w Muzeum Miedzi w Legnicy.
„Na przykładzie najbardziej charakterystycznych wyrobów reprezentujących wszystkie etapy rozwoju wytwórstwa porcelany w Chinach można prześledzić, jak zmieniła się technika i wzornictwo” - mówi dyrektor Muzeum Miedzi w Legnicy, Andrzej Niedzielenko.
Na wystawie, przygotowanej przez Polsko-Chińską Fundację Promocji Kultury i Sztuki Dong-Feng, zgromadzono ok. 400 eksponatów, które są wiernymi replikami oryginalnych naczyń, pochodzących z fabryk i manufaktur w Jingdezhen, miasta nazywanego światową stolicą porcelany.
Oprócz dzbanów, waz, filiżanek, czarek, talerzy, pater i przeróżnych puzderek, na legnickiej wystawie można zobaczyć tak zaskakujące przedmioty wykonane z porcelany jak stołek w formie niedużej beczki.
Prezentowane przedmioty pochodzą z okresów tzw. Pięciu Dynastii (907 -960), Dynastii Song ([zasłonięte]960-12), Dynastii Yuan (1279 -1368), Dynastii Ming (1[zasłonięte]368-16), Dynastii Qing (1[zasłonięte]644-19) oraz Republiki Chińskiej (1911 do 1949).
Celadon, seladon (chiń. upr.: 青瓷; chiń. trad.: 青瓷; pinyin: qīngcí) – typ ceramiki chińskiej, charakteryzujący się grubymi ściankami i szarawym szkliwem o barwie zielonkawej z całą gamą odcieni aż do oliwkowych i szarawych. Ceramika ta produkowana była w wytwórni Longquan w prowincji Zhejiang od IX wieku. Wśród wyrobów najczęściej znajdowały się czarki i naczynia z wykonaną podszkliwnie dekoracją reliefową, wytłaczaną, rzeźbioną o wzorach przedstawiających motywy kwiatowe lub zwierzęce. Celem przyświecającym twórcom celadonu było stworzenie taniej imitacji drogiego nefrytu.
Dzięki swojej ścisłej strukturze i grubym ściankom wyroby z celadonu używane były do transportu morskiego i dotarły do odległych zakątków świata, m.in. do Egiptu i Konstantynopola. Świadectwem rozpowszechnienia celadonu jest jego pierwotna nazwa, martabani, pochodząca od birmańskiego portu Martaban.
Nazwa celadonu wywodzi się prawdopodobnie od imienia sułtana Saladyna panującego w XII w., który posiadał chińską kolekcję tej ceramiki, lub od koloru szaty Celadona, bohatera siedemnastowiecznego romansu pasterskiego Honoré d’Urfé.
Od nazwy ceramiki pochodzi nazwa jej koloru, seledynowego.
History
Archaeologist Wang Zhongshu states that shards with a celadon ceramic glaze have been recovered from Eastern Han Dynasty (25–220 AD) tomb excavations in Zhejiang; he also states that this type of ceramic became well known during the Three Kingdoms (220–265). According to Richard Dewar, the "true celadon", which requires a minimum 1260°C (2300°F) furnace temperature, a preferred range of 1285° to 1305°C (2345° to 2381°F), and reduced firing, originated at beginning of the Northern Song Dynasty (960–1127). The unique grey or green celadon glaze is a result of iron oxide's transformation from ferric to ferrous iron (Fe2O3 → FeO) during the firing process. Longquan celadon wares, which Nigel Wood (1999) writes were first made during the Northern Song, had bluish, blue-green, and olive green glazes and high silica and alkali contents which resembled later porcelain wares made at Jingdezhen and Dehua rather than stonewares.
The term "celadon" for the pottery's pale jade-green glaze was coined by European connoisseurs of the wares. One theory is that the term first appeared in France in the 17th century and that it is named after the shepherd Celadon in Honoré d'Urfé's French pastoral romance, L'Astrée (1627), who wore pale green ribbons. (D'Urfe, in turn, borrowed his character from Ovid's Metamorphoses V.210.) Another theory is that the term is a corruption of the name of Saladin (Salah ad-Din), the Ayyubid Sultan, who in 1171 sent forty pieces of the ceramic to Nur ad-Din Zengi, Sultan of Syria. Yet a third theory is that the word derives from the Sanskrit sila and dhara, which mean "green" and "stone" respectively.
Celadon glaze refers to a family of transparent glazes, many with pronounced (and sometimes accentuated) cracks in the glaze produced in a wide variety of colors, generally used on porcelain or stoneware clay bodies. Celadon glazes have such popularity and impact that pieces made with it are often referred to as "celadons."
Celadon glazes can be produced in a variety of colors, including white, grey, blue and yellow, depending on several factors: 1) the thickness of the applied glaze, 2) the type of clay to which it is applied, and 3) the exact makeup of the glaze. However, the most famous shades range in color from a very pale green to deep intense green, often meaning to mimic the green shades of jade. The color is produced by iron oxide in the glaze recipe or clay body. Celadon are almost exclusively fired in a reducing atmosphere kiln as the chemical changes in the iron oxide which accompany depriving it of free oxygen are what produce the desired colors. As with most glazes, crazing (a glaze defect) can occur in the glaze and, if the characteristic is desirable, is referred to as "crackle" glaze.
The Longquan kiln sites in China were especially well-known internationally. Large quantities of Longquan celadon was exported throughout East Asia, Southeast Asia and the Middle East in 13th-15th century. Large celadon dishes were especially welcomed in Islamic nations.
Some of the world's most coveted and admired masterpieces of ceramics art were produced in Korea during the Goryeo and Joseon dynasties. An inlaid celadon technique known as "Sanggam", where potters would engrave semi-dried pottery with designs and place black or white clay materials within the engraving, was invented in Korea during this time.
"Korean celadon" is often referred to as "Goryeo celadon," which is usually a pale green-blue in color. The glaze was developed and refined during the 10th and 11th centuries during the Goryeo period, from which it derives its name. Korean celadon reached its zenith between the 12th and early 13th centuries, however, the Mongol invasions of Korea in the 13th century and persecution by the Joseon Dynasty government destroyed the craft.
Traditional Korean celadon ware has distinctive decorative elements. The most distinctive are decorated by overlaying glaze on contrasting clay bodies. With inlaid designs, known as "Sanggam" in Korean, small pieces of colored clay are inlaid in the base clay. Carved or slip-carved designs require layers of a different colored clay adhered to the base clay of the piece. The layers are then carved away to reveal the varying colors. Modern potters, with modern materials and tools, have attempted to recreate Korean celadon techniques.
Since about 1420 the Counts of Katzenelnbogen have owned the oldest European import of celadon, exhibited in Kassel in the Landesmuseum.
By the mid-thirteenth century, the Mongols had subjugated north China, Korea, and the Muslim kingdoms of Central Asia and had twice penetrated Europe. With the resources of his vast empire, Kublai Khan (1215-94), a grandson of Genghis Khan (1167?-1227) and the supreme leader of all Mongol tribes, began his drive against the Southern Song. Even before the extinction of the Song dynasty, Kublai Khan had established the first alien dynasty to rule all China - the Yuan (1[zasłonięte]279-13).
Although the Mongols sought to govern China through traditional institutions, using Chinese (Han) bureaucrats, they were not up to the task. The Han were discriminated against socially and politically. All important central and regional posts were monopolized by Mongols, who also preferred employing non-Chinese from other parts of the Mongol domain - Central Asia, the Middle East, and even Europe - in those positions for which no Mongol could be found. Chinese were more often employed in non-Chinese regions of the empire.
As in other periods of alien dynastic rule of China, a rich cultural diversity developed during the Yuan dynasty. The major cultural achievements were the development of drama and the novel and the increased use of the written vernacular. The Mongols' extensive West Asian and European contacts produced a fair amount of cultural exchange. Western musical instruments were introduced to enrich the Chinese performing arts.
From this period dates the conversion to Islam, by Muslims of Central Asia, of growing numbers of Chinese in the northwest and southwest. Nestorianism and Roman Catholicism also enjoyed a period of toleration. Lamaism (Tibetan Buddhism) flourished, although native Taoism endured Mongol persecutions. Confucian governmental practices and examinations based on the Classics, which had fallen into disuse in north China during the period of disunity, were reinstated by the Mongols in the hope of maintaining order over Han society. Advances were realized in the fields of travel literature, cartography and geography, and scientific education. Certain key Chinese innovations, such as printing techniques, porcelain production, playing cards, and medical literature, were introduced in Europe, while the production of thin glass and cloisonné became popular in China.
The first records of travel by Westerners date from this time. The most famous traveler of the period was the Venetian Marco Polo, whose account of his trip to "Cambaluc," the Great Khan's capital (now Beijing), and of life there astounded the people of Europe.
The Mongols undertook extensive public works. Road and water communications were reorganized and improved. To provide against possible famines, granaries were ordered built throughout the empire. The city of Beijing was rebuilt with new palace grounds that included artificial lakes, hills and mountains, and parks. During the Yuan period, Beijing became the terminus of the Grand Canal, which was completely renovated. These commercially oriented improvements encouraged overland as well as maritime commerce throughout Asia and facilitated the first direct Chinese contacts with Europe.
Chinese and Mongol travelers to the West were able to provide assistance in such areas as hydraulic engineering, while bringing back to the Middle Kingdom new scientific discoveries and architectural innovations. Contacts with the West also brought the introduction to China of a major new food crop - sorghum - along with other foreign food products and methods of preparation.
Rivalry among the Mongol imperial heirs, natural disasters, and numerous peasant uprisings led to the collapse of the Yuan dynasty in 1368.
Jesteśmy zaszczyceni, że ta wspaniała kolekcja została powierzona przez Fundację właśnie nam do sprzedaży. Możemy udostępnić kontakt w celu zakupu tej wspaniałej porcelany bezpośrednio w fabrykach – a także zapewniamy pomoc w organizacji wyprawy do Jingdezhen – stolicy chińskiej porcelany.
Każdy eksponat tej wystawy ma certyfikat Jing De-zhen Pottery Archaeological Research Institute, established with the approval of people' s government of Jiangxi Province in June of 1989. It was set up in the national major historical and cultural sites under state protection --Collect getting it in the private residence auspiciously, is divided into the office , the exhibition hall of archaeological materials, archaeological operating room of field. It is specialized agency that study JingDezhen relic and Jing De-zhen ceramic developing history.
This research institute, to the tenth century within the territory of Jing De-zhen --Ancient chinaware kiln ruins carry on overall investigation the 17th century, for cooperate with city capital construction explore and clear up the rescueing to kiln ruins , officer of Pearl Mountain ,. Is it bury unelected place of tribute to find among kiln ruins, officer of Pearl Mountain , since 1982, through exploring meticulously and repair day and night , got thousands of and counted the rare prize treasure. Because of kiln location unearthed thing, therefore times reliable, category abundant, scientific value the highest, become the most authoritative scales of division of history into periods of collector, appreciator, offer the most reliable treasure historical data to culture historian.
The research results of this research institute attract worldwide attention, since 1989, it has been invited nine times successively to go to Britain , Japan , Hong Kong, and Taiwan ,etc. to hold the exhibitions and publish " the kiln porcelain of unearthed officer Yongle and Xuan De of Pearl Mountain of Jing De-zhen ", " the excavated pottery in Jing De-zhen ", " become the kiln and offer as a gift and value highly ", " the emperor's porcelain ", " become acting officer's kiln and rebuild ", " the bright officer's kiln porcelain of the beginning is excavated in Jing De-zhen ", " Jing De-zhen unearthed kiln porcelain , officer of De , Xuan " , " Jing De-zhen excavate yuans of Ming officer kiln porcelain " large-scale academic antique catalogue.
In 1997, research institute this selected and recommended showpiece to participate in " national great archaeological discovery report exhibition in recent years " that hold by the national Ministry of Culture in Beijing. In 1999, this archaeological achievement of research institute was selected into the large-scale antique catalogue of " great archaeological discovery of the People's Republic of China ".
|
