1. Wspomnienie Barbary Muszyńskiej o Artyście (Z Archiwum Jacka Chodorowskiego)
2. Krystyna Jaworska (Duet Z Barbarą Muszyńską) - Kuri, Kuri (Mel. Ludowa) - Francuska Gwinea(1956)
3. La Campana Di San Giusto/Arona Colombino/Tadeusz Śliwiak - Dzwony mojej wioski (1957)
4. Jerzy Gert/Stanisław Chruślicki - Piosenka o dwóch miastach (1953)
5. Borys Mokrousow/Jerzy Orłowski - Wiosną kwiaty piękne są w ogrodzie (1951)
6. Romuald Żyliński/Stanisław Szydłowski - Mój Szczecin (1954)
7. Łucja Dregee Schielowa/Mirosław Łebkowski - Jabłuszko (1954)
8. Stanisław Has/Józef Preiss - Twój wiatr (1956)
9. Renato Ranucci/Pietro Garinei/Alessandro Giovannini/Nina Pilchowska - Arrivederci Roma (1957)
10. Leon Rzewuski/Tadeusz Śliwiak - Wieczór w Krakowie (1957)
11. Andrea Bixio, Cherubini Bixio/Zbigniew Biegański - Desiderio Cesare (1957)
12. Stefan Kisielewski/Sławomir Mrożek - Kalosze szczęścia (1956)
13. Mieczysław-Kozar Słobódzki/Julian Tuwim - Bajki (1958)
14. Edward Żuk/Igor Sikirycki - Niezapominajka (1958)
15. Andrea Bixio/Zbigniew Biegański - Lucia Cesare (1958)
16. Romuald Żyliński/Kazimierz Winkler - Tak się zaczęło (1958)
17. Witold Lutosławski/Jerzy Miller - Kiosk inwalidy - Kiosk na Powiślu (1958)
18. Henryk Jabłoński/Helena Kołaczkowska - Śliczna, prześliczna (1958)
19. Adam Jastrzębski/Bogusław Choiński, Jan Gałkowski - Mały bar przy molo (1958)
20. Anatolij Lepin/A. Maliniak - Pięć minut (1958)
21. Witold Lutosławski/Jerzy Miller - Warszawski dorożkarz (1959)
22. Władysław Szpilman/Jan Gałkowski - Mademoiselle (1959)
"Dysponował tenorem lirycznym o niewielkim wprawdzie, ale bardzo pięknym brzmieniu..." Tak o Włodzimierzu Kotarbie, artyście z lubelskim rodowodem, napisał krakowski muzykolog Jacek Chodorowski. Być może niewiele osób uzmysławia sobie, kojarzy postać tego artysty z konkretnym utworem muzycznym. To właśnie on śpiewał (i nagrał) w duecie ze swą partnerką estradową Barbarą Muszyńską słynny przebój skomponowany przez Henryka Jabłońskiego "Tylko echo".
W repertuarze pieśniarskim Włodzimierza Kotarby znajdowały się też takie piosenki, jak "Dzwony mojej wioski", "Bajki", "Walc Brahmsa", Arrivederci Roma", "Carmela", Alborada", "Kapitańska ballada", "Mały bar przy molo", "Mademoiselle". Kotarba był przez wiele lat solistą Operetki Krakowskiej, odnosił sukcesy w takich przedstawieniach jak: "Noc w Wenecji", "Zemsta nietoperza", "Księżniczka czardasza", "Hrabina Marica", "Baron cygański" czy musical "My Fair Lady". Krytycy tak oceniali jego popisy na scenie operetkowej: "Włodzimierz Kotarba to polski Mario Lanza, który obok pięknego głosu, dysponuje dużym obyciem estradowym, kulturą i wdziękiem..." To "cenny nabytek Operetki Krakowskiej". Włodzimierz Kotarba urodził się 5 stycznia 1925 roku w Lublinie w rodzinie zawodowego oficera. Jako sześciolatek znalazł się z rodzicami w Krakowie, gdzie z małymi przerwami w czasie okupacji, pozostał aż do śmierci, tj. do roku 1994. W Krakowie ukończył szkołę podstawową i średnią, tam zaczął się jego kontakt z muzyką. Uczył się gry na skrzypcach, jednak jego powołaniem okazał się śpiew. Pierwszych lekcji śpiewu udzielał mu prof. Bolesław Wallek-Walewski. Zaowocowało to udziałem czy raczej popisami wokalnymi w akademicko-kościelnych występach. Kontynuował naukę śpiewu po wojnie u prof. Stanisława Bursy, wiążąc się jednocześnie z Teatrem Okręgowego Domu Żołnierza, w którym przejawiał aktywność w zespole rewelersów. Miało to miejsce w latach 1945 - 1947. Właśnie wtedy usłyszał go ówczesny dyrektor Krakowskiej Orkiestry i Chóru Polskiego Radia Jerzy Gert, który zaproponował Kotarbie stałą współpracę. Artysta tak wspominał to wydarzenie: "Szczęśliwy traf dopomógł mi w karierze jako solisty. Miałem ośmiotaktową solówkę w popularnym tangu Zygfryda Czerniaka "Czarnoksiężnik". I właśnie słowa tego utworu: "Gdybym miał skarby świata całego..." okazały się dla mnie przepustką w przyszłość.
Pierwsze sukcesy i popularność Włodzimierza Kotarby przypadają na lata 50. Należały do nich liczne koncerty estradowe, nagrania radiowe, tournée zagraniczne (głównie do NRD). W 1955 roku związał się z Centralnym Zespołem Artystycznym Wojska Polskiego, co oznaczało pasmo koncertów po Polsce i za granicą (głównie do miast b. Związku Radzieckiego. Śpiewał wtedy, obok piosenek lirycznych i sentymentalnych, takie utwory, jak "Piosenka ludowa o Stalinie" (znak czasów !), "Podziękowanie Stalinowi", "Chmury nad miastem". Śpiewał piosenkę o Nowej Hucie i piosenki o ukochanym Krakowie. - W operetce - zwierzał się - odkryto we mnie talent komiczny i w takich rolach występuję najczęściej..." "Były to zawsze kreacje dowcipne, znakomicie interpretowane, stanowiące zwykle mocny atut przedstawienia". Syn artysty, Andrzej Kotarba, szanowany krakowski naukowiec, taką zachował pamięć o ojcu: - Był przede wszystkim człowiekiem, a potem wielką indywidualnością artystyczną. Po prostu kochał ludzi - jak to często mówił - swoją publiczność, której oddawał się bez reszty..."
Janusz Świąder
Płyta CD oryginalna, nowa, zafoliowana, digipack.
