1. Siedem czerwonych róż (Jan Adam Maklakiewicz - Eugeniusz Żytomirski)
2. Wieczorem w parku (Stanisław Musiałowski - Jarosław Ławrynowicz)
3. Nie znajdziemy tej samej miłości (Jerzy Harald - Zbigniew Kaszkur, Zbigniew Zapert)
4. List zza oceanu (Zygmunt Wiehler - Julian Tuwim)
5. Prosiłaś mnie o piosenkę (Jerzy Wasowski - Stanisław Janicki)
6. Oczy i usta (Czesław Aniołkiewicz - St. Ziembicki)
7. Przelotny Uśmiech (Jerzy Mart - Mirosław Łebkowski)
8. Czekają echa (Witold Rudziński - Helena Kołaczkowska)
9. Te słowa znam na pamięć (Waldemar Maciszewski - Jan Gałkowski, Mirosław Łebkowski)
10. Podsłuchane wyznanie (Tadeusz Suchocki - Zbigniew Kaszkur)
11. Spadochrony (Adam Wiernik - Bogusław Choiński, Jan Gałkowski)
12. Śliczna, prześliczna (Henryk Jabłoński - Helena Kołaczkowska)
13. Chcę być z miłą sam Na Sam (Adam Markiewicz, Jerzy Mart - Edmund Jan Polak)
14. Ty i jesień (Irena Garztecka - Michał Ochorowicz)
15. Bezdomni kochankowie (Czesław Grudziński - Stanisław Werner)
16. Caminito /Ten ostatni raz/ (Juan De Dios Filiberto - Andrzej Włast)

Tadeusz Skrzypczak  - zadebiutował w 1946 roku we Wrocławiu. Od 1951 roku mieszkał i występował w Warszawie. Pochodził zaś z Pruszkowa, gdzie urodził się 26 stycznia 1923 roku. Miał wyjątkową łatwość śpiewania piosenek lirycznych, sentymentalnych, co w połączeniu z jego głosem o niepowtarzalnej urodzie, pozwoliło mu trafić do szerokiego grona odbiorców. Styl muzyczny Tadeusza Skrzypczaka charakteryzuje się klasyczną emisją głosu, formą utworów, w których szczególne znaczenia miała linia melodyczna. Publiczność uwielbiała go słuchać, podobnie jak melomani jego nagrań z płyt - zwłaszcza urokliwych piosenek w rytmie tanga ("Siedem czerwonych róż", "Caminito" czy "Czekają echa"). Nagrywał piosenki z towarzyszeniem orkiestr - Piotra Szymanowskiego, Kazimierza Turewicza i zespołem Jerzego Abratowskiego. Upajał publiczność nie tylko szlachetną barwą swego głosu, ale też ujmował elegancją i stylem bycia na estradzie. Przywiązywał dużą wagę do ubiorów, więc prezentował się zawsze w nienagannie skrojonych garniturach. Przeplatając piosenki liryczne utworami o innym nastroju, tworzył program, który miał własną dramaturgię i dynamikę. Całość była zawsze precyzyjnie przemyślana i dzięki temu przekonująca.

Nie nagrał wiele piosenek na płyty - zaledwie kilkanaście, stąd i ten krążek nie obfituje w wielkie bogactwo utworów z jego repertuaru. Ale są to piosenki, których słucha się z przyjemnością. Podobnie, jak słuchało się utworów w jego interpretacji na koncertach. Pamiętam, gdy kupiłem przed laty jego płytę z piosenką "Ten ostatni raz" i podczas nieostrożnego układania na talerzu gramofonu, wysunęła mi się z ręki i rozleciała na kawałki. Bo to była płyta tłukąca, tzw. szelakowa, które jeszcze kupowało się u schyłku lat pięćdziesiątych. Poszedłem do sklepu po kolejną, z którą obchodziłem się pieczołowicie, że dotrwała do obecnych czasów. Tadeusz Skrzypczak po wycofaniu się z czynnego życia artystycznego zajął się działalnością handlową. Zmarł w 1995 roku i pochowany został na cmentarzu bródnowskim w Warszawie. Ukazujący się teraz krążek kompaktowy z pewnością przynosi takie piosenki, które w repertuarze Tadeusza Skrzypczaka należały do najpiękniejszych. Janusz Świąder

Płyta CD oryginalna, nowa, zafoliowana, digipack.