wykonawcy:
Anna Gwozdz - skrzypce
Claus Mathiesen - klarnet
Rasim Durakovic - akordeon
Michael Moeller - kontrabas, gitara, mandolina, buzuki
Ronen Thalmay - śpiew
gościnnie:
Benita Haastrup - instr. perkusyjne

Mazel powstał w 1998 roku. Ma na swoim koncie poważne sukcesy w interpretacji tradycyjnej muzyki klezmerskiej. Koncertując na terenie Danii i południowej Skandynawii Mazel zapoznaje słuchaczy z odczytaną na nowo muzyką nieistniejącego już świata żydowskich miasteczek, dworskiego wesela z żydowską kapelą, emigranckiej nostalgii. Z zespołem występowali różni soliści, m. in. znana aktorka sztokholmskiego Dramaten, Basia Frydman. W 2003 muzycy zespołu zostali zaangażowani przez wybitnego tancerza duńskiego Alexandra Koelpina do udziału w Międzynarodowym Festiwalu Tanecznym w Kopenhadze. Opracowana przez Mazel oprawa muzyczna do ”Domu Lalek” Ibsena spotkała się z ogromnym uznaniem.
Zespół wielokrotnie występował w duńskim radiu i telewizji, jak również reprezentował Danię na Targach WOMEX w Essen w 2002 roku. Pierwsza płyta Mazel ”Mazel Tov”, która ukazała się jesienią 2001, zdobyła duże uznanie krytyków i uzyskała nominację do tytułu "Album Folkowy Roku".

Wielkie szczęście, że istnieją ludzie, którzy swoją muzyką nadają nowe znaczenie utworom pokrytym patyną lat. Mogło by się wydawać, że tradycyjny repertuar klezmerski stanowi “zamkniętą księgę”. A jednak… Trzymają Państwo w ręku album pełen “żywej”, wiarygodnej i bardzo emocjonującej muzyki - muzyki zespołu Mazel. 
Coraz częściej powraca się dziś do repertuaru klezmerskiego. Współcześnie obserwujemy dwa skrajne nurty wykonawstwa tej muzyki: tradycyjny i postępowy. Jest jednak także nurt pośredni, czerpiący z repertuaru tradycyjnego, ale poprzez nowe pomysły aranżacyjne i niebanalne interpretacje - od kanonu wykonawczego odbiegający. Tę właśnie grupę reprezentuje duński zespół Mazel. 
Pod względem repertuarowym najnowsza płyta “Mazel un brukhe” skomponowana jest świetnie. Zarówno piosenki, jak i tradycyjne melodie instrumentalne zaaranżowane są w zupełnie wyjątkowy sposób. Do perełek z pewnością zaliczyć trzeba opracowany na nowo temat z “Listy Schindlera” oraz dwie autorskie kompozycje zespołu (“Tante Dreidl” oraz “Punkt”), które doskonale wpisują się w stylistykę albumu. Na płycie znajdziemy więc zarówno utwory instrumentalne, jak i pieśni. Kolejne kompozycje skontrastowane są ze sobą nie tylko pod względem wyrazu i tempa, ale także aranżacji i instrumentarium, co powoduje, że płyta słuchana w całości nie nuży. Co więcej - każdy utwór z osobna przewiduje porcję niespodzianek. 
Na muzyczną wielobarwność z pewnością wpłynęło rozległe wykształcenie i doświadczenie członków zespołu, a także ich odmienne korzenie. Artyści poruszają się więc świetnie nie tylko w klezmerskim świecie dźwiękowym, ale także w klasycznym oraz w folkowym repertuarze różnych rejonów świata. Tę wielokulturowość muzyczną silnie odczuwamy także na tej płycie. 
David Krakauer powiedział kiedyś, że wykonując muzykę klezmerską należy pamiętać o dwóch rzeczach. Pierwsza z nich to kontynuacja tradycji żydowskiej skojarzonej z kształtem melodycznym, ornamentyką i sposobem frazowania oraz repertuarem. Druga dotyczy nowych kompozycji, które dla zachowania tradycji, winny być improwizacją na bazie starych melodii. Mazel oba te postulaty realizuje, co więcej – dociera do słuchacza bardzo indywidualną i wysublimowaną muzyką - wymykającą się utartym konwencjom, muzyką będącą wynikiem własnych poszukiwań twórczych. 
Magdalena Gaisek