Hanna Rejmer, “kolekcjonerka” laurów na konkursach wokalnych (Liége, Rio de Janeiro, Tuluza, Sofia) nie miała szczęścia do nagrań. Choć dokonała ich sporo (dla radia i telewizji), po prostu... zaginęły. Stąd zapewne tak krótki zapis sztuki wokalnej tej śpiewaczki na omawianej płycie. Zawiera ona arie operowe (Aida, Dydona i Eneasz), oratoryjne (Paulus) i pieśni (W. A. Mozarta, R. Wagnera, P. Czajkowskiego, M. de Falli, H. Villi-Lobosa, F. Obradorsa). Wszystkie te nagrania stanowią tzw. żywy zapis i pochodzą z koncertów artystki z lat 1[zasłonięte]965-19.

Hanna Rejmer to sopran dramatyczny o ładnej barwie, bardzo dobrej technice i bogatych możliwościach interpretacyjnych. Śpiewa niesłychanie swobodnie, emocjonalnie, choć wydaje się, że chwilami nadużywa mocy swego dużego głosu. Jej interpretacje pozostawiają jednak dobre wrażenie. Jest w stanie z każdego, nawet niewielkiego utworu, wydobyć jego nastrój, odrębność, niepowtarzalność. Ciekawostką zapisu jest niewątpliwie aria Aidy Ritorna vincitor nagrana w 1966 roku z Orkiestrą Akademii Muzycznej Chigiana w Sienie (gdzie artystka doskonaliła swą sztukę wokalną). W pozostałych utworach towarzyszy jej wyjątkowo subtelnie niezapomniana Renata Humen. (Jacek Chodorowski - Trubadur)