Zapraszam
   Koszt przesyłki na terenie Polski jest stały, niezależnie od ilości kupionych płyt.

Wydawca: Polskie Nagrania PNCD 613
Rok wydania:  2002


            BOGNA SOKORSKA
 

1. Weber: Zaproszenie do tańca        
2. Arditi: Parla        
3. Benedict: Carnival Of Venice        
4. Del'Aqua: L'Hirondelle - Jaskółka        
5. Strauss: Odgłosy wiosny        
6. Strauss: Nad pięknym, modrym Dunajem        
7. Alabiew: The Nightingale        
8. Grothe: Czardasz        
9. Arditi: Pocałunek        
10. Delibes: Dziewczęta z Kadyksu (Girl From Cadiz)        
11. Delibes: Lakme - Lakme's Aria From Act 2        
12. Gounod: Romeo And Juliette - Waltz From Act 1        
13. Mozart: The Magic Flute - Queen Of The Night Aria From Act 2        
14. Donizetti: Don Pasquale - Norina's Cavatina From Act 1        

ORKIESTRA PR dyr. Stefan Rachoń ( 1-10)

ORKIESTRA SYMFONICZNA FN dyr. Jerzy Katlewicz ( 11,14)

ORKIESTRA SYMFONICZNA FN dyr. Jerzy Semkow ( 12,13)

 "BOGNA SOKORSKA- królowa koloratury      Taki tytuł bez wahania należałoby przyznać Bognie Sokorskiej, znakomitej śpiewaczce, której kariera była związana bardziej ze scenami zagranicznymi niż polskimi. Jej głos porównywano z głosami Lily Pons czy Grace Moore. Warszawiacy nadali jej miano "Słowika Warszawy".

W życiorysie Bogny Sokorskiej paradoks goni paradoks. Będąc solistką stołecznego Teatru Wielkiego, nigdy nie wystąpiła w tym charakterze na jego scenie. Pojawiła się na niej jako solistka gościnnie występującej w Warszawie berlińskiej Deutsche Oper. Jedyną jej premierą podczas krótkiego angażu w Operze Warszawskiej były "Opowieści Hoffmanna" Offenbacha w reżyserii Horowitza. Stale podziwiana i entuzjastycznie oceniana przez krytyków zagranicznych dla rodzimych pozostała śpiewaczką niemal zupełnie nieznaną. Mimo wielu lukratywnych zagranicznych propozycji i sukcesów na angielskich scenach oraz występów w paryskim Théâtre des Champs Elysées postanowiła wrócić do Polski. Niestety, nie zainteresowała się jej powrotem żadna z polskich oper. Wędrowała więc przez kilkanaście następnych lat między teatrami niemieckimi a polskimi estradami koncertowymi. Jej polskie występy zawsze były entuzjastycznie przyjmowane przez publiczność. Dysponowała wspaniałym lekkim sopranem koloraturowym o srebrzystej barwie i olśniewającej "górze". Władała nim z ogromną swobodą i mistrzostwem, najtrudniejsze koloraturowe pasaże śpiewała z podziwu godną lekkością, finezją i swobodą. Wszystko to można odnaleźć na nagranej w 1964 r. płycie "Słowik Warszawy", wydanej przez Polskie Nagrania, która do dzisiaj pozostała jedynym dowodem wielkiego mistrzostwa wokalnego Bogny Sokorskiej, zmarłej w maju tego roku. Niemal bezpośrednio po śmierci artystki Polskie Nagrania wydały album CD, na którym obok pieśni pochodzących z płyty "Słowik Warszawy" znalazły się cztery arie operowe spoczywające dotychczas na archiwalnych półkach. Wspólnym mianownikiem wszystkich prezentowanych w albumie arii i pieśni są koloraturowe staccata, tryle i fioritury wymagające od śpiewaczki finezyjnej techniki. Słuchając tych nagrań, aż trudno uwierzyć, że tak wspaniały głos nie znalazł uznania w uszach dyrektorów naszych teatrów operowych. ..."
Adam Czopek
Nasz Dziennik 

Płyta CD oryginalna, nowa, zafoliowana.