„Szlak bursztynowy” to ciesząca się ogromną popularnością seria pięknych monet kolekcjonerskich wybitych przez Mennicę Polską na zlecenie emitenta z Niue Island. Cechami charakterystycznymi dla tej serii jest wstawka z bursztynu oraz niski nakład. Monety upamiętniają główne miasta przez które przebiegał dawny szlak powiązań handlowych pomiędzy europejskimi krajami basenu Morza Śródziemnego, a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Bałtyku. Szlak swoją nazwę zawdzięcza wyprawom organizowanym głownie po bursztyn. Pierwsze wyprawy po ten dawny przedmiot wymiany handlowej odbywały się w V w. p.n.e.
Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony, przyjmuje się, że przebiegał przez Kaliningrad, Gdańsk, Elbląg, Wrocław, Stare Hradisko, Szombathely, Carnuntum, Aquilei.
Awers:
W centrum monety - stylizowany wizerunek powozu, w którym bursztyn był przewożony przez Rzymian na trasie od Morza Bałtyckiego do Włoch. Za koszykiem, po lewej stronie - stylizowany obraz głowy Rzymianina. Na tle wizerunku mapy - zarys Morza Bałtyckiego. Na górze, wzdłuż krawędzi - półokrągły napis: AMBER ROUTE (Bursztynowy szlak). Na dole, półokrągły napis: NIUE ISLAND, nad nim, nominał: 1 dolar. Wizerunek królowej Elizabeth II oraz znak Mennicy (MW),znajdują się po lewej stronie koszyka. Na prawo głowy królowej widnieje napis: Elizabeth II, a pod nim, rok wybicia: 2011.
Rewers:
Z lewej strony – wizerunek łuku triumfalnego Heidentor, wybudowanego ku chwale cesarza Konstantyna II w IV w. Pod nim – wizerunek rzymskiej monety z czasów Szlaku bursztynowego. Z prawej strony – wizerunek zabytkowej rzeźby Wenus. Na górze, wzdłuż obrzeża monety, stylizowany napis - CARNUNTUM.
Projektant: Robert Kotowicz
| Nominał |
1 Dolar
Prawny środek płatniczy w Nowej Zelandii |
| Metal |
Ag 925 |
| Stempel |
oksyda |
| Wymiary |
38,61 mm |
| Masa |
28,28 g |
| Nakład |
do 10 000 szt. |
| Emitent |
Niue Island |
| Zdobienie |
bursztyn |
| Data emisji |
styczeń 2011 |
Carnuntum to największy w Europie Środkowej rzymski zabytek, który znajduje się na terenie Austrii (pomiędzy miasteczkami Bad Deutsch-Altenburg i Petronell). Pierwotnie była to osada Celtów, którą Rzymianie przekształcili w obóz wojskowy, w pobliżu którego wyrosło miasto cywilne. Zostało ono stolicą rzymskiej prowincji Pannonia, a od II wieku Pannoni Superior.
Carnuntum przez długi czas było ważnym centrum kulturalnym i gospodarczym na mapie Imperium Rzymskiego. Stanowiło ostatni punkt na Szlaku bursztynowym, który znajdował się na terenie Cesarstwa. Znaczenie Carnuntum wynikało z jego przygranicznego położenia – za Dunajem, w miejscu dzisiejszej Bratysławy rozciągały się już ziemie barbarzyńców. Dlatego Carnuntum to nie tylko miasto, ale i potężna forteca z całym systemem umocnień, których zadaniem było ochraniać północne granice Imperium. Najsłynniejszą budowlą Carnuntum jest łuk triumfalny zwany Heidentor – Pogańska Brama, który został wzniesiony ku czci cesarza Konstantyna II. Na terenie miasta znajdowały się również amfiteatr, liczne łaźnie, forum i świątynie (poświęcone Jowiszowi, Wenus i Mitrze), a pod ulicami została poprowadzona kanalizacja. Działały tu liczne przedsiębiorstwa produkcyjne, w tym znana na całą Pannonię cegielnia.
