BRZANKA WYSMUKŁA

BARBUS TITTEYA

Opis

przeciwieństwie do innych brzanek ten gatunek nie lubi ławic. Jeśli utrzymywane są w większej ilości, to zachowują swoje odrębne strefy w akwarium. Nie oznacza to, że brzanka powinna być hodowana pojedynczo tylko musi mieć zapewnioną odpowiednią przestrzeń do pływania. Jest gatunkiem smukłym, brązowo-czerownawym, z niewielkim pyszczkiem oraz ciemną ząbkowaną linią przebiegającą wzdłuż ciała, od otworu gębowego zaczynając. Podczas tarła samiec nabiera intensywnych barw. Prezentuje swe wdzięki przed mniej kolorową i bardziej krągłą samiczką. Całość tworzy piękny widok w tle przytłumionego światła. Niestety jest gatunkiem zagrożonym w naturalnym środowisku. W akwariach możemy spotkać oprócz dzikiej formy również odmianę albinotyczną. Z chęcią przebywa w pobliżu roślin, a zamieszkuje prawie wszystkie strefy zbiornika.

Rodzina

Karpiowate.

Pochodzenie

Zacienione rzeki i strumienie w Sri Lanki.

Długość

około 7 centymetrów.

Odżywianie

Zaleca się urozmaicanie jej diety składnikami roślinnymi, natomiast jest gatunkiem mało wybrednym i zjada wszystkie pokarmy. Przy podawaniu pokarmów żywych i mrożonych rosną dosyć szybko.

Temperatura

22-26°C, nieco wyższa w okresie tarła.

Warunki hodowlane

W jej otoczeniu powinno się znajdować sporo roślin, by zapewnić jej miejsce do kryjówek, ponieważ jest gatunkiem dość płochliwym. Toleruje miękką wodę i odczynie lekko kwaśnym. Brzanki wysmukłe są gatunkiem właściwym do akwarium wielogatunkowego, ponieważ nie stwarzają zagrożenia nawet stosunkowo małym rybom.

Rozmnażanie

Do tarła odpowiednia jest woda lekko kwaśna, o twardości do 12 dGH. W zbiorniku tarliskowym powinny się znaleźć drobnolistne rośliny oraz wskazany jest kłębek mchu jawajskiego. Tarło odbywa się pomiędzy roślinami, za każdym przejściem pozostawiając od 1 do 3 jaj. Może wyprodukować do 300 jaj. Jak pozostałe gatunki brzanka ta przejawia skłonność do pożerania uprzednio rozrzuconej w pierzastych liściach ikry. Wykluwanie małych rybek następuje po około jednym dniu. Karmimy go bardzo drobniutkim żywym pokarmem. Młode są mało intensywnie ubarwione[1] .