Stanisław Brodzki (ur. 7 grudnia 1916
r. w Karlowych Warach, zm. 18 października 1990 r. w
Warszawie), polski dziennikarz i
publicysta.
Ukończył
Wydział Nauk Ekonomicznych i Społecznych Uniwersytetu w
Genewie (Szwajcaria). W czasie II wojny światowej był m.in.
redaktorem naczelnym periodyku Związku Patriotów Polskich na
Środkowym Wschodzie pt. "Biuletyn Wolnej Polski" (1[zasłonięte]944-19).
W latach 1[zasłonięte]946-19 attache prasowy przy Konsulacie Generalnym
RP w Jerozolimie. W połowie 1947 r. repatriowany do
Polski.
W latach
1[zasłonięte]947-19 kierownik działu zagranicznego gazety "Głos Ludu".
Od 1948 do 1957 r. kierownik działu kulturalnego "Trybuny
Ludu". W 1956 r. został wybrany prezesem Stowarzyszenia
Dziennikarzy Polskich (zrezygnował z tej funkcji po zamknięciu
tygodnika "Po prostu"). W latach 1[zasłonięte]957-19 zastępca redaktora
naczelnego tygodnika "Świat". Od 1967 do 1977 był sekretarzem
redakcji "Polskich Perspektyw". Od 1978 r. na
emeryturze.
Członek
Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
(1[zasłonięte]951-19).
Był
drugim mężem Ireny
Rybczyńskiej-Holland.
Twórczość
(wybór) [edytuj]
Pagody,
smoki i ludzie (Książka i Wiedza
1958)
Postacie
i cienie (Książka i Wiedza 1965)
Czarny
problem USA (Państwowe Wydawnictwo Naukowe
1968)
Mężowie i
żony stanu (Książka i Wiedza
1972)
Ameryka
spóźnione imperium? (Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1979, ISBN
83-20-3018-6-6)
Autokraci, technokraci, demokraci
(Książka i Wiedza 1979)
Z profilu
i en face (wybór z tomów Postacie i cienie, Mężowie i żony
stanu i Autokraci, technokraci, demokraci; Książka i Wiedza
1984, ISBN
83-05-11204-7 |