Sequel popularnej strategii czasu rzeczywistego (RTS), której rynkowy debiut miał miejsce w maju 2003 roku. Akcja programu przenosi gracza na fronty II Wojny Światowej, gdzie jako dowódca wojsk jednej z czterech walczących frakcji (do wyboru: Niemcy, Wielka Brytania, ZSRR oraz Stany Zjednoczone) musi poprowadzić podległe wojska do zwycięstwa. Gra pozwala na uczestniczenie w takich wydarzeniach historycznych, jak m.in.: obrona Sewastopolu, desant wojsk alianckich na Sycylię, czy działaniach sił amerykańskich na Filipinach.

Sukces odniesiony w poszczególnych misjach wpływa tutaj na kolejne zadania - np. zniszczenie wrogiego lotniska, pozwala na wezwanie w przyszłości większego wsparcia powietrznego, bez obawy utraty samolotów podczas działań. Co więcej, każdy scenariusz posiada teraz cele główne oraz poboczne, zaś podjęcie dodatkowego wysiłku, aby wypełnić wszystkie rozkazy procentuje w przyszłości (dla przykładu: w jednym z zadań możemy, ale oczywiście nie musimy, przejąć stację kolejową i tą drogą wezwać nowe oddziały). Rozgrywanie misji „ponad program” zwiększa także doświadczenie oraz umiejętności danych jednostek, dając nam taktyczną przewagę nad wrogiem.

Do naszej dyspozycji oddano ponad 300 różnych typów jednostek (okręty, kutry, 60 rodzajów piechoty, czołgi, artyleria, samoloty, etc.), z czego część pochodzi z pierwszej części gry, natomiast reszta została stworzona stricte na potrzeby sequela. Dodano też kilka nowych zdolności poszczególnym oddziałom – vide możliwość budowanie przez inżynierów bunkrów czy mostów. Podczas walki korzystamy także z pomocy bohaterów historycznych, którzy posiadają szereg umiejętności specjalnych (np. Peter Churchill może przebrać się w mundur niemiecki, wejść niepostrzeżenie w szeregi wroga i zbadać sposób rozmieszczenia danych oddziałów). Posiadanie takiego „herosa” w armii zwiększa morale żołnierzy oraz zapewnia korzystne modyfikatory zarówno przy działaniach zaczepnych, jak i podczas obrony zajmowanych pozycji.

Wszystkie działania przedstawiane są w pełnym trójwymiarze, z opcją zoomu i zdecydowanie ładniejszymi efektami wybuchów, czy modelami jednostek niż to miało miejsce poprzednio. Autorzy zadbali również o poprawienie inteligencji komputerowego przeciwnika – nasi rywale wzywają teraz konieczne wsparcie, a nawet potrafią wycofać się w celu przegrupowania oraz późniejszego kontrataku. Warto zauważyć, że w Blitzkrieg II zniknęły problemy ze znalezieniem odpowiedniej ścieżki przemarszu czy „blokowaniem się” podległych oddziałów. Obrazu całości dopełniają: klimatyczna ścieżka dźwiękowa oraz tryb multiplayer (sieć lokalna bądź Internet), pozwalający na zmagania w rozbudowanych opcjach rozgrywki znanych z pierwowzoru.