Broń wprowadzona na uzbrojenie armii USA i innych krajów w połowie lat 90. Będąca wersją rozwojową karabinów z rodziny M16. Zbudowana została z powodu zapotrzebowania armii USA na broń o mniejszych wymiarach przeznaczoną dla oddziałów specjalnych i jako broń do samoobrony.

Zasadnicze zmiany w stosunku do poprzednich wersji to skrócenie lufy, zastąpienie kolby stałej kolbą składaną. Produkowany jest w kilku wersjach różniących się rodzajem mechanizmu spustowego, rodzajem łoża i komory zamkowej. Skrócenie lufy zmniejszyło zasięg skuteczny. Dodano szynę na górnej części broni, dzięki czemu można zdejmować rękojeść do przenoszenia broni i montować w jej miejscu różnego rodzaju celowniki optyczne lub kolimatorowe.

Początkowo M4 był używany przez żołnierzy jednostek specjalnych, z czasem stał się popularną bronią także w jednostkach zwykłej piechoty, jako uzbrojenie młodszych oficerów, obsług broni ciężkiej i coraz częściej szeregowych żołnierzy. M4 stał się także następcą pistoletów maszynowych M3 używanych przez załogi czołgów M1 Abrams.

Pierwsza wersja M4, mogła podobnie jak M16A2 strzelać ogniem pojedynczym i seriami trzystrzałowymi, później rozpoczęto produkcję wersji M4A1 mogącej strzelać seriami o dowolnej długości. W chwili obecnej najpopularniejsza jest wersja M4A1 R.A.S. z czterema szynami Picatinny do montażu dowolnego wyposażenia taktycznego, takiego jak: laserowe wskaźniki celu, oświetlenie taktyczne, strzelby taktyczne (XM-26 LSS, Remington 870 MCS), granatnik podwieszany M203, celownik optyczny lub kolimatorowy.

M4 jest używany między innymi przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, Siły Obronne Izraela, komandosów z SAS.

Polska jednostka specjalna Grom wykorzystywała jako podstawową broń cywilne klony M4 czyli karabinki Bushmaster XM15E2S M4A3 i KAC SR-16 Carbine.

(żródło: Wikipedia.pl)