Czy im w tej Szwecji czegoś do wody dodają, jakiegoś preparatu, który powoduje, że wszyscy świetnie grają, ale z oryginalnością to już u nich gorzej. Znajomi mieszkający w tym kraju utrzymują, że jeszcze do niedawna wewnątrz-szwedzkie zawody sportowe nie wyłaniały zwycięzców, bo liczył się sam udział w imprezie a nie ewentualne miejsce na podium. Ta specyfika dotyka chyba także w dużej mierze tamtejszy świat muzyczny, czyli wszyscy równie dobrzy technicznie, równie perfekcyjnie po angielsku śpiewający, ale nikt się o pół kroku do przodu nie wychyli przed peleton. Blisterhead też niestety awangardą nazwać nie można. Melodyjny punk-rock, czy jak kto woli street-punk, z dużą ilością chórków, słodkimi solówkami na gitarach i wszystko to wykonane w lekkiej i sympatycznej manierze, ale dokładnie to samo można napisać o większości albumów Voice of Generation, Bombshell Rocks i wielu innych szwedzkich kapel. Niekwestionowanym przebojem jest kawałek „Turn it up” i obiektywnie cała płyta jest fajna, ale w powodzi podobnych produkcji nie do odróżnienia. (Andrzej Kuspiel)