ORGANIC Kasza jaglana 1kg

Produkt rolnictwa ekologicznego PL-EKO-07-04911
Najlepiej spożyć przed: 31.12.2014
Kraj pochodzenia: POLSKA

Właściwości prosa

Proso ma smak słodki i słony. Działanie moczopędne, wzmacnia nerki, wpływa korzystnie na żołądek i śledzionę- trzustkę, nawilża suchość, działa alkalizująco - równoważy nadkwasotę, odświeża oddech poprzez wstrzymanie rozwoju bakterii w ustach.
Charakteryzuje się wysokim poziomem aminokwasów; jest również bogate w krzem; zapobiega poronieniom. Działa przeciwgrzybicznie - jest jednym z najlepszych zbóż dla cierpiących na drożdżycę (zakażenie Candida albicans).

Proso jest pomocne podczas biegunki (uprażone przed ugotowaniem), przy wymiotach (zupa lub kleik congee z kaszy jaglanej), przy niestrawności i cukrzycy. Łagodzi poranne mdłości - jedzone regularnie w postaci zupy lub kleiku z kaszy jaglanej. Proso, z którego wytwarzana się kaszę jaglaną, znane jest jako "królowa zbóż".

Ze względu na alkaliczną naturę proso często gotuje się bez soli lub tylko z jego odrobiną.

Kiełki prosa mogą być stosowane w zastoju trawienia spowodowanym niestrawioną skrobią i w celu uregulowania laktacji. Wykorzystuje się je również w podobnych przypadkach co kiełki ryżowe (patrz ryż brązowy).

Uwaga: Prosa nie zaleca się osobom z oznakami poważnego osłabienia funkcji trawiennych, takimi jak wodnisty stolec.

 

 

Zrównoważenie własnej konstytucji za pomocą zbóż
Nadmiar (osoba krzepka o silnym głosie i pulsie, grubym nalocie na języku, ekstrawertycznej osobowości, zaczerwienionej cerze); dla takiej osoby najlepsze są zboża, które zmniejszają nadmiar: amarantu, żyto, pełny jęczmień (nie kasza perłowa), dziki ryż.

Niedobór (osoba wątła, słaba, którą charakteryzuje niski poziom energii, słaby głos, nalot na języku cienki lub jego brak, introwertyczna osobowość, cera ziemista lub blada); zalecana jest większość zbóż, a najkorzystniejsze działanie mają ryż, pszenica, jęczmień (przed gotowanie upraż na suchej patelni), orkisz, dobrze ugotowane owies oraz quinoa.

Gorąco (takiej osobie jest za gorąco, odczuwa pragnienie dużej ilości zimnych napojów, ma jasno- lub ciemnoczerwony język, czerwoną twarz lub oczy, żółty nalot na języku, żółty i skąpy śluz); pokarmy wskazane to ochładzające zboża, które obejmują proso, pszenicę, amarantu, dziki ryż, niebieską kukurydzę oraz pełny jęczmień.

Zimno (takiej osobie jest zimno, lubi ciepłe posiłki i napoje, ma bladą cerę, ubiera się zbyt ciepło w stosunku do temperatury otoczenia lub klimatu, jest skurczona i nie może zgiąć pleców, może mieć „zamrożony” ból – stale obecny w jednym miejscu ciała); dobroczynnie działają ogrzewające zboża, takie jak owies, orkisz, słodki ryż, quinoa, ryż basmati. Pomocne są też zboża neutralne: ryż, żyto, kukurydza i gryka.

Wilgoć (osoba czuje się ospała i ma chorobotwórczą wilgoć, taką jak obrzęki, otyłość, problemy z chronicznym śluzem i flegmą, torbiele, guzy); zboża wysuszające to amarantus, gryka, nieoczyszczony jęczmień, kukurydza, żyto, dziki ryż, ryż basmati (w małych ilościach) oraz suchy, prażony owies.

Suchość (osoba szczupła, suche usta, nozdrza, wargi, skóra i stolec); pszenica, ryż, słodki ryż, quinoa, proso, jęczmień (przed ugotowaniem uprażony na suchej patelni) orkisz, i dobrze ugotowany owies to najlepsze zboża do regularnego spożywania.

Wiatr (osoba nerwowa, niestabilna, z pojawiającymi się i znikającymi objawami, takimi jak spazmy, skurcze i przemieszczający się ból; niektóre stosunkowo statyczne choroby, jak zdrętwienie, paraliż czy udar, często są także powodowane przez wiatr); zboża które pomagają uspokoić wiatr, obejmują quinoa, gotowany owies oraz pszenicę, unikaj gryki.

Gorąco późnego lata (wysoka gorączka, pocenie się, zmęczenie oraz wyczerpanie płynów); herbata lub napoje z uprażonego jęczmienia, brązowy ryż, szczególnie odmiana długoziarnista.

Gotowanie pełnoziarnistych zbóż
- Wsyp zboże do dużej miski lub garnka i zalej zimną wodą, przemieszaj go ręką. Woda zmętnieje od skrobi,
- Namaczaj przez 8-12h. Namaczanie pobudza drzemiącą w pokarmie energię, uwalnia składniki odżywcze i czyni zboża łatwiejszymi do strawienia.
- Odlej wodę z namaczania.
- Nie napełniaj garnka do więcej niż do 3/4 pojemności.
- Przy większych ilościach zboża używaj mniej wody i przedłuż czas gotowania.
- Stosuj najwyżej 1/4 łyżeczki nierafinowanej soli na filiżankę zboża.
- Prażenie zboża nadaje mu bardziej zasadowy charakter.
- Metoda gotowania na wolnym ogniu: Gotuj namoczone lub kiełkujące zboża na wolnym ogniu przez noc lub przez kilka godzin. Uzupełnij wodę. Zboże zyska bardziej zasadowy charakter i zachowa enzymy.
- Dodanie wodorostów do zboża nadaje mu wspaniały, pełny aromat oraz wzbogaca o dodatkowe wartości odżywcze.

Po ugotowaniu
- Wyjmij zboże z garnka, aby NIE nabrało wody i NIE napęczniało, gdyż mokre zboże jest pozbawione smaku.
- Przełóż zboże do miski.
- Przykryj matą z bambusa lub gazą i przechowuj w chłodnym miejscu. Nie martw się, jeśli zacznie lekko fermentować – będzie słodsze i łatwiejsze do strawienia. Jeśli jednak fermentacja jest zbyt daleko posunięta, zboże nie nadaje się do jedzenia.
- Przy nakładaniu sięgaj głęboko do garnka, tak aby na każdej łyżce znalazło zrównoważonego posiłku.

Przechowywanie nieugotowanego zboża
- Przechowuj zboża w czystych, zamkniętych pojemnikach w suchym chłodnym i miejscu.
- Włóż do środka torebkę herbaty miętowej albo liść laurowy, aby odstraszyć robactwo, jeśli pojemnik nie jest szczelnie zamknięty.
- Pszenica i pokrewne jej zboża, orkisz, kamut maja twardą i grubą powłokę i w odpowiednich warunkach mogą być przechowywane wiele lat.
- Ryż oraz inne zboża z cieńszą powłoką można przechowywać przez około 2 lata.
- Proso ma bardzo cienką powłokę, która w trakcie mielenia często jest zdrapywana, co czyni je bardziej podatnym na jełczenie.